DOI Heft:
II. Z dziejów malarstwa
DOI Artikel:Karpowicz, Mariusz: Malowidła Gabinetu "al fresco" w Wilanowie: [Rozważania nad autorstwem]
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13395#0242
234
MARIUSZ KARPOWICZ
15. Portret Marii Kazimiery z dziećmi, Wilanów
pewno z dwadzieścia stron druku. Wobec tego pozwalam je sobie pół żartem przedstawić w formie
skróconej, zmatematyzowanej, na trzech tabelach wypełnionych cyframi, z których ostatnia jest tzw.
diagramem różnic, wykazującym graficznie ilość pokrewieństw oraz różnic między wybranymi ma-
lowidłami.
Na tablicy I — z lewej strony, wypisane jest kolejno piętnaście malowideł. Dwa pierwsze to repre-
zentanci Gabinetu, cztery następne — względnie pewne obrazy Siemiginowskiego14, pięć dalszych —
14 Plafon Lato w pałacu w Wilanowie — trzeba powrócić do opinii J. Starzyńskiego (Wilanów, dzieje budowy pałacu
za Jana III, Warszawa 1933, s. 68 i п.), że jest to dzieło własne Siemiginowskiego, a nie projektowane przez Callota, jak nie-
słusznie uważa T. Mańkowski (Malarstwo na dworze Jana III, „Biul- Hist. Szt.", 12, 1950, s. 231—237); Sw. Anna z głów-
nego ołtarza kościoła Św. Anny w Krakowie — archiwalnie stwierdzone dzieło tego artysty; Anioł Stróż — zniszczony
w 1944, dawniej w kościele Kapucynów w Warszawie (repr. w Polska Sztuka Kokielna XVIII, XIX i XX w., Katalog wystawy,
Warszawa 1932, nr 48); Alegorię malarstwa — szkic olejny do większego obrazu w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu —
publikował i atrybował T. Mańkowski (op. cit., s. 231, il. 1, 2).
MARIUSZ KARPOWICZ
15. Portret Marii Kazimiery z dziećmi, Wilanów
pewno z dwadzieścia stron druku. Wobec tego pozwalam je sobie pół żartem przedstawić w formie
skróconej, zmatematyzowanej, na trzech tabelach wypełnionych cyframi, z których ostatnia jest tzw.
diagramem różnic, wykazującym graficznie ilość pokrewieństw oraz różnic między wybranymi ma-
lowidłami.
Na tablicy I — z lewej strony, wypisane jest kolejno piętnaście malowideł. Dwa pierwsze to repre-
zentanci Gabinetu, cztery następne — względnie pewne obrazy Siemiginowskiego14, pięć dalszych —
14 Plafon Lato w pałacu w Wilanowie — trzeba powrócić do opinii J. Starzyńskiego (Wilanów, dzieje budowy pałacu
za Jana III, Warszawa 1933, s. 68 i п.), że jest to dzieło własne Siemiginowskiego, a nie projektowane przez Callota, jak nie-
słusznie uważa T. Mańkowski (Malarstwo na dworze Jana III, „Biul- Hist. Szt.", 12, 1950, s. 231—237); Sw. Anna z głów-
nego ołtarza kościoła Św. Anny w Krakowie — archiwalnie stwierdzone dzieło tego artysty; Anioł Stróż — zniszczony
w 1944, dawniej w kościele Kapucynów w Warszawie (repr. w Polska Sztuka Kokielna XVIII, XIX i XX w., Katalog wystawy,
Warszawa 1932, nr 48); Alegorię malarstwa — szkic olejny do większego obrazu w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu —
publikował i atrybował T. Mańkowski (op. cit., s. 231, il. 1, 2).