DOI Heft:
III. Przeglądy i sprawozdania
DOI Artikel:Łoziński, Jerzy: Katalog zabytków sztuki w Polsce: Stan prac, Przegląd dorobku, Perspektywy
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13395#0307
KATALOG ZABYTKÓW SZTUKI W POLSCE
299
47. Prażmów. Monstrancja, 1563—1565 48. Nowy Korczyn. Kielich, 1537
w Opoczyńskiem czy Ludynia pod Włoszczową), wśród których wyróżnia się zachowany wraz z ma-
larską dekoracją wnętrz dwór w Mirogonowicach koło Ostrowca Świętokrzyskiego. Do wyodrębnionej
ostatnio w oparciu o ewidencję katalogową grupy małopolskich dworów z wgłębnym podcieniem ko-
lumnowym (rozpowszechnionych może przez projekty Sierakowskiego)53 dorzucić by można m. in.
ładny przykład ze Śmiłowa pod Opatowem (ryc. 13).
Licznie zachowane na całym skatalogowanym terenie pałace klasy cystyczne, nieźle dotąd znane
z Poznańskiego, gorzej z Małopolski, znikomo z Mazowsza i Podlasia, dadzą się łączyć w liczne grupy
i typy, dla wielu znajdzie się zapewne określenie architekta (jak np. nazwisko Zawadzkiego dla pałacu
i kościoła w Siedlcach, Kubickiego dla pałacu w Ułężu54). Z pałacami wielkopolskimi schyłku XVIII
wieku, z których kilka rozpoznano ostatnio jako dzieła Kamsetzera55, wiąże się też działalność warsztatu
sztukatorskiego, znanego już z szeregu obiektów (wśród nich nie publikowany dotąd dwór w Srebrnej
Górze). Nie znane dawniej badaczom pałace w Rusinowie i Śladkowie na terenie Kielecczyzny weszły
wraz z pałacem w Szczekocinach w skład grupy przypisanej przez W. Tatarkiewicza Naxowi56;
cechy stylowe ich dekoracji wiążą się ze specjalną odmianą wczesnego klasycyzmu krakowskiego.
53 M. Bernasikowa, Dwór w Modlnicy, [w:] Prace z Historii Sztuki, Kraków 1965, z. 2, s. 185—188. Zeszyty Nau-
kowe UJ, 86.
54 Atrybucje T.S.Jaroszewskiego.
55 M. Kwiatkowski, W sprawie autorstwa niektórych pałaców grupy wielkopolskiej, „Biul. Hist. Szt.", t. 24, 1962, nr 2,
s. 156—169. Pełną charakterystykę klasycystycznej architektury pałacowej na terenie Wielkopolski zamieszcza Z. Ostrowska-
Kębłowska w swej znajdującej się w druku rozprawie doktorskiej.
56 W.Tatarkiewicz, Opole i Nałęczów — Merlini i Nax, „Biul. Hist. Szt.", t. 18, 1956, nr 2, s. 261—264; tenże,
O sztuce polskiej XVII i XVIII wieku..., s. 251—253. W Katalogu przypisano ponadto Naxowi pałac Wielopolskich w Piń-
czowie (atrybucja A. Miłobędzkiego).
299
47. Prażmów. Monstrancja, 1563—1565 48. Nowy Korczyn. Kielich, 1537
w Opoczyńskiem czy Ludynia pod Włoszczową), wśród których wyróżnia się zachowany wraz z ma-
larską dekoracją wnętrz dwór w Mirogonowicach koło Ostrowca Świętokrzyskiego. Do wyodrębnionej
ostatnio w oparciu o ewidencję katalogową grupy małopolskich dworów z wgłębnym podcieniem ko-
lumnowym (rozpowszechnionych może przez projekty Sierakowskiego)53 dorzucić by można m. in.
ładny przykład ze Śmiłowa pod Opatowem (ryc. 13).
Licznie zachowane na całym skatalogowanym terenie pałace klasy cystyczne, nieźle dotąd znane
z Poznańskiego, gorzej z Małopolski, znikomo z Mazowsza i Podlasia, dadzą się łączyć w liczne grupy
i typy, dla wielu znajdzie się zapewne określenie architekta (jak np. nazwisko Zawadzkiego dla pałacu
i kościoła w Siedlcach, Kubickiego dla pałacu w Ułężu54). Z pałacami wielkopolskimi schyłku XVIII
wieku, z których kilka rozpoznano ostatnio jako dzieła Kamsetzera55, wiąże się też działalność warsztatu
sztukatorskiego, znanego już z szeregu obiektów (wśród nich nie publikowany dotąd dwór w Srebrnej
Górze). Nie znane dawniej badaczom pałace w Rusinowie i Śladkowie na terenie Kielecczyzny weszły
wraz z pałacem w Szczekocinach w skład grupy przypisanej przez W. Tatarkiewicza Naxowi56;
cechy stylowe ich dekoracji wiążą się ze specjalną odmianą wczesnego klasycyzmu krakowskiego.
53 M. Bernasikowa, Dwór w Modlnicy, [w:] Prace z Historii Sztuki, Kraków 1965, z. 2, s. 185—188. Zeszyty Nau-
kowe UJ, 86.
54 Atrybucje T.S.Jaroszewskiego.
55 M. Kwiatkowski, W sprawie autorstwa niektórych pałaców grupy wielkopolskiej, „Biul. Hist. Szt.", t. 24, 1962, nr 2,
s. 156—169. Pełną charakterystykę klasycystycznej architektury pałacowej na terenie Wielkopolski zamieszcza Z. Ostrowska-
Kębłowska w swej znajdującej się w druku rozprawie doktorskiej.
56 W.Tatarkiewicz, Opole i Nałęczów — Merlini i Nax, „Biul. Hist. Szt.", t. 18, 1956, nr 2, s. 261—264; tenże,
O sztuce polskiej XVII i XVIII wieku..., s. 251—253. W Katalogu przypisano ponadto Naxowi pałac Wielopolskich w Piń-
czowie (atrybucja A. Miłobędzkiego).