52
JAN STĘSZEWSKI
WESELNE
1
[OBRZĘDOWE]
PYTACKIE
WYWODNE
DO CEPOWIN
----
[INNE]
KRAKOWIAKI
— - - —
KRZESANE
PO RAZIE - WIECZNA
PO DWA
PO TRZY
TRZY A RAZ
PO CZTERY
мама
WIERCHOWE
1
KRÓTKIE
DŁUGIE
[IMPORTY]
I
SŁOWACKIE
SPISKIE
ORAWSKIE
Г—-
ZIELONE
I
DO ZBÓJNICKIEGO
DO GÓRALSKIEGO
[INNE TANCE]
I
POLKA
WALC
DO ZBÓJNICKIEGO
MARSZE: CHAŁUBIŃSKIEGO
MADZIAR = PRZYWITALNA
JAWORZYŃSKI
OZWODNE: EJ, JANICKU SERDECKO
KRZESANE
ZIELONA
[OKREŚLENIA DODATKOWE, IDENTYFIKUJĄCE NUTY, CZASEM WYSTĘPUJĄ SAMODZIELNIE пр.]Г
SABAŁOWA, STAROŚWIECKA, WIECZNA, W LESIE GRZYBY
[al NAZWISKA:] SABAŁOWA , KUBIŃCOWA, CHOTARSKIEGO, ....
[Ь/ MIEJSCOWOŚCI:] KOŚCIELIŚCIAŃSKA, ZĘBIAŃSKA, ZAKOPIAŃSKA, ....
[С/ DAWNOŚĆ:] STAROŚWIECKA, STARODAWNA, ZE STAREJ,
[dl INCIPIT:] KACMORECKA, W LESIE GRZYBY, ....
[ë/ INNE:] DO BITKI, PASTERSKA, JUHASKA, BACIARSKA, ....
14. Podhale
odnosi się do grupy śpiewów wykonywanych na polu; związek funkcjonalny, jeśli nie genetyczny nawet
z kurpiowską nazwą i pojęciem polne pieśnie jest ewidentny22. W przypadku związku genetycznego świad-
czyłoby to o dawności kategorii śpiewów wykonywanych poza obrzędem, poza domem, pod gołym
niebem. Za pewnik można uważać, że wiele kategorii „ludowego pola semantycznego" w zakresie muzyki
jest znacznie starszych od materiału albo przynajmniej jego części, do którego się odnoszą23. Stąd przypusz-
czalnie płynie plastyczność i niejednorodność morfologiczna wyróżnianych przez lud grup. Z drugiej
strony omawiane systemy pojęciowe wykazują także pewną dynamiczność.
Ludowe porządki muzyczne i odpowiadające im nazwy odnoszą się do specyficznej, abstrakcyjnej,
niematerialnej strony kultury artystycznej wsi. Lecz może właśnie dlatego są one godne uwagi, gdyż
22 L. Haupt, J.E. Schmaler, Volkslieder der Wenden in der Ober-und Nieder-Lausitz, t. 1—2, Grimma 1841—1843.
23 Obserwację zdają się potwierdzać nazwy spotykane u Słowian Wschodnich i Południowych, por. пр. C. Rihtman,
Polifonii ohlici v narodnoj muzici Bosne i Hercegovine, „Bilten Instituta za Proueavanje Folklora u Sarajevu", Sarajevo 1: 1951,
s. 7—16 (w szczególności s. И п.: Naziulje); por. też referat R. Kacarovej wygłoszony w kwietniu 1971 r. w Bied, Jugosławia,
na temat nazewnictwa bułgarskiego. Szczegółowsze studia porównawcze problemu u Słowian wymagają jednak przygotowania
językoznawczego, zwłaszcza historycznego. - -
JAN STĘSZEWSKI
WESELNE
1
[OBRZĘDOWE]
PYTACKIE
WYWODNE
DO CEPOWIN
----
[INNE]
KRAKOWIAKI
— - - —
KRZESANE
PO RAZIE - WIECZNA
PO DWA
PO TRZY
TRZY A RAZ
PO CZTERY
мама
WIERCHOWE
1
KRÓTKIE
DŁUGIE
[IMPORTY]
I
SŁOWACKIE
SPISKIE
ORAWSKIE
Г—-
ZIELONE
I
DO ZBÓJNICKIEGO
DO GÓRALSKIEGO
[INNE TANCE]
I
POLKA
WALC
DO ZBÓJNICKIEGO
MARSZE: CHAŁUBIŃSKIEGO
MADZIAR = PRZYWITALNA
JAWORZYŃSKI
OZWODNE: EJ, JANICKU SERDECKO
KRZESANE
ZIELONA
[OKREŚLENIA DODATKOWE, IDENTYFIKUJĄCE NUTY, CZASEM WYSTĘPUJĄ SAMODZIELNIE пр.]Г
SABAŁOWA, STAROŚWIECKA, WIECZNA, W LESIE GRZYBY
[al NAZWISKA:] SABAŁOWA , KUBIŃCOWA, CHOTARSKIEGO, ....
[Ь/ MIEJSCOWOŚCI:] KOŚCIELIŚCIAŃSKA, ZĘBIAŃSKA, ZAKOPIAŃSKA, ....
[С/ DAWNOŚĆ:] STAROŚWIECKA, STARODAWNA, ZE STAREJ,
[dl INCIPIT:] KACMORECKA, W LESIE GRZYBY, ....
[ë/ INNE:] DO BITKI, PASTERSKA, JUHASKA, BACIARSKA, ....
14. Podhale
odnosi się do grupy śpiewów wykonywanych na polu; związek funkcjonalny, jeśli nie genetyczny nawet
z kurpiowską nazwą i pojęciem polne pieśnie jest ewidentny22. W przypadku związku genetycznego świad-
czyłoby to o dawności kategorii śpiewów wykonywanych poza obrzędem, poza domem, pod gołym
niebem. Za pewnik można uważać, że wiele kategorii „ludowego pola semantycznego" w zakresie muzyki
jest znacznie starszych od materiału albo przynajmniej jego części, do którego się odnoszą23. Stąd przypusz-
czalnie płynie plastyczność i niejednorodność morfologiczna wyróżnianych przez lud grup. Z drugiej
strony omawiane systemy pojęciowe wykazują także pewną dynamiczność.
Ludowe porządki muzyczne i odpowiadające im nazwy odnoszą się do specyficznej, abstrakcyjnej,
niematerialnej strony kultury artystycznej wsi. Lecz może właśnie dlatego są one godne uwagi, gdyż
22 L. Haupt, J.E. Schmaler, Volkslieder der Wenden in der Ober-und Nieder-Lausitz, t. 1—2, Grimma 1841—1843.
23 Obserwację zdają się potwierdzać nazwy spotykane u Słowian Wschodnich i Południowych, por. пр. C. Rihtman,
Polifonii ohlici v narodnoj muzici Bosne i Hercegovine, „Bilten Instituta za Proueavanje Folklora u Sarajevu", Sarajevo 1: 1951,
s. 7—16 (w szczególności s. И п.: Naziulje); por. też referat R. Kacarovej wygłoszony w kwietniu 1971 r. w Bied, Jugosławia,
na temat nazewnictwa bułgarskiego. Szczegółowsze studia porównawcze problemu u Słowian wymagają jednak przygotowania
językoznawczego, zwłaszcza historycznego. - -