DOI Artikel:
Łazicka, Małgorzata: Tańce chłopskie w twórczości graficznej Sebalda Behama w kontekście historycznym, społecznym i kulturowym
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.29589#0205
TAŃCE CHŁOPSKIE W TWÓRCZOŚCI GRAFICZNEJ SEBALDA BEHAMA W KONTEKŚCIE...
199
II. 3.4
II. 3.5
II. 3.6
II. 3.1-3.10 Sebald Beham, Pochód weselny, ok. 1538-1540, cykl ośmiu miedziorytów, każdy ok. 46 x 35 mm
oraz dwa ostatnie miedzioryty łączone z cyklem: 48 x 72 mm,
Warszawa, Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Gabinet Rycin
graficznego57. Układ scen przypominał tak zwaną rewię58 i odpowiadał kolejności znanej z zabaw ostat-
kowych. Wynikająca z literackiego wzoru zasada kompozycyjna była typowa dla ilustracyjnego charakteru
pojedynczych drzeworytów i zakładała powiązanie słowa z obrazem.
Na podstawie stylu i obecnego w tekście dialektu frankfurckiego przyjmuje się, że Sebald wykonał
Odpust w Mógelsdorf w latach ok. 1531-15 3 459. Mimo, że to Barthel zestawił ze sobą pojedyncze sceny
kompozycji, nie jest on w pełni uznawany za twórcę. Wykorzystanie projektu przez Sebalda potwierdza
przypuszczenie, że Barthel działał w warsztacie swojego brata jako projektant drzeworytów, a zatem Sebald,
jako mistrz, miał prawo przypisać sobie autorstwo60. Wiadomo, że kilkakrotnie wykorzystywał on projekty
brata, kopiując je, przerabiając i czerpiąc z nich inspirację. Jeśli Barthel był rzeczywiście bardziej pomysło-
57 Raupp, op. cit., s. 139.
58 Forma rewii, rozrywkowego przedstawienia złożonego z krótkich scenek, wykształciła się w satyrze, średniowiecznym poemacie
(niem. Spruchdichtung) i tańcach śmierci. W. Lenk, Das Nurnberger Fastnachtspiel des 15. Jahrhunderts, Berlin (DDR) 1966, s. 37.
59 Okres ten wyznacza początek działalności artysty we Frankfurcie; Róttinger, op. cit., s. 16.
60 Raupp, op. cit., s. 143.
199
II. 3.4
II. 3.5
II. 3.6
II. 3.1-3.10 Sebald Beham, Pochód weselny, ok. 1538-1540, cykl ośmiu miedziorytów, każdy ok. 46 x 35 mm
oraz dwa ostatnie miedzioryty łączone z cyklem: 48 x 72 mm,
Warszawa, Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Gabinet Rycin
graficznego57. Układ scen przypominał tak zwaną rewię58 i odpowiadał kolejności znanej z zabaw ostat-
kowych. Wynikająca z literackiego wzoru zasada kompozycyjna była typowa dla ilustracyjnego charakteru
pojedynczych drzeworytów i zakładała powiązanie słowa z obrazem.
Na podstawie stylu i obecnego w tekście dialektu frankfurckiego przyjmuje się, że Sebald wykonał
Odpust w Mógelsdorf w latach ok. 1531-15 3 459. Mimo, że to Barthel zestawił ze sobą pojedyncze sceny
kompozycji, nie jest on w pełni uznawany za twórcę. Wykorzystanie projektu przez Sebalda potwierdza
przypuszczenie, że Barthel działał w warsztacie swojego brata jako projektant drzeworytów, a zatem Sebald,
jako mistrz, miał prawo przypisać sobie autorstwo60. Wiadomo, że kilkakrotnie wykorzystywał on projekty
brata, kopiując je, przerabiając i czerpiąc z nich inspirację. Jeśli Barthel był rzeczywiście bardziej pomysło-
57 Raupp, op. cit., s. 139.
58 Forma rewii, rozrywkowego przedstawienia złożonego z krótkich scenek, wykształciła się w satyrze, średniowiecznym poemacie
(niem. Spruchdichtung) i tańcach śmierci. W. Lenk, Das Nurnberger Fastnachtspiel des 15. Jahrhunderts, Berlin (DDR) 1966, s. 37.
59 Okres ten wyznacza początek działalności artysty we Frankfurcie; Róttinger, op. cit., s. 16.
60 Raupp, op. cit., s. 143.