Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (1(37).2012/2013)

Zofia Małgorzata Płomińska (23 stycznia 1937 - 9 czerwca 2011)

299

roku Profesor Lorentz powołał Małgorzatę Płomińską na kie-
rownika Biura Organizacyjnego Ogólnopolskiej Olimpiady
Artystycznej przy Muzeum Narodowym w Warszawie. Biuro
kierowało organizacją olimpiad z dwóch dziedzin z osobnymi
komisjami: Olimpiady Muzycznej odbywającej się w Akademii
Muzycznej w Warszawie i Plastycznej - w Muzeum. Odtąd każda
wiosna upływała pod znakiem olimpiady: układania testów, wy-
bierania tematów prac, sprawdzania, oceniania, dopuszczania do
kolejnych etapów, obsługi wielu dziesiątków dzieci przyjeżdżają-
cych z całej Polski, którym trzeba było zapewnić nie tylko pobyt, ale
i odpowiedni program wizyty w Warszawie, z oglądaniem miasta,
zabytków, muzeów, koncertami i teatrem. Dla wielu młodych ludzi
z małych miejscowości były to niezapomniane wrażenia, ważniejsze
nawet niż sam egzamin. Małgorzata Płomińska potrafiła zapew-
nić tym spotkaniom niepowtarzalną atmosferę - zarówno młodzi
bohaterowie zmagań, jak i ich nauczyciele i opiekunowie, a także
komisja egzaminacyjna, stawali się zaangażowanym we wspólne
przedsięwzięcie zespołem, którym przez siedemnaście lat, do 1993
roku, kierowała jedna zawsze życzliwa i zawsze kompetentna osoba.
Wyjątkowe zdolności Małgorzaty Płomińskiej docenił również
profesor Jan Białostocki, powierzając jej w 1974 roku funkcję sekre-
tarza redakcji „Bulletin du Musée National de Varsovie”. Kwartalnik
ten był wydawany w warunkach, jakie dziś trudno sobie wyobrazić.
Nie było papieru, terminy w drukarniach uniemożliwiały jego re-
gularną publikację, wymuszenie choćby tylko czytelnych ilustracji
graniczyło z cudem, tłumacze amatorscy, autorzy niepunktualni,
fotografie nieosiągalne, wielojęzyczne przypisy składane petitem -
wśród niewyobrażalnych trudności pani Płomińska z żelazną kon-
sekwencją doprowadzała do ukazywania się kolejnych numerów.
W „Bulletin” publikowali koledzy z muzeum, specjaliści zajmujący
się sztuką europejską z całej Polski i koledzy z zagranicy, a potem,
coraz częściej, również historycy sztuki polskiej, kiedy Profesor
Białostocki przekonał się, że może to być interesujące dla czytelni-
ków zagranicznych. Artykuły ukazywały się w językach obcych, na
początku z przewagą francuskiego, na co wskazywał sam tytuł pub-
likacji, potem przede wszystkim po angielsku, bądź też stosownie
do tematu i kręgu zainteresowań czy języka autora. Przez wiele lat
„Bulletin” był ważnym sposobem komunikacji polskich historyków
sztuki ze światem zachodnim, prenumerowały go, albo otrzymy-
wały w drodze wymiany czasopism wszystkie najważniejsze muzea
na świecie. Po śmierci Profesora Białostockiego obok kolejnych
redaktorów Małgorzata Płomińska gwarantowała ukazywanie się
„Bulletin” aż do swego przejścia na emetyturę w 1999 roku.
Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia Małgorzata
Płomińska musiała zrezygnować z niezwykle wyczerpującej pracy
kuratora Ośrodka Oświatowego. W czerwcu 1990 roku została po-
wołana na stanowisko kierownika Gabinetu Miniatur w Galerii