Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (3(39).2014)

100 cm

świata, a centrant, nukleus stanowiła kaplica Hathor33. Mamy więc tu nawiązanie do roli Hathor
jako małżonki Atuma, żeńskiej zasady czy też żeńskiego aspektu boga stwórcy.
Prawdopodobnie nad drzwiami do sali na barkę umieszczone było wyobrażenie króla
zasiadającego za stołem ofiarnym (podobnie jak w pomieszczeniach G i H oraz w sali na barkę,
nad tym samym przejściem) - zachował się fragment królewskiego tronu w odpowiedniej skali
i kolorystyce. Król jest tu współadresatem czynności kultowych i korzysta ze zgromadzonych
ofiar. Można sobie wyobrażać, że w tego typu przedstawieniach chodzi o królewskie posągi
(króla i jego przodków), które przynoszono w świątecznej procesji i stawiano w świątyni.
Na ścianie zachodniej w centrum znajduje się nisza. Jest to jedyna dekorowana nisza w tej
świątyni34, co pozostaje w uderzającym kontraście z sąsiadującą świątynią Hatszepsut. O ile
tam w licznych niszach pojawiają się bóstwa Enneady, o tyle w świątyni Totmesa Enneada

il. 20 I fig. 20
Zachodnia ściana
pomieszczenia D
I West wall of room D
rys. I drawing Jadwiga
Rembiewska, Marek Puszkarski

33 Niezależnie od tego, że podobne określenie znaleźć można zarówno w małej świątyńce w Medinet Habu
(K. Sethe, Urkunden..., op. cit., s. 881-882), jak i w świątyni luksorskiej (ibidem, s. 1709 i 204.0).
34 Oprócz niej są jeszcze dwie niedekorowane nisze na posągi ozyriackie, po obu stronach granitowego
portalu wiodącego do zachodniej części świątyni - jak ustaliła Janina Wiercińska.