Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (3(39).2014)

■ . ..
1
K
H

il. 5 I fig. 5
Prace wideo
prezentowane w Galerii
Sztuki XX i XXI Wieku
w Muzeum Narodowym
w Warszawie I Video
works presented
at the Gallery of 20th
and 21st Century Art
at the National Museum
in Warsaw, 2013
fot. I photo Piotr Borusowski

kultowa wymaga, żeby dzieło sztuki zostało ukryte. [...] Z wyzwalaniem się różnych technik ar-
tystycznych od rytuału wzrasta możliwość wystawiania dzieł”35, pisze Benjamin. Paradoksalnie
jednak trudno wyobrazić sobie dzieła bardziej „ukryte” od tych przechowywanych na płytach
CD czy w pamięci komputera. Nowe media, niczym średniowieczne dzieła kultowe, muszą
być ukazane publiczności w specjalny sposób, gdyż dopóki znajdują się na swoich nośnikach
w ogóle nie są materialne. Jednak fetyszyzacja technologii może mieć negatywne skutki i do-
prowadzić do przesadnej estetyzacji projekcji wideo. W Muzeum Narodowym w Warszawie
większość prac pokazywana jest na ekranach Nec, które doskonale pasują do formatu 4:3,
w którym powstała większość prac do 1989 roku. Ekrany są niewielkie, w związku z tym
zmuszają widzów do skupienia się na dziełach i dość dobrze oddają ich oryginalny wygląd,
bez udawania, że są oryginalnym sprzętem z epoki (il. 5).
Zadaniem Muzeum Narodowego w Warszawie jest pozyskanie znaczących prac do kolekcji,
dbanie o ich konserwację i ekspozycję. Zdobywanie oryginalnych nośników również powinno
leżeć w interesie instytucji, jednak jeśli nie będzie to możliwe, kopie cyfrowe są dla nas tak samo

35 W. Benjamin, op. cit., s. 158.