DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28012#0077
dedIsGermanxs. 41
momentaneura, sed in perpetuum possideanrur ? Imo, ii
absque virtute sternum possrdeantur,maximum malum,
& quo citius deixnent, eo minus. At vera ratio pccvenien-
di ad divinam beatitudinem , invocatio Deorum, summi
vero Dei imprimis, qui cteteris dominatur & imperat.
Item : Homo olim contemplationi Dei admotus erar,
Inde vero huic corpori obnoxius fadus est, & fati neces-
sitati alligatus. Quare, qua via liberari possit, rimemur.
Sola utique Dei cognitio, non ulla alia,soIvere illum po-
test. Felicitatis enimidea, nosse bonum , & boni cogni-
tio, sacra porta , perquana ad omnium rerum creatorem
adituspatet. Plotinus Ennead. 1.1. iv. Supremus homi-
nis finis, merumbonum, idest, Deus. Cattera vero ad fi-
nem pertinent, finis non sunt. Bi porro qui bonum illud
possldet, nullum bonum auferri, nullum addi potest,quia
non conjungiturtantum Deo , sed fit quasi Deus. Por-
phyrius : Quis humanse vitax finis ? haud dubie vivere
mente , contemplando in hac vita. Non autenx contem-
platioilla verborum congeriesestflaut disciplinarum rha-
psodia, sed vera, ejus qui contemplatur , cum ea re quam
contemplatur, conjunstio & unio, videlicet mentis cum
Deo, Syrianus in Ethica : Philosophamur boni nostri
causa, id est, salutis nostras gratia. Salus autem in eo , ut
Deo conjungamur & conciliemur rursus.SimpIicius: Ini-
tium, & finis beats vitae, mentisque perfedlio , ad Deum
cxtendi convertique. FIoc autem fiet partim , singnos-
camus rerum omnium gubernacula, penes eum esse,par-
tim si iis omnibus , quas facit , tanquam a justissima sen-
tentia profeftis acquiescamus. Quamdiu mens nostra in
Deo , tanquam radice defixa est, perfedfiones & dotes,
quibuscum a, Deo creata est , integras retinet ; sin avelli-
tur inde, aut abscedit,emarcescit ilico & elanguescit, do-
nec iterum convertatur ad illum , ipsique adhaxrescat.
Alexander Aphrodisaxusde Provident.Cum enim dignis-
simus animax aflus contemplatio sit, & contemplatio in
vera rerum optimarum cognitione consistat ; diyinis au-
C 5 tem
momentaneura, sed in perpetuum possideanrur ? Imo, ii
absque virtute sternum possrdeantur,maximum malum,
& quo citius deixnent, eo minus. At vera ratio pccvenien-
di ad divinam beatitudinem , invocatio Deorum, summi
vero Dei imprimis, qui cteteris dominatur & imperat.
Item : Homo olim contemplationi Dei admotus erar,
Inde vero huic corpori obnoxius fadus est, & fati neces-
sitati alligatus. Quare, qua via liberari possit, rimemur.
Sola utique Dei cognitio, non ulla alia,soIvere illum po-
test. Felicitatis enimidea, nosse bonum , & boni cogni-
tio, sacra porta , perquana ad omnium rerum creatorem
adituspatet. Plotinus Ennead. 1.1. iv. Supremus homi-
nis finis, merumbonum, idest, Deus. Cattera vero ad fi-
nem pertinent, finis non sunt. Bi porro qui bonum illud
possldet, nullum bonum auferri, nullum addi potest,quia
non conjungiturtantum Deo , sed fit quasi Deus. Por-
phyrius : Quis humanse vitax finis ? haud dubie vivere
mente , contemplando in hac vita. Non autenx contem-
platioilla verborum congeriesestflaut disciplinarum rha-
psodia, sed vera, ejus qui contemplatur , cum ea re quam
contemplatur, conjunstio & unio, videlicet mentis cum
Deo, Syrianus in Ethica : Philosophamur boni nostri
causa, id est, salutis nostras gratia. Salus autem in eo , ut
Deo conjungamur & conciliemur rursus.SimpIicius: Ini-
tium, & finis beats vitae, mentisque perfedlio , ad Deum
cxtendi convertique. FIoc autem fiet partim , singnos-
camus rerum omnium gubernacula, penes eum esse,par-
tim si iis omnibus , quas facit , tanquam a justissima sen-
tentia profeftis acquiescamus. Quamdiu mens nostra in
Deo , tanquam radice defixa est, perfedfiones & dotes,
quibuscum a, Deo creata est , integras retinet ; sin avelli-
tur inde, aut abscedit,emarcescit ilico & elanguescit, do-
nec iterum convertatur ad illum , ipsique adhaxrescat.
Alexander Aphrodisaxusde Provident.Cum enim dignis-
simus animax aflus contemplatio sit, & contemplatio in
vera rerum optimarum cognitione consistat ; diyinis au-
C 5 tem