Studia Waweliana (2.1993)

3. Kraków — Wawel. Krypta św. Leonarda. Wykopaliska A. Szyszko-Buhusza z 1928 r. Widoczna
relacja pomiędzy poziomami posadzek a bazą kolumny romańskiej. Fot. w PZS

pomieszczenie8. Interesujący jest fakt, iż przed
założeniem sklepienia pogłębiono poziom użytko-
wy krypty o około 0,5 metra, pozostawiając po-
nad ziemią górną część fundamentu z łamanego
wapienia 9. Posadzka wykonana była prawdopo-
dobnie z płaskich, prostokątnych płytek kamien-
nych.

Prace konserwatorskie, które przeprowadził
w 1938 roku Szyszko-Bohusz, były związane z
urządzaniem krypty grobowej marszałka Józefa
Piłsudskiego pod wieżą Srebrnych Dzwonów.
Podczas restauracji krypty św. Leonarda usunięto
prowadzące do niej schody, przebite w południo-

wej części muru apsydy, filary dźwigające baro-
kowy chór muzyczny oraz ceglane ..katakumby"
rodu Kmitów przy ścianie południowej. Podczas
wykopalisk, przeprowadzonych w szerszym zakre-
sie niż w roku 1874, odkryto — oprócz kamienne-
go grobowca z pochówkiem biskupa Maurusa —
jeszcze co najmniej trzy szkielety: jeden w bez-
pośrednim sąsiedztwie grobowca (po stronie pół-
nocnej) oraz dwa w południowo-wschodnim na-
rożu krypty10. Różniły się one układem. Mau-
rus i jego „sąsiad" zwróceni byli głowami w kie-
runku zachodnim, zaś pozostałe — głowami na
wschód. Brak informacji, czy cały obszar krypty

8 We wschodniej części krypty istniały także dwa
niewielkie okienka (tzw. hagioskopie) wychodzące na na-
wy boczne.

9 Na ten fakt zwrócił uwagę J. H a w r o t, Wawel
wczesnośredniowieczny (Kwartalnik Urbanistyki i Ar-
chitektury, 4, 1959, 3—4, s. 157).

10 Szkice z prac wykopaliskowych złożono w archi-
wum Kierownictwa Odnowienia Zamku Królewskiego
na Wawelu (obecnie Archiwum PZS), uprzejmie udo-
stępnione autorowi przez mgr. inż. arch. J. Gwiz-
dałę.

16