BARBARA WOLFF
Ryc. 5. Grębień, polichromia stropu prezbiterium. (Fot. E. Kozłowska).
ły farbę. Polichromia dotrwała do dziś bez przemalo-
wań i uderza soczystym gorącym kolorytem. Moty-
wem dekoracji stropu prezbiterium są malowane ka-
setony z rozetami, strop nawy wypełnia bujna roślin-
ność, wśród której umieszczono sceny figuralne, po-
stacie świętych i herby. Szerokie, krzyżujące się pod
kątem prostym pasy dzielą strop prezbiterium na po-
la, w których umieszczono w sześciu rzędach po
pięć kwadratowych kasetonów z rozetami. Pośrodku
stropu w prostokątne pole o szerokości jednego,
a długości dwóch kasetonów wkomponowano Św.
Trójcę. W dwóch kasetonach, położonych wzdłuż
dłuższego boku kompozycji z Trójcą Św. umieszczono
w miejsce rozet herby Poraj i Leliwę.
Na tle roślinności pośrodku stropu nawy widnie-
je w kolistej ramie scena Zaśnięcia Matki Boskiej,
skomponowana w poprzek desek w kierunku pd.
ściany nawy. Po obu stronach sceny Zaśnięcia nama-
lowano dwie postacie świętych, od pd. — św. Annę
Samotrzeć, od pn. — Św. Jadwigę Śląską. Ponad
głową i pod stopami św. Anny Samotrzeć umieszczo-
no dwóch grajków, sytuując ich w tym samym kie-
runku co grupę Zaśnięcia; powyżej głowy św. Jad-
wigi Śląskiej siedzi na gałązce fantastyczny ptak. Po
stronie tęczowej sceny Zaśnięcia widnieje w tarćzy
biały orzeł w koronie, po przeciwnej stronie przy
chórze muzycznym trzy tarcze zataczające łuk w przy-
stosowaniu do kolistej formy kompozycji Zaśnięcia:
pośrodku Korab, po bokach Jastrzębiec i godło cechu
malarzy.
Niezmiernie ważne, jak się zdaje, jest samo-
dzielne przeprowadzenie koncepcji kompozycyjnej na
10
Ryc. 5. Grębień, polichromia stropu prezbiterium. (Fot. E. Kozłowska).
ły farbę. Polichromia dotrwała do dziś bez przemalo-
wań i uderza soczystym gorącym kolorytem. Moty-
wem dekoracji stropu prezbiterium są malowane ka-
setony z rozetami, strop nawy wypełnia bujna roślin-
ność, wśród której umieszczono sceny figuralne, po-
stacie świętych i herby. Szerokie, krzyżujące się pod
kątem prostym pasy dzielą strop prezbiterium na po-
la, w których umieszczono w sześciu rzędach po
pięć kwadratowych kasetonów z rozetami. Pośrodku
stropu w prostokątne pole o szerokości jednego,
a długości dwóch kasetonów wkomponowano Św.
Trójcę. W dwóch kasetonach, położonych wzdłuż
dłuższego boku kompozycji z Trójcą Św. umieszczono
w miejsce rozet herby Poraj i Leliwę.
Na tle roślinności pośrodku stropu nawy widnie-
je w kolistej ramie scena Zaśnięcia Matki Boskiej,
skomponowana w poprzek desek w kierunku pd.
ściany nawy. Po obu stronach sceny Zaśnięcia nama-
lowano dwie postacie świętych, od pd. — św. Annę
Samotrzeć, od pn. — Św. Jadwigę Śląską. Ponad
głową i pod stopami św. Anny Samotrzeć umieszczo-
no dwóch grajków, sytuując ich w tym samym kie-
runku co grupę Zaśnięcia; powyżej głowy św. Jad-
wigi Śląskiej siedzi na gałązce fantastyczny ptak. Po
stronie tęczowej sceny Zaśnięcia widnieje w tarćzy
biały orzeł w koronie, po przeciwnej stronie przy
chórze muzycznym trzy tarcze zataczające łuk w przy-
stosowaniu do kolistej formy kompozycji Zaśnięcia:
pośrodku Korab, po bokach Jastrzębiec i godło cechu
malarzy.
Niezmiernie ważne, jak się zdaje, jest samo-
dzielne przeprowadzenie koncepcji kompozycyjnej na
10