Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (15.1953)

POLICHROMIA STROPU W GRĘBIENIU


Ryc. 17. Chechlo, polichromia stropu nawy. Kasetony z rozetami. (Fot. ze zbiorów P. I. S.).

wczesnorenesansowy, mimo gotyckiej nieregularności
i swobody wijących się kręgów. Daleko im jeszcze do
dążności ku osiowym układom i symetrii występują-
cej już u Samóstrzelnika, który pod tym względem
wyprzedził często późniejszych malarzy miniatur. Da-
leko im również do jego czystości i prezycji rysunku,
ale polichromię w Grębieniu cechuje ludowość, którą
w silniejszym jeszcze stopniu wykazują sceny figural-
ne jak również rodzima, daleka od włoskich wzorów
interpretacja kasetonów z rozetami.
Natomiast w zestawieniu z współczesną ornamen-
tacją roślinną stropów małopolskich wykazuje Grę-

bień pierwiastki bardziej postępowe. Nie tylko dlate-
go, że czerpie motywy ornamentacji roślinnej z natu-
ry, ale przede wszystkim iż mimo mniej poprawnego
rysunku, daje silniejsze wrażenie żywiołu w profuzji
plastycznej, pulsującej życiem roślinności.
W Krużlowej i Libuszy regularnie wijące się kręgi
stanowią jedynie obramienie scen figuralnych lub wy-
pełniają kwadraty, w których zamknął je malarz,
w Chechle ornamentacja roślinna zdobi ściśle wyzna-
czone jej miejsca, stanowiące pasy podziału między
scenami figuralnymi. Najbardziej Zbliżone z Grębie-
niem pod względem koncepcji kompozycyjnej wple-



Ryc, 18. Pniów, polichromia stropu nawy. Kasetony z rozetami. (Repr. wg Kloss E. i inni, Die Bau- und
Kunstdenkmaler des Kreises Tost Glewitz, 1943).

17

i