Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (15.1953)

Z PROBLEMATYKI BUDOWNICTWA DREWNIANEGO

gu budynków o różnych — stosownie do potrzeb —
rozmiarach i ilości kondygnacji69. O wzajemnym roz-
mieszczeniu ich decydowały względy użytkowe, któ-
rym również podporządkowany był układ wnętrz. Bu-
dynki te niekiedy zestawiano, zachowując jednak ich
odrębność. Rozwiązania osiowe i regularne jeszcze
68 Por. szereg inwentarzy dworów publikowanych
przez Glogera, jw., I, s. 282—293 oraz opisy dworów
królewskich w Jedlni i Kozienicach wg XVI-wiecz-
nych lustracji (Gacki J., Radom i fara nowo-radom-
ska do roku 1600, Pamiętnik religijno-moralnv
XXXIII, 1857, zesz. 9, s. 245).
70 Skoro starał się je wprowadzić autor (zapewne
A. Opaliński) dziełka pt. Krótka nauka budownicza...,
1649.

w połowie wieku XVII należały zapewne do rzadkich
wyjątków'9. Tradycje takich wielobudynkowych do-
mostw oczywiście nie są właściwe tylko terenom pol-
skim. Stwierdzono je wielokrotnie i na innych tere-
nach71. W pewnym stopniu można dopatrzyć się
tych tradycji w słynnym pałacu Kołomenskoje w ob-
71 Przykłady ze Skandynawii przytacza Puszet L.,
Chata, Kraków 1903, s. 46; wielobudynkowe domostwa
zamieszkiwane ok. 1600 roku na Litwie przez jeden
ród omawia Dethlefsen R., Bauernhauser und Holz-
kirchen in Ostpreussen, Kónigsberg 1911. Por. również
wskazujący na możliwą wielobudynkową zabudowę
materiał wykopaliskowy. Podobnie wyglądała zabudo-
wa zamków średniowiecznych (Wawel).



o 1 m


Ryc. 25. Strop z wsch. skrzydła zamku na Wawelu. (Wg Essenweina).

51