MISCELLANEA
Rye. 1. Zamek w Baranowie, widok z lotu ptaka.
TADEUSZ GOSTYŃSKI I BOHDAN GUERQUIN
ZAMEK RENESANSOWY W BARANOWIE
Baranów opracowany został po raz pierwszy już
w końcu XIX w. Sławomir Odrzywolslki, autor tego
opracowania1 starał się wskazać przybliżone lata bu-
dowy oraz osoby fundatora i projektodawcy. W re-
cenzji z pracy Odrzywolskiego2 Władysław Łuszczkie-
wicz podał odnalezioną przez siebie datę rzekomego
ukończenia budowy i podniósł zagadnienia pominięte
w artykule: obronności oraz zespołu budynków, któ-
re znajdowały się niegdyś przy pałacu.
Zagadnienie autorstwa poddane zostało nowym
rozważaniom przez Krystynę Sinkównę w jej pracy
o Santi Guccim3 i marginesowo poruszone przez Wi-
tolda Kieszkowskiego w jego recenzji z tej pracy4.
1 Odrzywolski S., Odczyt na posiedzeniu Komi-
sji H. S. PAU, 20.IV.1893, Sprawozdania K. H. S. V
(1896), s. XCIV, oraz Zamek w Baranowie, tamże,
s. 243.
2 Łuszczkiewicz W., Kwartalnik Historyczny, 1896,
s. 103.
3 Sinko K., Santi Gucci Fiorentino i jego szkoła,
Kraków 1933, s. 46-51 i 70-71.
Jerzy Szabłowski i K. Sinko zwrócili uwagę na ana-
logie pewnych elementów Baranowa z budownictwem
czeskim i morawskim. Michał Walicki, Juliusz Sta-
rzyński, J. Szabłowski5 * i Jan Zachwatowicz® w swych
pracach syntetycznych wskazali na doniosłe znacze-
nie Baranowa, jako zabytku szczególnie charaktery-
stycznego dla renesansu polskiego.
Niniejszy artykuł nie jest opracowaniem mono-
graficznym, lecz podsumowaniem zagadnień poruszo-
nych w odczycie o Baranowie, wygłoszonym na ze-
braniu Oddz. Warszawskiego Stowarzyszenia History-
ków Sztuki7. Podnosi on tylko niektóre problemy
4 Kieszkowski W., Biuletyn H. S. i K. III (1934),
s. 134—52.
5 Walicki M., Starzyński J., Dzieje sztuki polskiej,
Warszawa 1935, s. 1053; Szabłowski J., Z zagadnień
polskiej architektury renesansowej, Ochrona Zabyt-
ków V (1952), s. 84.
8 Architektura polska do poł. XIX w., Warszawa
1952.
7 10 marca 1953 r.
7
97
Rye. 1. Zamek w Baranowie, widok z lotu ptaka.
TADEUSZ GOSTYŃSKI I BOHDAN GUERQUIN
ZAMEK RENESANSOWY W BARANOWIE
Baranów opracowany został po raz pierwszy już
w końcu XIX w. Sławomir Odrzywolslki, autor tego
opracowania1 starał się wskazać przybliżone lata bu-
dowy oraz osoby fundatora i projektodawcy. W re-
cenzji z pracy Odrzywolskiego2 Władysław Łuszczkie-
wicz podał odnalezioną przez siebie datę rzekomego
ukończenia budowy i podniósł zagadnienia pominięte
w artykule: obronności oraz zespołu budynków, któ-
re znajdowały się niegdyś przy pałacu.
Zagadnienie autorstwa poddane zostało nowym
rozważaniom przez Krystynę Sinkównę w jej pracy
o Santi Guccim3 i marginesowo poruszone przez Wi-
tolda Kieszkowskiego w jego recenzji z tej pracy4.
1 Odrzywolski S., Odczyt na posiedzeniu Komi-
sji H. S. PAU, 20.IV.1893, Sprawozdania K. H. S. V
(1896), s. XCIV, oraz Zamek w Baranowie, tamże,
s. 243.
2 Łuszczkiewicz W., Kwartalnik Historyczny, 1896,
s. 103.
3 Sinko K., Santi Gucci Fiorentino i jego szkoła,
Kraków 1933, s. 46-51 i 70-71.
Jerzy Szabłowski i K. Sinko zwrócili uwagę na ana-
logie pewnych elementów Baranowa z budownictwem
czeskim i morawskim. Michał Walicki, Juliusz Sta-
rzyński, J. Szabłowski5 * i Jan Zachwatowicz® w swych
pracach syntetycznych wskazali na doniosłe znacze-
nie Baranowa, jako zabytku szczególnie charaktery-
stycznego dla renesansu polskiego.
Niniejszy artykuł nie jest opracowaniem mono-
graficznym, lecz podsumowaniem zagadnień poruszo-
nych w odczycie o Baranowie, wygłoszonym na ze-
braniu Oddz. Warszawskiego Stowarzyszenia History-
ków Sztuki7. Podnosi on tylko niektóre problemy
4 Kieszkowski W., Biuletyn H. S. i K. III (1934),
s. 134—52.
5 Walicki M., Starzyński J., Dzieje sztuki polskiej,
Warszawa 1935, s. 1053; Szabłowski J., Z zagadnień
polskiej architektury renesansowej, Ochrona Zabyt-
ków V (1952), s. 84.
8 Architektura polska do poł. XIX w., Warszawa
1952.
7 10 marca 1953 r.
7
97