Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (22.1960)

ANDRZEJ M. OLSZEWSKI

II. 8. Nieszczęścia domu Heroda i. rozsypanie popiołów św. Jana Chrzci-
ciela (?), ok. 1410—20. Warszawa, Muzeum Narodowe. (Fot. E. Kozlowska-
-Tomczyk)


przesunięcia położnej bardziej na lewą stronę, oraz
umieszczenia składającego dar króla przy nogach
łoża. Brak postaci św. Józefa tłumaczyć można praw-
dopodobnym brakiem całej prawej części reliefu36.
Przez potraktowanie tułowia drugiego i trzeciego
Schmid, jw., s. 79 (jako „Steinbildwerk"); Clasen, jw., I,
s. 357, II, 415; W. L. Hildburgh, Notes on some English
Medieral Alabaster Carrings, „The Antiąuaries Journal“, III,
1923, nr 1, s. 32; tenże. Notes on some English Alabaster
Carrings in Germany, „The Antiąuaries Journal", V, 1925,
nr 1, s. 55, przypis 2 i s. 62; tenże, English Alabaster Ta-
bles of About the Third Quarter of the Fourteenth Century,

króla w mniej wypukłej płaskorzeźbie niż pierwszego
z nich i Matki Boskiej, rzeźbiarz osiągnął swoistą
dwuplanowość kompozycji. Fałdy draperii ujęte są
płasko. Obecnie brak wydatniejszych śladów poli-
chromii.
„The Art Bulletin", XXXII, 1950, s. 6; J. Baum, Four-
teenth Century Alabaster Reliefs of the Epiphany, „The Art
Bulletin", XV, 1933, s. 387, il. 3.
36 Hildburgh, English Alabaster Tables..., jw., s. 6
przypuszczał, że ręka trzeciego króla została zmieniona, tak
by wskazywał on na gwiazdę, lecz zbadanie zabytku na miej-
scu nie potwierdziło tego przypuszczenia.