MAREK KWIATKOWSKI
U. 3. G. Quarenghi, Wariant projektu pałacu Aleksandrowskiego w Carskim Siole.
Warszawa, Muzeum Narodowe. (Fot. M. Kwiatkowski)
wiedniki w zrealizowanych dziełach Quarenghiego
w Rosji, względnie w wariantach jego projektów
przechowywanych w zbiorach graficznych w Zw. Ra-
dzieckim i we Włoszech.
Głośnemu dziełu Quarenghiego, pałacowi Aleksan-
drowskiemu w Carskim Siole, poświęcone są w tym
zespole cztery plansze. Wśród nich występuje wariant
(na jednej planszy umieszczony jest widok od dzie-
dzińca i rzut poziomy — Nieb. 236/15) z czteroskrzy-
dłowym założeniem od strony dziedzińca i ele-
mentem potężnej dwurzędowej kolumnady, zawartej
pomiędzy krótszymi skrzydłami wewnętrznymi. Od
strony ogrodu korpus środkowy posiada półokrągły
ryzalit. Na krańcach skrzydeł wewnętrznych znajdują
się podjazdy, natomiast u szczytów skrzydeł zewnęt-
rznych umieszczone są schodki, prowadzące do wejść.
Projekt ten zbliżony jest bardzo do budowli zrealizo-
wanej, jak również do wariantów reprodukowanych
przez W. N. Taleporowskiego4. Różnice wobec stanu
obecnego dotyczą jedynie drobnych detali, jak liczba
osi okiennych, czy kolumn. Z powyższym założeniem
związany jest wariant partii centralnej pałacu (Nieb.
236/23) z dokładnym opracowaniem szczegółów archi-
tektonicznych.
Niezwykle ciekawy, na tle wszystkich istniejących
projektów tego pałacu, jest wariant w postaci bu-
dowli dwuskrzydłowej z dwurzędową galerią kolum-
nową, łączącą krańce skrzydeł, przerwaną po środku
elementem potężnego monopteru, dźwigającego bęben
z kopułą. Elewację ogrodową, w przeciwieństwie do
stanu zrealizowanego, zamyka prosta ściana. Pro-
jektowi temu poświęcone są dwie plansze; na jednej
występują: przekrój poprzeczny budowli, widok ele-
wacji ogrodowej i widok budowli od strony wjazdu
(Nieb. 236), na drugiej planszy ukazany jest rzut po-
4 w. N. Taleporowskij, Kwarengi, Leningrad—
Moskwa 1954, il. 106—109.
160
U. 3. G. Quarenghi, Wariant projektu pałacu Aleksandrowskiego w Carskim Siole.
Warszawa, Muzeum Narodowe. (Fot. M. Kwiatkowski)
wiedniki w zrealizowanych dziełach Quarenghiego
w Rosji, względnie w wariantach jego projektów
przechowywanych w zbiorach graficznych w Zw. Ra-
dzieckim i we Włoszech.
Głośnemu dziełu Quarenghiego, pałacowi Aleksan-
drowskiemu w Carskim Siole, poświęcone są w tym
zespole cztery plansze. Wśród nich występuje wariant
(na jednej planszy umieszczony jest widok od dzie-
dzińca i rzut poziomy — Nieb. 236/15) z czteroskrzy-
dłowym założeniem od strony dziedzińca i ele-
mentem potężnej dwurzędowej kolumnady, zawartej
pomiędzy krótszymi skrzydłami wewnętrznymi. Od
strony ogrodu korpus środkowy posiada półokrągły
ryzalit. Na krańcach skrzydeł wewnętrznych znajdują
się podjazdy, natomiast u szczytów skrzydeł zewnęt-
rznych umieszczone są schodki, prowadzące do wejść.
Projekt ten zbliżony jest bardzo do budowli zrealizo-
wanej, jak również do wariantów reprodukowanych
przez W. N. Taleporowskiego4. Różnice wobec stanu
obecnego dotyczą jedynie drobnych detali, jak liczba
osi okiennych, czy kolumn. Z powyższym założeniem
związany jest wariant partii centralnej pałacu (Nieb.
236/23) z dokładnym opracowaniem szczegółów archi-
tektonicznych.
Niezwykle ciekawy, na tle wszystkich istniejących
projektów tego pałacu, jest wariant w postaci bu-
dowli dwuskrzydłowej z dwurzędową galerią kolum-
nową, łączącą krańce skrzydeł, przerwaną po środku
elementem potężnego monopteru, dźwigającego bęben
z kopułą. Elewację ogrodową, w przeciwieństwie do
stanu zrealizowanego, zamyka prosta ściana. Pro-
jektowi temu poświęcone są dwie plansze; na jednej
występują: przekrój poprzeczny budowli, widok ele-
wacji ogrodowej i widok budowli od strony wjazdu
(Nieb. 236), na drugiej planszy ukazany jest rzut po-
4 w. N. Taleporowskij, Kwarengi, Leningrad—
Moskwa 1954, il. 106—109.
160