Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 22.1960
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.41527#0263
DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Lorentz, Stanisław: Z dziejów architektury warszawskiej XVIII w.
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41527#0263
STANISŁAW LORENTZ
11. 6. Kościół Dominikanów Obserwantów wg rysunku nieznanego autora. Klisza w Muz. Nar. w Warszawie,
nr 75773.
Spośród rzemieślników:
Kostro malarz wykonywał złocenia ołtarzy, ram, krat,
jego czeladnikiem był Ignacy,
Ziembicki (Ziebicki, Ziemecki) Wojciech wykonał
kratę na gzymsie koronującym i na chórze w la-
tach 1774—75 oraz kratę do kaplicy Pana Jezusa
w r. 1778.
Brandt stolarz — modele, ołtarz, drzwi w latach
1771—74.
Wojciech stolarz — balustradę przed wielki ołtarz
w 1776 r.
Brynkman stolarz — model na poręcze do schodów
ambony w 1778 r.
Sznayder Michał ślusarz — drugą kratę do kaplicy
Pana Jezusa w 1779 r.
Kenig (Kinik, Keynig) ślusarz — ambonę żelazną za
1.080 fl. w 1779 r.
Walenty snycerz — cyborium i tabernakulum.
Frzędziński malarz i Brunakowski vel Bronakowski
malarz złocili w 1775 r. wielki ołtarz, Przędziński
złocił figury, wazony i inne rzeźby w 1774 r.,
Przędziński złocił ołtarz św. Kajetana.
Chór muzyczny wybudowano w 1776 r. i w tymże
roku ułożono posadzkę, której z Gdańska sprowa-
dzono 545 sztuk w 1775 r. Dnia 22 października wy-
datkowano „na kwartę wina dla p. Architekta przy
rozmierzaniu mieysca na kaplicę P. Jezusa Ukrzyżo-
wanego’’, której budowę ukończono w 1775 r. W 1776 r.
w rachunkach wymieniana jest kaplica św. Domi-
nika — chyba jedna z dwóch kaplic, których budowę
rozpoczął Szreger w 1760 r.
Z przebiegu prac budowlanych wynika, że górna
kondygnacja fasady jest również dziełem Szregera.
Wielkie okno z pilastrami po bokach, zamknięte pod-
250
11. 6. Kościół Dominikanów Obserwantów wg rysunku nieznanego autora. Klisza w Muz. Nar. w Warszawie,
nr 75773.
Spośród rzemieślników:
Kostro malarz wykonywał złocenia ołtarzy, ram, krat,
jego czeladnikiem był Ignacy,
Ziembicki (Ziebicki, Ziemecki) Wojciech wykonał
kratę na gzymsie koronującym i na chórze w la-
tach 1774—75 oraz kratę do kaplicy Pana Jezusa
w r. 1778.
Brandt stolarz — modele, ołtarz, drzwi w latach
1771—74.
Wojciech stolarz — balustradę przed wielki ołtarz
w 1776 r.
Brynkman stolarz — model na poręcze do schodów
ambony w 1778 r.
Sznayder Michał ślusarz — drugą kratę do kaplicy
Pana Jezusa w 1779 r.
Kenig (Kinik, Keynig) ślusarz — ambonę żelazną za
1.080 fl. w 1779 r.
Walenty snycerz — cyborium i tabernakulum.
Frzędziński malarz i Brunakowski vel Bronakowski
malarz złocili w 1775 r. wielki ołtarz, Przędziński
złocił figury, wazony i inne rzeźby w 1774 r.,
Przędziński złocił ołtarz św. Kajetana.
Chór muzyczny wybudowano w 1776 r. i w tymże
roku ułożono posadzkę, której z Gdańska sprowa-
dzono 545 sztuk w 1775 r. Dnia 22 października wy-
datkowano „na kwartę wina dla p. Architekta przy
rozmierzaniu mieysca na kaplicę P. Jezusa Ukrzyżo-
wanego’’, której budowę ukończono w 1775 r. W 1776 r.
w rachunkach wymieniana jest kaplica św. Domi-
nika — chyba jedna z dwóch kaplic, których budowę
rozpoczął Szreger w 1760 r.
Z przebiegu prac budowlanych wynika, że górna
kondygnacja fasady jest również dziełem Szregera.
Wielkie okno z pilastrami po bokach, zamknięte pod-
250