Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (22.1960)

J. W. NEUNHERZ, JEGO ZAPOMNIANE PRACE



71. 2. Jerzy Wilhelm Neunherz, „Mężczyzna obuwający
sandał” (Własn. i fot. Praga, Narodni Galerie).

U. 3. Christof Neunherz, „Uwiązany Satyr”. (Własn.
i fot. Praga, Narodni Galerie)

Jana Glinki8 ujawniają nieznane materiały doty-
czące J.W. Neunherza. Tym razem również na rzecz
kultury polskiej ale już w całkiem nieoczekiwanym
środowisku; nie na zachodnich ziemiach, bezpośred-
nio graniczących ze Śląskiem, lecz w stolicy oraz na
terenach półn. wschodnich Rzeczypospolitej. 14 czerw-
ca 1746 r. wśród podwód wracających z Warszawy
do Białegostoku, jedną oddano pod rzeczy „P. Nein-
hertza, malarza”, który najwidoczniej podjąć miał
jakieś prace dla dziedzica podlaskich włości, hetmana
6 Na fakty te zwrócił uwagę autorowi A. Ryszkiewicz.
Wypisami z archiwaliów podzielił się Jan Glinka, który
przygotowywuje do druku wydawnictwo obejmujące wy-
ciągi z akt i korespondencji archiwum roskiego z Archi-

Jana Klemensa Branickiego. Prace swoje J.W. Neun-
herz kontynuuje prawdopodobnie i w latach następ-
nych, bo z przekazów archiwalnych wiadomo, ze
17 września 1748 r. w pałacu tegoż magnata „Mularze
przeciwko pokojom de commoditee mur tynkują,
żeby P. Neunhertz zacząć mógł malować”.
Wspomniane fakty mocno zmieniają itinerarium
ostatnich lat życia artysty. Wynika z nich bowiem,
iz już w trakcie realizacji polichromii gostynińskiej,
zjednał był sobie malarza Branicki, który w owym
wum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, skąd pocho-
dzą wzmiankowane w tekście wiadomości. Za wskazanie
i udostępnienie materiałów autor wyraża uprzejme po-
dziękowanie.

293