DOI issue:
Nr. 3
DOI article:Miscellanea
DOI article:Szymański, Stanisław: J.W. Neunherz, jego zapomniane prace i nieznane o nim wiadomości
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.41527#0307
STANISŁAW SZYMAŃSKI
czasie intensywnie usiłował związać ze swoim dworem
najwybitniejszych artystów działających w Polsce,
jak malarze tej miary co Szymon Czechowicz 7 i Syl-
wester August Mirys 8.
W oparciu więc o daty wytyczające ostatni okres
działalności J.W. Neunherza w Polsce, skorygować
należy wiadomość jakoby malarz schyłek życia spę-
dził na terenie Czech, konkretnie zaś w Pradze9.
Rozpoczynając w końcu września 1748 r. prace w
warszawskim pałacu hetmana Branickiego zajęty był
tam jeszcze prawdopodobnie przez czas pewien. Do
Pragi więc zawędrował zapewne dopiero zimą lub
wiosną r. 1749. Ponieważ zmarł wkrótce po przyby-
ciu do stolicy Czech, przypuszczać trzeba, że poważ-
7 J. O r a ń s k a, Szymon Czechowicz, Poznań 1948, s. 15,
101; Archiwum roskie przynosi dalsze informacje o pracy
dla Białegostoku.
a S. Szymański, Sylwester August Mirys (mono-
grafia w druku).
s A. D obr zy cka, jw., s. 15.
io Autor korzystał tu w dalszym ciągu z łaskawie
udzielonych mu wypisów archiwalnych J. Glinki.
niejsza choroba i przeczucie zbliżającej się śmierci,
mogły być przyczyną tej podróży.
Niewiele zatem pozostałoby malarzowi czasu na
prace artystyczne dla opactwa w Bfevnovie. Dlatego
też należy liczyć się poważnie z możliwością zachowa-
nia siię na ten temat jedynie notatki archiwalnej, bez
poparcia jej jakimkolwiek konkretnym i ukończo-
nym dziełem.
Oddziaływanie artystyczne J.W. Neunherza na
środowisko polskie nie kończy się jednak z jego
wyjazdem do Pragi, ani nawet śmiercią. Zlecane mu
prace malarskie wykonywał wespół ze swoim ano-
nimowym dotychczas uczniem, zrazu czeladnikiem,
a potem samodzielnym mistrzem 10. Ten to „czeladnik
Neunhertza”, 7 czerwca 1749 r., a więc już pod nie-
obecność mistrza, podejmuje się naprawy malowideł
w warszawskim pałacu J.K. Branickiego, zapewne
przy ul. Miodowej, na co 14 czerwca zostaje zawarta
umowa. Mocą jej ów czeladnik zobowiązany jest
restaurować „freski” za łącznym wynagrodzeniem
12 dukatów.
294
czasie intensywnie usiłował związać ze swoim dworem
najwybitniejszych artystów działających w Polsce,
jak malarze tej miary co Szymon Czechowicz 7 i Syl-
wester August Mirys 8.
W oparciu więc o daty wytyczające ostatni okres
działalności J.W. Neunherza w Polsce, skorygować
należy wiadomość jakoby malarz schyłek życia spę-
dził na terenie Czech, konkretnie zaś w Pradze9.
Rozpoczynając w końcu września 1748 r. prace w
warszawskim pałacu hetmana Branickiego zajęty był
tam jeszcze prawdopodobnie przez czas pewien. Do
Pragi więc zawędrował zapewne dopiero zimą lub
wiosną r. 1749. Ponieważ zmarł wkrótce po przyby-
ciu do stolicy Czech, przypuszczać trzeba, że poważ-
7 J. O r a ń s k a, Szymon Czechowicz, Poznań 1948, s. 15,
101; Archiwum roskie przynosi dalsze informacje o pracy
dla Białegostoku.
a S. Szymański, Sylwester August Mirys (mono-
grafia w druku).
s A. D obr zy cka, jw., s. 15.
io Autor korzystał tu w dalszym ciągu z łaskawie
udzielonych mu wypisów archiwalnych J. Glinki.
niejsza choroba i przeczucie zbliżającej się śmierci,
mogły być przyczyną tej podróży.
Niewiele zatem pozostałoby malarzowi czasu na
prace artystyczne dla opactwa w Bfevnovie. Dlatego
też należy liczyć się poważnie z możliwością zachowa-
nia siię na ten temat jedynie notatki archiwalnej, bez
poparcia jej jakimkolwiek konkretnym i ukończo-
nym dziełem.
Oddziaływanie artystyczne J.W. Neunherza na
środowisko polskie nie kończy się jednak z jego
wyjazdem do Pragi, ani nawet śmiercią. Zlecane mu
prace malarskie wykonywał wespół ze swoim ano-
nimowym dotychczas uczniem, zrazu czeladnikiem,
a potem samodzielnym mistrzem 10. Ten to „czeladnik
Neunhertza”, 7 czerwca 1749 r., a więc już pod nie-
obecność mistrza, podejmuje się naprawy malowideł
w warszawskim pałacu J.K. Branickiego, zapewne
przy ul. Miodowej, na co 14 czerwca zostaje zawarta
umowa. Mocą jej ów czeladnik zobowiązany jest
restaurować „freski” za łącznym wynagrodzeniem
12 dukatów.
294