DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Miscellanea
DOI Artikel:Michałowski, Janusz Maciej: Nieznane rysunki A. Orłowskiego w zbiorach leningradzkich i problemy z nimi związane
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41527#0399
JANUSZ M. MICHAŁOWSKI
II. 2. Karykatury (ok. 1822) Muzeum Inst. Lit. Rosyjskiej AN ZSRR w Leningradzie.
karykatury stłoczonych obok siebie fizjonomii roz-
powszechniły się szczególnie w litografiach Ludwika
Leopolda Boilly (1761—1845), a na zainteresowanie
zestawieniami porównawczymi twarzy ludzkich wpływ
wywarła nauka J. K. Lavatera. Że nie było ono obce
i Orłowskiemu świadczy autoportret w otoczeniu przy-
jaciół rysowany jeszcze w okresie polskim5 i cyto-
wane już: litografia z 1825 r. i rysunek do niej. Lito-
grafią zajmował się Orłowski od r. 1816, po tej dacie
powstał też omawiany rysunek. Wahałbym się nato-
miast przed dalszym jej precyzowaniem: r. 1817
(śmierć G. Quarenghiego) można uznać za datę za-
mykającą okres powstawania jego karykatur, nie moż-
na jednak wykluczyć powtórzenia dawniejszych ry-
Gr. 6. Griffonage, akwaforta, nie dat. portret G. Q. oparty
na cyt. dalej rysunku (repr. Wiereszczagin, s. 5); Tamże,
repr. nie dat. rysunki: G.Q (po s. 32); G.q i Tomasz de
Thomon (po s. 42), w r. 1913 w zb. W. N. Argutyńskiego-
Dołgorukiego (T, de Thomon zmarł w 1813, karykaturę
sunków w grafice. O tym, że wątek studiów fizjo-
nomicznych w twórczości malarza nie jest dostatecz-
nie znany, świadczy lawowany rysunek piórkiem
z r. 1830 zgłoszony z USA do zakupu w Muz. Nar.
w Warszawie.
2. Album ze zb. M. N. Łon gin owa — bi-
bliografia i historyka literatury (1823—1875). Na kar-
cie 4 znajduje się niewielki, bardzo malarski, szki-
cowo potraktowany rysunek głowy męskiej w profilu
(il. 4). Nie jest sygnowany a autorstwo jego nie było
określone, zwraca jednak uwagę zbieżność charakteru
kreski i techniki rysunku (czarna i brązowa kredka)
ze szkicami z petersburskiego okresu twórczości
Orłowskiego. Według uzyskanych z „Domu Puszki-
zadatować należy przed 1814); po s. 56, w r. 1913 w zb.
E. G. Schwartza.
5 M. W a 11 i s, Autoportrety Orłowskiego. ,,Biul. Hist.
Sztuki”, XVII, 1955, nr 3, s. 333/4, il. 8.
386
II. 2. Karykatury (ok. 1822) Muzeum Inst. Lit. Rosyjskiej AN ZSRR w Leningradzie.
karykatury stłoczonych obok siebie fizjonomii roz-
powszechniły się szczególnie w litografiach Ludwika
Leopolda Boilly (1761—1845), a na zainteresowanie
zestawieniami porównawczymi twarzy ludzkich wpływ
wywarła nauka J. K. Lavatera. Że nie było ono obce
i Orłowskiemu świadczy autoportret w otoczeniu przy-
jaciół rysowany jeszcze w okresie polskim5 i cyto-
wane już: litografia z 1825 r. i rysunek do niej. Lito-
grafią zajmował się Orłowski od r. 1816, po tej dacie
powstał też omawiany rysunek. Wahałbym się nato-
miast przed dalszym jej precyzowaniem: r. 1817
(śmierć G. Quarenghiego) można uznać za datę za-
mykającą okres powstawania jego karykatur, nie moż-
na jednak wykluczyć powtórzenia dawniejszych ry-
Gr. 6. Griffonage, akwaforta, nie dat. portret G. Q. oparty
na cyt. dalej rysunku (repr. Wiereszczagin, s. 5); Tamże,
repr. nie dat. rysunki: G.Q (po s. 32); G.q i Tomasz de
Thomon (po s. 42), w r. 1913 w zb. W. N. Argutyńskiego-
Dołgorukiego (T, de Thomon zmarł w 1813, karykaturę
sunków w grafice. O tym, że wątek studiów fizjo-
nomicznych w twórczości malarza nie jest dostatecz-
nie znany, świadczy lawowany rysunek piórkiem
z r. 1830 zgłoszony z USA do zakupu w Muz. Nar.
w Warszawie.
2. Album ze zb. M. N. Łon gin owa — bi-
bliografia i historyka literatury (1823—1875). Na kar-
cie 4 znajduje się niewielki, bardzo malarski, szki-
cowo potraktowany rysunek głowy męskiej w profilu
(il. 4). Nie jest sygnowany a autorstwo jego nie było
określone, zwraca jednak uwagę zbieżność charakteru
kreski i techniki rysunku (czarna i brązowa kredka)
ze szkicami z petersburskiego okresu twórczości
Orłowskiego. Według uzyskanych z „Domu Puszki-
zadatować należy przed 1814); po s. 56, w r. 1913 w zb.
E. G. Schwartza.
5 M. W a 11 i s, Autoportrety Orłowskiego. ,,Biul. Hist.
Sztuki”, XVII, 1955, nr 3, s. 333/4, il. 8.
386