Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (22.1960)

NIEZNANE RYSUNKI A. ORŁOWSKIEGO

nowskiego” informacji szkic jako pracę Orłowskiego
i to jego autoportret określiła później E. N. Acarkina.
Autoportretom Orłowskiego poświęcił studium M.
Wallis 6, ostatnia monograficzna wystawa Orłowskiego
rozszerzyła znajomość materiału zwłaszcza z rosyj-
skiego okresu twórczości. Bliższych analogii do ry-
sunku ze zb. Łonginowa nie znajdziemy w autopor-
tretach datowanych przed r. 1820 — rysy artysty są
w nich mniej wyraziste bardziej miękkie. Zaostrzają
się w autoportretach z r. 1825 (824 i 823, il. 5 i 6),
oba rysunki przedstawiają jednak twarz młodszą,
podobnie jak i autoportret profilowy (863) z Galerii

w Sewastopolu (il. 7), określony w katalogu na lata
1821—1832. Dla datowania rysunku z Domu Puszki-
nowskiego podjąć należy próbę uściślenia daty ry-
sunku z Sewastopola i drugiego autoportretu (862,
il. 8), określonego w katalogu analogicznie, porównu-
jąc je z autoportretami z 1825 r. i późnymi: dedyko-
wanym Tomiłowowi7 (M. Wallis, il. 24, ok. 1830)
6 M. Wallis, jw„ s. 321—348, 26 il.
7 Wiereszczagin, repr. po s. 68, w 1913 r. w zb.
E. G. Schwartza w Petersburgu.

II. 3. Karykatury (ok. 1822) Muzeum Inst. Lit. Rosyjskiej AN ZSRR w Leningradzie.


387