kennen als »la bonne femme, qui (kort voor de begrafenis van haren hertog) a faict
une cheutte, comme elle estort occupée met hare blauwe voorschoot te droogen op
hangen” en over wie Constantijn Huygens zich een weinig vroolijk maakt, omdat zij
zich gêneerde ’s prinsen vertegenwoordiger te ontvangen. En de zwierig in rosé satijn
uitgedoste jonge dames met de onwaarschijnlijke aristocratische handen herkennen wij ook
heel goed: stellig zijn het heel goede meisjes, maar zij heeten zonder twijfel huiselijk
Neeltje en Aaltje. Wij kunnen ook niet gelooven, dat jonker Engel heusch ter valkenjacht
zal zijn uitgereden. En de held zelf, die zich (gewis ten verzoeke van zijne familieleden),
Familieportret van Admiraal De Ruyter door Jurriaen Jacobson.
toen hij later zijne ridderorde kreeg, die nog om den hals heeft laten hangen, ook hem herkennen
wij wel, niettegenstaande zijn paradekostuum met zijden kousen en hooggehakte schoentjes.
Want het is toch altijd onze oude »Bestevaer”, dien wij kennen van zijne gegraveerde
portretten, flink en eerlijk, sterk en braaf, maar ruw en ongegeneerd, thuis op het dek
van zijn schip, waarmee hij als matroos en later als kapitein nog ter koopvaardij was
gevaren, en eigenlijk absoluut niet geneigd om op parade te zitten. Zóó zien wij hem
ook op zijne geschilderde portretten, meestal het werk van wat burgerlijke tweederangs-
kunstenaars: zes jaren nadat het heele gezin door Jurriaen jacobson geschilderd was,
poseerde het echtpaar nogmaals voor Hendrick Berckmans (ook geen ster van de eerste
138
une cheutte, comme elle estort occupée met hare blauwe voorschoot te droogen op
hangen” en over wie Constantijn Huygens zich een weinig vroolijk maakt, omdat zij
zich gêneerde ’s prinsen vertegenwoordiger te ontvangen. En de zwierig in rosé satijn
uitgedoste jonge dames met de onwaarschijnlijke aristocratische handen herkennen wij ook
heel goed: stellig zijn het heel goede meisjes, maar zij heeten zonder twijfel huiselijk
Neeltje en Aaltje. Wij kunnen ook niet gelooven, dat jonker Engel heusch ter valkenjacht
zal zijn uitgereden. En de held zelf, die zich (gewis ten verzoeke van zijne familieleden),
Familieportret van Admiraal De Ruyter door Jurriaen Jacobson.
toen hij later zijne ridderorde kreeg, die nog om den hals heeft laten hangen, ook hem herkennen
wij wel, niettegenstaande zijn paradekostuum met zijden kousen en hooggehakte schoentjes.
Want het is toch altijd onze oude »Bestevaer”, dien wij kennen van zijne gegraveerde
portretten, flink en eerlijk, sterk en braaf, maar ruw en ongegeneerd, thuis op het dek
van zijn schip, waarmee hij als matroos en later als kapitein nog ter koopvaardij was
gevaren, en eigenlijk absoluut niet geneigd om op parade te zitten. Zóó zien wij hem
ook op zijne geschilderde portretten, meestal het werk van wat burgerlijke tweederangs-
kunstenaars: zes jaren nadat het heele gezin door Jurriaen jacobson geschilderd was,
poseerde het echtpaar nogmaals voor Hendrick Berckmans (ook geen ster van de eerste
138