Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

239

ΑΡΧΑΪΚΟΝ ΑΕΤΩΜΑ ΕΚ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ

240

^εάς και δίχως εάν δ τεχνίτης τοΟ αγγείου πρώτος ή διεύθυνσίς του είνε ευδιάκριτος" έξετείνετο δηλαδή

εφεύρε την εικόνα ταύτην, ή θέσις της Άθηνας θά ■ εναντίον μιας των κεφαλών της "Γδρας χωρίς δμως

ήτο άνεξήγητος, διότι επί του αγγείου δ /ώρος δέν νά έγγίζη αύτήν αμέσως.

εϊνε περιωρισμένος, ώς έπί τοΰ άετώματος. Τού- Έκ τοΰ σώματος τοΰ θηρίου έσώθη ακριβώς τό-

■ναντίον δέ εξηγείται εύκόλως το πράγμα, εάν ύπο- σον δσον εΐνε ίκανον νά οείξη τήν άρχικήν κατα-

Οέσωμεν δτι ή θεά προσετέθη ούχί λίαν επιτυχώς σκευήν αύτοΟ. Άπδ τοΟ δεξιοΰ άκρου τών σωθεισών

ύπο τοΰ αγγειογράφου εις άρχαιοτέραν άρτίαν συν- πλακών άρχεται διά τριών άπλών σπειρών του πα-

6εσιν. νέος τρίμερους κορμού, δστις προς δεξιά άπέληγε

Οί λόγοι ούτοι πείθουσίμε, δτι το αέτωμα έ/ρη- βεβαίως είςούράν ένιαίαν. Περαιτέρω προς αριστερά

σίμευσεν ώς ύπόδειγμα του αγγείου είτε αμέσως διαιρείται εκάστη των τριών παραλλήλων σπειρών

είτε εμμέσως. "Οτι το άγγείον εϊνε ολίγον νεώτερον εις τρεις λαιμούς, οίτινες έν πολλοίς και πολυπλό-

τοΟ άετώματος, άποδεικνύεται και εκ τίνων τών κοις έλιγμοϊς έκτείνουσι τήν κεφαλήν των κατά τοΟ

μικροτέρων παραλλαγών εν τοις ίματίοις και τοις Ηρακλέους. Έκ τών τριών κεφαλών του κατω-

δπλοις τών μορφών, άς δ τεχνίτης του άγγείου πα- τάτου λαιμού μόνον ή μεσαία εΐνε άκόμη ζωντανή ,

ρεδέχθη έν τη εϊκόνιτου συμμορφούμενος προς τους αί δύο άλλαι κρέμανται νεκραί' τού μεσαίου λαιμού

τρόπους τών συγχρόνων αγγειογράφων' τούτο ρη- δμως πασαι άνοίγουσιν άπειλητικώς κατά τοΰ ήρωος

τέον ιδίως περί της λεοντής, ήτις άπδ τών άρχών τά στόματα, ων εξέρχονται αί δισχιδείς γλώσσαι.

περίπου τού 5ου αιώνος τυπικώς πλέον χαρακτηρί- Επίσης άνοίγουσι τά στόματα και αί τρεις κεφαλαί

ζει τον Ηρακλή. του τρίτου λαιμού, αίτινες φαίνονται ή μία οπίσω

Έν τω άετώματι φορεί δ Ηρακλής θώρακα, δ'στις τής άλλης παρά τήν άνω άκραν τοΰ άετώματος.

δέν άποκρύπτει το σχήμα τού στήθους και τού σώ- Έπί τού πρό τίνος έν τω Μουσείω άνευρεθέντος

ματος και ούτινος ή άκρα, ήτις φαίνεται εις τον τεμαχίου, δ'περ παρατίθεμεν ένταΰθα,
άριστερδν άνω βραχίονα, εΐνε γωνιώδης και έξέ-
χουσα ώς σώματος στερεού. Δέν εΐνε λοιπόν χιτών
εξ υφάσματος μαλακοΰ και περιπεφυκότος τω σώ-
ματι, άλλ' άληθής χαλκούς θώραξ μιμούμενος
δι' έμπαιστικής έργασίας τήν.φυσικήν κατασκευήν
τού στήθους. Έπί τού θώρακος φαίνεται τελαμών
λοξώς άπδ τού δεξιού ώμου προς τήν άριστεράν
πλευράν βαίνων" εϊνε δέ ούτος δ τελαμών της φα-
ρέτρας, ής τό πρόσθιον κροσσωτόν άκρον φαίνεται
ύπο τον τεταμένον άριστερδν βραχίονα τού ήρωος,

άκριβώς δέ εις τήν προέκτασιν τής άνω γραμμής και πληροΰντος τδ κατά τδ μέρος τούτο κενόν τής

τής φαρέτρας οπίσω τού σώματος τού Ηρακλέους εικόνος σώζονται τής μεσαίας τό άκρον τού λαιμού

σώζονται άκόμη ίχνη τού οπισθίου άκρου αύτής. και ή τελευταία τών τριών άνωτάτων κεφαλών" ή

Αί κνήμαι τού ήρωος εΐνε γυμναί" δ δεξιός βρα- γλώσσα τής μεσαίας ύπήρχεν ήδη έπί τού πλησίον

χίων και ή κεφαλή λείπουσι. Τό πρόσθιον μέρος τεμαχίου* συνεπληρώθη λοιπόν νΰν δ άριθμός τών

τού ροπάλου (μήκους 0,14), δπερ δ Ηρακλής έννέα κεφαλών τής "Τδρας.

έκράδαινεν ύπεράνω τής κεφαλής του και προς τά Εις τό άριστερδν τού άετώματος παρίσταται δ

εμπρός σχεδόν δριζοντίως, έσώθη έπί τής δεξιά ήνίοχος καθ'ήν στιγμήν επιβαίνει τού άρματος,

προσαρμοζούσης πλακός. Τοΰ δεξιού βραχίονος σώ- ένώ έπί τού άγγείου ίσταται ήδη έπ'αύτοΟ πάνο-

ζεται μόνον τό άνώτατον μέρος, τοΟ δέ πήχεως πλος. Ένταΰθα φορεί ώς δ Ηρακλής βραχύ και

ίχνη φαίνονται έπί τής έπιφανείας τής πλακός, ώστε τω σώματι περιπεφυκός ένδυμα άπολήγον κατά τον