Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1893)

29

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΘΥΡΡΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

30

ψας αύτήν δια τήν τελείαν προς το πρωτότυπον
ομοιότητα και άκρίβειαν.

Ώς δ' είνε γνωστόν έκ της βυζαντινής ιστορίας,
οτε ο αυτοκράτωρ Ηράκλειος έπεδίο,ικε τήν συμ-
μαχίαν του άρχοντος των Τούρκων, τω έπρότεινε
να τω δώση τήν θυγατέρα αυτού Εύδοκίαν εις γά-
μον, και προς π7α;ροφορίαν περι της ώραιότητος
της νύμφης τω απέστειλε τήν εικόνα της.Ό βάρ-
βαρος εκείνος ίδών τήν ώραίαν της νεάνιδος εικόνα
και τον περί αύτήν κόσμον, έτρώΟη σφοδρώς και
εδέχθη τάς προτάσεις του Ηρακλείου '. Άλλ' ώς
γνωστόν, δ γάμος εκείνος οέν έτελέσΟη, διότι, καΟ'
όδον ούσης της νύμφης, έγνώσΟη ό'τι άπέΟανεν Ό
Σουλτάνος εκείνος.

Προσέτι έν Τραπεζουντι, τη πρωτευούση των
Κομνηνών, γινώσκομεν ότι έν ταϊς αΐΟούσαις τών
—ολυτελών άνακτόρων των ύπήρχον ανηρτημέ-
να ι αί εικόνες πάντων τών μεγάλων Κομνηνών,
τεταγμέναι κατά τον βαΟμον της μεταξύ αύτών
συγγενείας. Έν δέ ταΐς έν Μιστρά άρναίαις βυ-
ζαντιναϊς έκκλησίαις σώζονται εισέτι αί εικόνες
Μανουήλ του Λασκάρε(ος και δύο Παλαιολόγων,
έργα τών τελευταίων βυζαντινών χρόνων. Έν δέ
τη Ανθολογία πλείστα έπαινετικά έπιγράμματα
άναφέρονται εις εικόνας ώραίων γυναικών και έπι-
σήμοον προσώπων.

Λόγου δέ γενομένου περι προσωπογραφιών παρά

τοις βυζαντινοΐς, όφείλομεν νά άναφέρωμεν τάς
ωραίας μικρογραφικάς εικόνας, τάς περιεχομένας
έν τισιν έλληνικοΐς χειρογράφοις της έν Παρι-
σίοις εθνικής βιβλιοθήκης, περί τών οποίων ο συγ-
γραφεύς της ιστορίας της βυζαντινής τέχνης κ.
ΟιαιΊε Β;ιν<Η επιφέρει τάς δε τάς κρίσεις- «Αί
άναλογίαι, λέγει, τοΰ ανθρωπίνου σώματος έν ταϊς
μικρογραφίαις ταύταις είνε έν γένει ακριβείς, και
Ό γράψας αύτάς φαίνεται ών ειδήμων της άνατο-
μίας. Λεπτή και ακριβής εινε έν αύταϊς ή πλαστι-
κότης, ούδ' εινε έλάσσονες αί περι τήν έργασίαν
άρεταί. Τό διάγραμμα είνε σταΟερόν, ώρισμένον
και εύ'καμπτον συνάμα, ό δέ λαμπρός και ζωηρός
αύτών χρωματισμός εινε πάντη άπηλλαγμένος τών
έν ταϊς μικρογραφίαις της Δύσεως παρατηρουμέ-
νων ανάρμοστων και ά-οτόμων τόνων. Μόνη ή
γνώσις της προοπτικής έλλείπει άπ' αύτών ' ».

Εί και άπασαι αί μή θρησκευτικά! μεγαλογρα-
φίαι τών βυζαντινών έξηφανίσΟησαν, ουδέν ήττον
έκ τών διασωΟεισών μικρογραφιών δυνάμεθα νά
συμπερανωμεν ό'τι ή κοσμική αύτών τέχνη ήτο
διάφορος της έκκλησιαστικής κατά τον όυΟμόν,
ότι άπετέλεσε σπουδαϊον μέρος τοΟ βυζαντινού
βίου και προσέφερε πλείστας υπηρεσίας εις τήν βυ-
ζαντινήν κοινωνίαν.

Γ. Ματρογιαννπς

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΘΥΡΡΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Λί ενταύθα δημοσιευόμενα1, έπιγραφαί άντεγρά-
φησαν κατά τήν προ ολίγου βραχεΐαν ημών εκδρο-
μή ν εις Λκαρνανίαν έν Άγίω ΒαβιΛείΜ, χ_ωρίω
κειμένω έπί τών έρειπίων τοΟ άρχαίου Θνρρειου.
Πασαι είνε κεχαραγμέναι έπί έγχωρίου σκληρού
τιτανόλιθου.

1

Στήλη άποκειμένη έν τη αύλή του Θεμιστο-
κλέους Στράτου, εύρεΟεϊσα δέ, ώς έμάΟομεν, κατά

1 Ν'.κηρο'ρος Κάλλιστο; ττατριάρ/ης Κωνσταντινουπόλεως.

τήν Οέσιν Γιανέρι εντός της περιοχής της άρχαίας
πόλεως έν τω κτήματι Κοάννου Τσαμποΰ. Ανω
και προς άριστεράν εινε άκεραία, κατά το φαινόμε-
νον δέ και προς δεΗιάν, κάτωθεν δέ ήκρωτηρια-
σμένη. Μέγιστον υψος αύτής Ο, 37 μ., πλάτος
0,.^2, πάχος 0,10. Ό λίθος εινε έπιγεγραμμένος
άμφοτέροΟεν, άλλ1 οχ^ι όμαλώς κατεΗεσμένος. Έκ-
τος δέ του ημετέρου αντιγράφου είχομεν ύπ' όψιν
και έτερον τοΟ ημετέρου φίλου Κωνστ. Σαμίου
περιέχον και τό μικρόν τεμάχιον Ίβ, όπερ ημείς δεν
1 υΐιαιΊΐ! Βα)<>ι. Ι/ιιιΐ ϋ^ζαηΐϊα.