DOI article:
Skias, Andreas: Epigraphai ek Thyrreiou tēs Akarnanias
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14594#0027
33
ΕΠΙΓΡΑΦΛΙ ΕΚ ΘΥΡΡΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
34
μόνον μέρος περιεσώΟη, ώς δύναται τις νά κρίνη
παραβάλλων ιδίως τον στί'/ον Α, 2 προς τον άμέ-
σως προηγούμενον Α, 1 και προς τον έπόμενον Α,3.
Όμοια κατά το περιεχόμενον εΤνε ή έκ Δελφών έπι-
γραφη €10 1690 ένθα ί'δε και τάς σημειώσεις τοΟ
Βοοίίΐι.
Α. στ. 3. Το περί οδ πρόκειται χτήμα αναγρά-
φεται ώς ανήκον προ τοΟ τελευταίου κυρίου εις τον
Φιλό μήλον.
στ. 5. Έκ τοΟ άρθρου της παραθέσεως τον
πού τα όδώ φαίνεται οτι το όνομα δρϋς άπαντα
κατ' άρσενικον γένος, ώς μνημονεύεται ήοη παρά
τοΰ Σχολιαστοϋ' του Αριστοφάνους
Στ. 6. Τό όνομα Λυρό.Ζαος νομίζομεν ότι πρώ-
την ήδη φοράν άπαντα. Ώς προς την σύνΟεσιν δέ
εΤνε άνάλογον προς τό ΊππόΛαος, εν ω ή σημα-
σία του πρώτου συνθετικού μέρους εϊνε εντελώς
ασυμβίβαστος προς τό δεύτερον 2. Όνομα Λνρων
άπαντα έν Άνθολ. Πλανούο. 55, Λνρο(: δέ παρ'
Άπολλοδώρω 3, 12, 2.
Στ. 7. Έν τώ τέλει πρέπει νά συμπληρωΟή πι-
θανώς χύριόν τι όνομα οίον Αρνχος.
Στ. 8. Τά γράμματα ΔΙ άνήκουσι πιθανώς εϊς
τό όνομα δίκη ή τι των παραγώγων αύτοΟ.
Β. 1. ' Αργι.Ιοο, ένταΟΟα κείται άναμφιβόλως εϊς
δήλωσιν γηπέδου άργιλώδους συστάσεως, έν η ση-
μασία κείται και έν Άνθολ. Παλατ. VII 194 :
Ακρίδα Δημοκρίτου αελεσί-τερον άδε θανοίσχν
άργιλος δολ'./άν άμρί κελευΟον εχει 3.
Ή έν τη παρούση επιγραφή τιμή τοΟ γηπέδου
τούτου έκ μιας μνας κατά πλέΟρον είνε ανωτέρα τοΟ
ύπό τοΟ Λυσίου4 μνημονευομένου κτήματος, οδ την
1 Νεφ. 401 Σημειωτέον όε ότι Πελοποττήοιοι ι'ιρσεπκώς .Ιίγουσι
τούς <5ρϋ<;.
Παραδείγματα τίνα έκ μεταγενεστέρων συγγραφέων Ι'Βε έν τω Θη-
σαυροί τοΰ Στεφάνου.
2 Πρβλ. Βηι^αιαηη, αΐΊίικΙπχϊ ά. νοι^ 1 Οιαιηπι. II. σελ. 32
έξ. Οι-ϊβοη. ΟΓβηι2 § 104.
3 Πρβλ. Ήούχ. αργι.ίος' ή σμηχτρις γη. η Αευκόγειος. Σουίδ.
άργι.ΚΙώοης' ό ρυπαρόο." η ύργιΛΛώύης γη, Λευκή και χάβαρα.
Ακρίδα Δημοκρίτου κτλ.
Πλημμελώς έν τη παρά ΌίιΙοΙ έκδο'σει της Ανθολογίας εξηγεί-
ται Αΐ'ί-'ίΙυβ αιοχ.
ΊΙ δέ γραφή ϋργιΛΛος είνε, ώς φαίνεται, πλημμελής, προελΟοϋσα
πιθανώς ένεκα της έν τώ αέτρι» αακροτητος της παραληγούσης.
* 19, 29, και 42.
εφημεριε αρχαιολογικη 1893.
τιμήν ό μεν Βοοίνΐι, δίααΐδΐιαιίδΐιαίΐαηο; θ. Λΐΐι. 3
σελ. 79 υπολογίζει εις 90 ορανμάς κατά πλέΟρον,
ό δέ Βϋοΐΐδβηδοίπίΐζ 1 εις 83 '/3 δραχμάς.
Ή έπιχώριος διάλεκτος δεν παρίσταται δυστυ-
χώς άδιάφΟορος έν τη έπιγραφη ταύτη, διότι καί-
τοι έπιγραφαί έν γνήσια Άκαρνανικη διαλέκτω δεν
ευρέθησαν μέχρι τοΰδε, έν τούτοις ήκιστα δύναται
νά ύπόκειται εις άμφισβήτησιν οτι τύποι, οίοι εί^
Α 3, Φι.Ιομ,ή.Ιον Α 3. Λυρο.Ιάου Α, 6, 'Λδραο-
νέτον Λ, 8, Λυκίσκου Β, 7, έάν Β, 1, αυνευδο-
κονντων Β 3, σναπρο6ονΛων Β 4, εινε έκ της
Κοινής παρειλημμένοι. Έν τούτοις ούτε ολίγα ού'τε
άνάςια λόγου είνε τά διασωθέντα ακραιφνή διαλε-
κτικά στοιχεία, οίον ό ρηματικός τύπος έπω.Ιήθεν
Α, 1, τό άσυναίρετον και άμετάβληγον εο έν τοις
'Άριστοκράτεο[ο\ Α 1, έτέων Α 7, Εύκράτεος
Β, Ο, το κατ' άρσενικον γένος έκφερόμενον δρΰν
Α 5 κτλ. Περί τοΟ Φυ.ΙοαήΛον Α, 3 πρβλ. Μβίδ-
ΙβΓ, Ό'ιβ §ΓΪ6ο1ι. Ι)ϊα1. I σελ. 2-21 ές. ΙΙοίΤιηαηη,
ϋϊβ §πβο1ι. Ι)ία1. 1 σελ, 146.
2.
Στήλη μετ' άετωματίου ύψους 0,62 μ., πλά-
τους 0,30. Εν τή οικία Κωνστ. ΑιαροστάΟη.
Ν I Κ Α Σ I Σ Νικασίς
ΚΑΣΑΝΔΡΟΥ Κασάνδρου
3.
Στήλη τεΟραυσμένη καθέτως εις δύο μέρη. Ύ-
φος σωζόμενον 0,30 μ., πλάτος 0,3ο. Έν τή
αύτη οικία. Τά γράμματα είνε κεχαραγμένα έπΐ
έγγ εγλ υ μ μένη ς τα ιν ί α ς.
Κ Α Λ Λ Ο I Καλλοϊ
ΧΑΙΡΕ χαίρε
4.
Μικρός λίθος έντετοιχισμένος έν τή οικία τοΰ
Γεωργίου Κυριάκου, ένθα και ή ύπό Οουδϊπ 2 έκδο-
θεΐσα ΰυμμαηία ποτί 'Ρωμ,αίουο.
Ν 1 Κ . Σ .
' ΒϋδΐΊζ απα1 ΕηνβΐΌ ίιτι ?γ. Α11. σελ. 83.
2 ΒαΙΙοΙίπ ά. Οογγ. πβΙΙ. 1886 σελ. 1(5 εξ. Πρβλ. ΟΙιρ,γΙιιιπι-
ΠΙβΓ, ΑκΛΠΚΙΙΐίοη σελ. 197 Ιξ. Το ύψ' ήμών ληφθέν άντίγραφον
3
ΕΠΙΓΡΑΦΛΙ ΕΚ ΘΥΡΡΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
34
μόνον μέρος περιεσώΟη, ώς δύναται τις νά κρίνη
παραβάλλων ιδίως τον στί'/ον Α, 2 προς τον άμέ-
σως προηγούμενον Α, 1 και προς τον έπόμενον Α,3.
Όμοια κατά το περιεχόμενον εΤνε ή έκ Δελφών έπι-
γραφη €10 1690 ένθα ί'δε και τάς σημειώσεις τοΟ
Βοοίίΐι.
Α. στ. 3. Το περί οδ πρόκειται χτήμα αναγρά-
φεται ώς ανήκον προ τοΟ τελευταίου κυρίου εις τον
Φιλό μήλον.
στ. 5. Έκ τοΟ άρθρου της παραθέσεως τον
πού τα όδώ φαίνεται οτι το όνομα δρϋς άπαντα
κατ' άρσενικον γένος, ώς μνημονεύεται ήοη παρά
τοΰ Σχολιαστοϋ' του Αριστοφάνους
Στ. 6. Τό όνομα Λυρό.Ζαος νομίζομεν ότι πρώ-
την ήδη φοράν άπαντα. Ώς προς την σύνΟεσιν δέ
εΤνε άνάλογον προς τό ΊππόΛαος, εν ω ή σημα-
σία του πρώτου συνθετικού μέρους εϊνε εντελώς
ασυμβίβαστος προς τό δεύτερον 2. Όνομα Λνρων
άπαντα έν Άνθολ. Πλανούο. 55, Λνρο(: δέ παρ'
Άπολλοδώρω 3, 12, 2.
Στ. 7. Έν τώ τέλει πρέπει νά συμπληρωΟή πι-
θανώς χύριόν τι όνομα οίον Αρνχος.
Στ. 8. Τά γράμματα ΔΙ άνήκουσι πιθανώς εϊς
τό όνομα δίκη ή τι των παραγώγων αύτοΟ.
Β. 1. ' Αργι.Ιοο, ένταΟΟα κείται άναμφιβόλως εϊς
δήλωσιν γηπέδου άργιλώδους συστάσεως, έν η ση-
μασία κείται και έν Άνθολ. Παλατ. VII 194 :
Ακρίδα Δημοκρίτου αελεσί-τερον άδε θανοίσχν
άργιλος δολ'./άν άμρί κελευΟον εχει 3.
Ή έν τη παρούση επιγραφή τιμή τοΟ γηπέδου
τούτου έκ μιας μνας κατά πλέΟρον είνε ανωτέρα τοΟ
ύπό τοΟ Λυσίου4 μνημονευομένου κτήματος, οδ την
1 Νεφ. 401 Σημειωτέον όε ότι Πελοποττήοιοι ι'ιρσεπκώς .Ιίγουσι
τούς <5ρϋ<;.
Παραδείγματα τίνα έκ μεταγενεστέρων συγγραφέων Ι'Βε έν τω Θη-
σαυροί τοΰ Στεφάνου.
2 Πρβλ. Βηι^αιαηη, αΐΊίικΙπχϊ ά. νοι^ 1 Οιαιηπι. II. σελ. 32
έξ. Οι-ϊβοη. ΟΓβηι2 § 104.
3 Πρβλ. Ήούχ. αργι.ίος' ή σμηχτρις γη. η Αευκόγειος. Σουίδ.
άργι.ΚΙώοης' ό ρυπαρόο." η ύργιΛΛώύης γη, Λευκή και χάβαρα.
Ακρίδα Δημοκρίτου κτλ.
Πλημμελώς έν τη παρά ΌίιΙοΙ έκδο'σει της Ανθολογίας εξηγεί-
ται Αΐ'ί-'ίΙυβ αιοχ.
ΊΙ δέ γραφή ϋργιΛΛος είνε, ώς φαίνεται, πλημμελής, προελΟοϋσα
πιθανώς ένεκα της έν τώ αέτρι» αακροτητος της παραληγούσης.
* 19, 29, και 42.
εφημεριε αρχαιολογικη 1893.
τιμήν ό μεν Βοοίνΐι, δίααΐδΐιαιίδΐιαίΐαηο; θ. Λΐΐι. 3
σελ. 79 υπολογίζει εις 90 ορανμάς κατά πλέΟρον,
ό δέ Βϋοΐΐδβηδοίπίΐζ 1 εις 83 '/3 δραχμάς.
Ή έπιχώριος διάλεκτος δεν παρίσταται δυστυ-
χώς άδιάφΟορος έν τη έπιγραφη ταύτη, διότι καί-
τοι έπιγραφαί έν γνήσια Άκαρνανικη διαλέκτω δεν
ευρέθησαν μέχρι τοΰδε, έν τούτοις ήκιστα δύναται
νά ύπόκειται εις άμφισβήτησιν οτι τύποι, οίοι εί^
Α 3, Φι.Ιομ,ή.Ιον Α 3. Λυρο.Ιάου Α, 6, 'Λδραο-
νέτον Λ, 8, Λυκίσκου Β, 7, έάν Β, 1, αυνευδο-
κονντων Β 3, σναπρο6ονΛων Β 4, εινε έκ της
Κοινής παρειλημμένοι. Έν τούτοις ούτε ολίγα ού'τε
άνάςια λόγου είνε τά διασωθέντα ακραιφνή διαλε-
κτικά στοιχεία, οίον ό ρηματικός τύπος έπω.Ιήθεν
Α, 1, τό άσυναίρετον και άμετάβληγον εο έν τοις
'Άριστοκράτεο[ο\ Α 1, έτέων Α 7, Εύκράτεος
Β, Ο, το κατ' άρσενικον γένος έκφερόμενον δρΰν
Α 5 κτλ. Περί τοΟ Φυ.ΙοαήΛον Α, 3 πρβλ. Μβίδ-
ΙβΓ, Ό'ιβ §ΓΪ6ο1ι. Ι)ϊα1. I σελ. 2-21 ές. ΙΙοίΤιηαηη,
ϋϊβ §πβο1ι. Ι)ία1. 1 σελ, 146.
2.
Στήλη μετ' άετωματίου ύψους 0,62 μ., πλά-
τους 0,30. Εν τή οικία Κωνστ. ΑιαροστάΟη.
Ν I Κ Α Σ I Σ Νικασίς
ΚΑΣΑΝΔΡΟΥ Κασάνδρου
3.
Στήλη τεΟραυσμένη καθέτως εις δύο μέρη. Ύ-
φος σωζόμενον 0,30 μ., πλάτος 0,3ο. Έν τή
αύτη οικία. Τά γράμματα είνε κεχαραγμένα έπΐ
έγγ εγλ υ μ μένη ς τα ιν ί α ς.
Κ Α Λ Λ Ο I Καλλοϊ
ΧΑΙΡΕ χαίρε
4.
Μικρός λίθος έντετοιχισμένος έν τή οικία τοΰ
Γεωργίου Κυριάκου, ένθα και ή ύπό Οουδϊπ 2 έκδο-
θεΐσα ΰυμμαηία ποτί 'Ρωμ,αίουο.
Ν 1 Κ . Σ .
' ΒϋδΐΊζ απα1 ΕηνβΐΌ ίιτι ?γ. Α11. σελ. 83.
2 ΒαΙΙοΙίπ ά. Οογγ. πβΙΙ. 1886 σελ. 1(5 εξ. Πρβλ. ΟΙιρ,γΙιιιπι-
ΠΙβΓ, ΑκΛΠΚΙΙΐίοη σελ. 197 Ιξ. Το ύψ' ήμών ληφθέν άντίγραφον
3