Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1893)

193

ΕΝΑΕΤΙΛ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ

ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ ΕΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙ

194

που μετ' επαλλήλων των σκελών οί πόοες έλλεί-
πουσιν. Ή έτερα ιχορφή ήν ήδυνήθην νά αποτελέσω
έκούο τεμα'/ίων,άνδρική ούσα εϊνεπως υψηλότερον
κατακεκλιαένη και άνορθοϋται προσέτι μάλλον, ή τό
ά-ολεσθέν άνώτερον μέρος του σώματος της πρώ-
της κατά πα.σαν πιθανότητα. Ό άνήρ στρέφεται
οπίσω δι'ενεργού στροοής προς δεξιάν, ούτως ώστε
δεικνύει εις τον Οεατήν άπαν το πλάτος του στή-
θους. Και τούτου τά σκέλη, άτινα και ολιγωτε-
ρον διασταυροϋ'νται, περιβάλλει ίμάτιόν τι, όπερ
καλύπτει λαγόνας και γλουτούς" οί πόδες εινε και
παρ αύτω άποκεκοααένοι. Ωσαύτως ελλείπει και
ή κεφαλή. Περί τον λαιμον συγκομβοϋ'ται ίμάτιον
ή διφθέρα επιβεβλημένη εξ άπαντος έπι της κεφα-
λή^, όπεο ποός τά οπίσω έοοιαένον οέν δύναται νά
διακριθή ώς έκ της μικρας κατεργασίας των οπι-
σθίων μερών τοΟ άγάλματος, άλλαχου όμως ανα-
φαίνεται και πάλιν καμπτόμενον περί τον άριστε-
ρον βραχίονα, όστις εν τη μασχάλη στηρίζεται επί
ράβδου, ίσως 1 υπερμέτρως πα/είας. Ό δεξιός βρα-
χίων έστηρίζετο έπι της λαγόνος ούτως ώστε να
εινε καταφανής ή παλάμη.

Άμφότεραι αί μορφαί εινε της αυτής ύλης και
έργασίας. Ότι δε προέρ/ονται εκ τίνος μικρού
αετώματος, θα ήτο άνευ δυσκολίας καταφανές,
και εάν ή οπίσθια πλευρά ήτο κάλλιον έξειργα-
σμένη και εάν ο άνήρ δεν ειχεν όπισθεν δύο οπάς
προς καθήλωσιν.

2. ·

Έτερον παράδειγμα εινε ήδη από τίνος γνωστόν.
Ό κ. Φίλιος έδημοσίευσεν έν τω τόμω της έφημε-
ρίδος ταύτης έπι του πίνακος 12 του έτους 1890
μικρόν σύμπλεγμα, ό'περ μετά ταΟτα μετεκομίσθη
εις το έν Αθήναις Έθνικόν μουσεϊον 2. Το σύμ-
πλεγμα τούτο εινε, ώς γνωστόν, άντίτυπον του
δυτικοΟ άετώματος του Παρθενώνος έν σμικρύνσει"
προχειρότατα δύναται τις νά συγκρίνη αύτό προς
τό πρωτότυπον παραβάλλων τήν φωτογραφίαν τοΟ
γυψίνου έκτύπου έν ΑτοΙι.Ζβϊΐ. 1870 πίν. 35. Ή
γνώμη λοιπόν ό'τι και τά ώραϊον τοΟτο έργον πρέπει

' Άλλως ήδυνατο τις νά έκλάβτ] αυτόν ώς 'Ηρακλε'α.
2 ΆριΟ. 200 τ^ς σηαερινή; διατάξεως. Πρβλ. τόν ίι-ό Καββαδία
χατάλογον το'ρ:. 1.

ΕΦΙΙΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1803

να έκλάβωμεν ώς λείψανον έναετίου συμπλέγματος
και όχι ώς αυτοτελές ανάθημα δύναται ήδη μόνον
νά καταστή πιθανωτέρα. Αλλ1 όμως δεν δυνάμεθα
πλέον νά γνωρίζωμεν, αν όλόκληρον τό αέτωμα
του Παρθενώνος έπανελαμβάνετο ή έν τίνι ίσως νέα
τάξει ήσαν τεθειμέναι αύται αί δύο μορφαί. Ωσαύ-
τως οΰοέ το μέγεθος της γωνίας τοΰ άετώματος
του' μεγάλου Παρθενώνος δύναται νά εινε τεκατ-
ριον οιά τό πολύ μικρότερον Έλευσίνιον αέτωμα,
ό'περ, αν μάλιστα τό οικοδόμημα ήτο ρωμαίκόν, έξ
άπαντος ήτο κατά τι ύψηλότερον και κατ' άκολου-
Οίαν άναλόγως βραχυτέρας έκτάσεως' θά ήτο
άνάγκη λοιπόν έκ τών ύπολελογισμένων 9 '/> μέ-
τρων νά άφαιρεθή τι.

3.

Οταν τις όμιλή' περί συμπλεγματικών παρα-
στάσεων έν Έλευσϊνι, οέν δύναται νά μή άποβλέψη
κατα πρώτον εις τινα όλως ώρισμένον μΰθον, ήτοι
τήν άρπαγήν της Περσεφόνης. Ευτυχώς δε δυνά-
μεθα μίαν τούλάχιστον παράστασιν του μύθου
τούτου νά έπιδείξωμεν έξ Έλευσΐνος, και ταύτην
πιθανώτατα έν έναετίω συμπλέγματι.

Μεταξύ των παντοίων τεμα/ίων έφείλκυσε τήν
προσοχήν μου ήδη κατά τήν πρώτην μου έπίσκε-
ψιν προ διετίας ό εις '/8 του πραγματικοΟ μεγέ-
θους κορμός Αρτέμιδος, ήτις παρίσταται έν ζωηρά
κινήσει προς δεξιάν (Πίν. 14, αριθ. 4). Τό νυν υψος
αύτοΟ φθάνει εις 0,50 και δύναται νά άναφερθη
εις μορφήν ύψους περίπου 0,80 . Φέρει χιτώνα
όχι βραχύτατον, ώς φαίνεται, όστις έχει κατολι-
σθήσει ολίγον έκ τοΟ δεξιού ώμου και «.αστού,
και περιζωννυόμενος έκ δευτέρου εύθύς υπό τόν
ζωστήρα σχηματίζει στενόν κόλπον. Δια τον ά-
νώτερον καταφανή ζωστήρα υπάρχει ένεσκαλευ-
μένη αύλαξ, ώς εϊ ούτος ήτο ένθετος έκ μετάλ-
λου. Ή κεφαλή έλλείπει, άλλ' όμως ή κατα-
σκευή τοΟ λαιμοΟ έπιτρέπει νά παρατηρήσωμεν ό'τι
αύτη ήτο έστραμμένη τ.ρος τά οπίσω. Ό δεξιός
βραχίων, ού ή κίνησις άπεικονίζει σαφώς τήν γενι-
κήν διέγερσιν τοΟ σώματος, έκράτει ίσως τό τόξον
περι οέ της στάσεως τοΟ άριστερου βραχίονος δεν
άποτολμώ ούδεμίαν εΐκασίαν.

Δεν ήδυνάμην νά πιστεύσω ότι τό παρόν άγαλμα

13