Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1894)

151

ΨΗΦΙΔΩΤΑ ΤΟΥ ΔΑΦΝΙΟΥ

152

ένταΰθα, καθώς διακρίνει έπι τών αρχαίων έπιτυμ- αιώνος1. Είνε γνωστόν πόσον χρόνον ή ορ^ο^ο^ία.

βίων στηλών τους ως ήρωας ~λατρενοφίνους θα- έχρειάσθη, ίνα έπιτύχη τήν παραδοχήν της λα-

νόντας.Ή αύτη δε ύπεροχή του αναστήματος μετά τρείας της Θεοτόκου καί πόσον άντεπολιτεύθησαν

του στεφάνου της δόξης είνε το ση μείον της άγιο- αυτήν οί είκονοκλάσται* είνε γνωστόν έπίσης τό

τητός της. Ό κατ' άπομίμησιν της κλασικής τέ- πλήθος τών πραγματειών, τάς οποίας άπό του 8ου

χνης τρόπος ούτος είνε συνήθης παρά τοις Βυζαν- Ρ-^χρι του" 10ου αιώνος συνέγραψαν μοναχοί, έπί-

τίνοις. σκοποί καί πατριάρχαι περί τών διαφόρων έπεισο-

Ή Αγία "Αννα φορεί χιτώνα λευκόν , μέ άπο- δίων του βίου αυτής 2. Μόλις λοιπόν μετά τό τέ-

χρώσεις κυανας , τοΰ οποίου αί μακραί χειρίδες λος τών αγώνων τούτων καί χάρις εις τήν έξήγη-

περισφίγγουσι τον βραχίονα. Πέπλος ανοικτού έρυ- σιν ταύτην απέκτησαν τά επεισόδια ταύτα μονιμό-

θροΟ χρώματος μέ χρυσήν παρυφήν, ΰπ' αυτόν δέ τητα άμα καί γόητρον ίκανόν , ώστε νά λάβωσι

κόμη κυανή μέ χρυσας ραβδώσεις. Οί πόδες αυτής τήν θέσιν αύτών εν τή εικονογραφία. Καί κατ1 άρ-

εινε γυμνοί. Αί δέ νεάνιδες εινε ένδεδυμέναι χιτώ- χάς μεν ενεφανίσθησαν,ώς έν Δαφνίω, άπομονωμένα

νας μέ χειρίδας πλατείας καί βραχείας, προς το καί ευάριθμα. Ούτως άπαντα ή Γέννησις κατά τους

άκρον καί κατά τον λαιμόν έχοντας πλατεΐαν πα- χρόνους Βασιλείου τοΰ Μακεδόνας μεταξύ τών μι-

ρυφήν βαθέος χρώματος μέ χρυσά κεντήματα. Τήν κρογραφιών του Βασιλειανοΰ μηνολογίου 3 καί περί

όσφύν περισφίγγει ζώνη έχουσα πόρπην εις τό μέ- τά μέσα του 11ου αιώνος εν τή άγία Σοφία του

σον, οί πόδες δέ εινε ύποδεδεμένοι καί τά χρώματα Κιέβου4. Άλλ' αφοΟ χειρογραφον τι τοΟ αιω-

εχουσι φαεινά. Ή κόμη αύτών φέρει κεφαλόδεσμον νος, ή ομιλία του Ιακώβου μονάχου του Κοξυνο-

έκ λεπτών λευκών ταινιών μέ άκρα μακρά κυμα- βάφου5, παρέσχε πλήρη άπεικόνισιν τής νεότητος

τίζοντα καί καταπίπτει βοστρυχοειδώς έπι τών ώ- τής Θεοτόκου, τά διάφορα ταύτα έπεισόδια άπήρ-

μων. Ή μαία φέρει άπλουν χιτώνα άνευ χειρίδων τισαν τό συναφές όλον, ό'περ εύρίσκομεν κατά τον

καί κεντημάτων καί μικρόν λευκόν πέπλον. 140ν αιώνα κοσμούν τον εσω νάρθηκα του Καχριέ-

Ή 'Αγία Άννα άναπαύεται επί κλίνης πομπι- Τζαμίου ή μίαν τών κάτω πλευρών του έν Μισθρα

κής, ήτις εινε είδος τραπέζης μέ πόδας τορευτους ναοΰ τής Περιβλέπτου.

καί έρεισίνωτον διάτρητον. Έμπροσθεν μέν κρέμα- Αί συνθέσεις αύται ώς καί ή του Δαφνίου παρι-

ται βαρύ παραπέτασμα έρυθρόν μέ χρυσήν παρυ- στάνουσιν έν γένει τήν Άγίαν Άνναν ύπηρετου-

φήν , πλατεία δέ οθόνη λευκή μέ πρασίνας άπο- μένην ύπό νεανίδων καί τήν Θεοτόκον είς τάς χεΐ-

χρώσεις καί διαποίκιλμα εξ έρυθρών ταινιών καλύ- ρας τής μαίας. Ό τύπος ούτος εινε ό καταγεγραμ-

πτει τήν κλίνην, καταπίπτουσα όπισθεν του έρει- μένοί έν τή Ερμηνεία τών ζωγράφων6. Ή μι-

σινώτου. Τά διάφορα σκεύη, ώς Ό λουτήρ, ή πρό- κρογραφία τών 'Ομιΐυων, ήτις άντί τών νεανί-

χους, αί παροψίδες, τό ριπίδιον εινε πολυτελή ώς δων παριστά πέριξ τής Αγίας τούς « φυλάρχους

καί ή κλίνη. Ή μήτηρ τής Θεοτόκου δεν εινε ή Ισραήλ»7, έχει τον λόγον της εϊς άτομικήν τινα

άπλοϊκή γυνή τών εύαγγελικών άφηγήσεων. . ,Τ ,. η. ,. , ,. .,. . ... ,

111 ' > τ π ι \ ΜαιΊι^ηγ, ΰιοΙιοηηαΐΓβ αε$ αηίιφιιΐΐί οΙίΓέΙιβηηβ$ εν λέξει

Πραγματικώς ή είκών αύτη δέν ένεπνεύσθη ύπό ίέΐβδ ίπιηιοΙ)ϊ1ο8, VIII, 1.

τών εύαγγελίων. Τήν γέννησιν καί τήν νεότητα τής 2 πΡβλ· Κ0™1»1^ ΒίιΜη άβ ΐ'Ανί ^ζαηΐίη (έ'χδ. Γαλλική)

ω , λ , , , , , Τομ. 2, σελ. 116-117.

Θεοτόκου διηγούνται μόνον τα απόκρυφα ευαγγε- 3 ν?ιΐίοαη 8Γβο άΡ. 1613, σελ. 22.- Μβηοΐο^ϊαπι ^αβοοπιιη

λια καί ταΟτα δέ δέν περιγράφουσι τήν σκηνήν ε*δ. ΑΙ&αηΐ, τόμ. 1 σελ. 24.

~ -ρ ι α \ „ <ν , / , *Ή μητρόπολις του Κιε'βου, «'Αγία Σοφία», δημοσιευθείσα υπό

της 1 εννησεως. Δια τούτο αυτη οεν ανήκει εις ε- . ζ , - , , ,. ,, , Γ ηο

■ 1 1 1 της ρωσσικής αυτοκρατορικής εταιρείας (ρωσσιστι), πίνας ;!ο.

κείνας, τάς Οποίας 01 πρώτΟΙ χριστιανοί καί 01 Βυ- 3 ναίίοαη §Γ60 άρ. 1162. Εθνική βιβλιοθήκη τών Παρισίων άρ.

ζαντΐνοι κατά ποώτον άπεικόνισαν. Ή δέ ποός άνά- 1208· Π?βλ· ^"ΐβ, Ηίήοίη άβ$ ΑΠ5 ΐπάπαΜβΐ* τόμ. 2 σελ.

, . , η 183. ΒοΓίΙΪΘΓ, ΡβίηΙυ,Γβε άβ$ τηαηυ,ίοΗΙί ρτεοβ άβ Ια ύίύΙίοΙΙιέ-

μνησιν αυτής έορτη χρονολογείται απο του /ου ^,Μή ηαΐϊοηαΐβ, α. 147 χ. Ιξ. ΚοοάαΙιοΓ, ενθα ανωτέρω τόμ. 2 σελ.

118 κ. Ιξ.

6 Ερμηνεία ζων ζωγράφων § 350.

1 ΡΓθΙοβναη§β1ίαπι ^α^οI)^) V. Ρδβαάο-Μ&ΐΐΐιαβί βναη§β- 7 ΒοτάίβΓ, ενθα ανωτέρω, σελ. 151. ΚοικΙαΙίοΓ, αύτόθι, τόμ. 2

Παπί, IV. σελ. 121.