DOI Artikel:
Dreścik, Jan: Kwiatki Świętey Pustynie B. Salomei Panny, na Skale S. Maryey: Treści ideowe barokowej pustelni Bł. Salomei w Grodzisku koło Skały
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20541#0065
S55SSB
miwtciusaiis
fllnmnsnofltt
Bouatrtm 32
32. Wniebowzięcie Marii, na marginesie słoń z wieżą bojową, mi-
niatura w tzw. Godzinkach Adelajdy Sabaudzkiej, w. XV (wg Vlo-
berga) (fot. R. Kubiczek)
myśli służyć też miało zapewne nazwanie w
Kwiatkach... owej chropowatej, sztucznej skały
,,Tęczą”. Tęczę, ten starotestamentowy znak przy-
mierza Jahwe z ludźmi, interpretowano także ja-
ko symbol Chrystusa-pośrednika między Bogiem
a ludźmi86.
Zapewne nieprzypadkowa jest też lokalizacja
przedstawienia Chrystusa u słupa —• na krawę-
dzi gwałtownego spadku terenu aż do poziomu
Prądnika. Picinelli wyniosłą górę opadającą do
głębokiej doliny, opatrzoną lemmą „Non est sine
e® „Arcus seu iris in mubibus, diatus in foedus et
pac-tum Del cum genere humamo, isiigniificat Christum
Deum, et hominem, qui daitus est ruobis mediator Dei
et hiomdmum” (Lauręt u ą o.c., s. 1132),
87 „Certe Chirisitus eodem [sanctoj Augustiino teste,
valle”, interpretuje jako symbol pokory, stano-
wiącej nieodłączną cechę prawdziwej „wyniosłej”
cnoty. Znaczenie tego emblematu odnosi zaś do
Chrystusa i Matki Boskiej 87.
Na zewnątrz prezbiterium kościoła, na jego
osi, zlokalizowany jest Ogrojec, czy raczej istot-
nie , Jaskinia Ogroda Getsemańskiego” 88 (ryc. 22).
Mamy tu bowiem do czynienia z odwzorowaniem
jaskini wykutej w skale, znajdującej się u stóp
Góry Oliwnej w Jerozolimie, już poza granicami
antycznego miasta. Począwszy od końca w. XIII
fuiit humililimus inter manus inimicorum, altisisimus su-
per vertii-cem laudantium Angelorum” (Picinelli, o.c.,
lib. II, cap. XXXI, nr 584).
88 Kwiatek VII — laskinia Ogroda Getsemańskiego.
59
miwtciusaiis
fllnmnsnofltt
Bouatrtm 32
32. Wniebowzięcie Marii, na marginesie słoń z wieżą bojową, mi-
niatura w tzw. Godzinkach Adelajdy Sabaudzkiej, w. XV (wg Vlo-
berga) (fot. R. Kubiczek)
myśli służyć też miało zapewne nazwanie w
Kwiatkach... owej chropowatej, sztucznej skały
,,Tęczą”. Tęczę, ten starotestamentowy znak przy-
mierza Jahwe z ludźmi, interpretowano także ja-
ko symbol Chrystusa-pośrednika między Bogiem
a ludźmi86.
Zapewne nieprzypadkowa jest też lokalizacja
przedstawienia Chrystusa u słupa —• na krawę-
dzi gwałtownego spadku terenu aż do poziomu
Prądnika. Picinelli wyniosłą górę opadającą do
głębokiej doliny, opatrzoną lemmą „Non est sine
e® „Arcus seu iris in mubibus, diatus in foedus et
pac-tum Del cum genere humamo, isiigniificat Christum
Deum, et hominem, qui daitus est ruobis mediator Dei
et hiomdmum” (Lauręt u ą o.c., s. 1132),
87 „Certe Chirisitus eodem [sanctoj Augustiino teste,
valle”, interpretuje jako symbol pokory, stano-
wiącej nieodłączną cechę prawdziwej „wyniosłej”
cnoty. Znaczenie tego emblematu odnosi zaś do
Chrystusa i Matki Boskiej 87.
Na zewnątrz prezbiterium kościoła, na jego
osi, zlokalizowany jest Ogrojec, czy raczej istot-
nie , Jaskinia Ogroda Getsemańskiego” 88 (ryc. 22).
Mamy tu bowiem do czynienia z odwzorowaniem
jaskini wykutej w skale, znajdującej się u stóp
Góry Oliwnej w Jerozolimie, już poza granicami
antycznego miasta. Począwszy od końca w. XIII
fuiit humililimus inter manus inimicorum, altisisimus su-
per vertii-cem laudantium Angelorum” (Picinelli, o.c.,
lib. II, cap. XXXI, nr 584).
88 Kwiatek VII — laskinia Ogroda Getsemańskiego.
59