DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0178
SCIIOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM III.
2 I
i "Πεντακόσιοι cS' έν έκαστη. ] Ούτω διά του α το πεν-
Her^aDw' τακοσιοι "λήσταρχος και 'Πρωδιανος έκάστο^ι εν εκ,ά-
οτω 7-077-ου· τινές δέ έκάστο^εν, ο εστίν εξ εκάστης πεν-
τηκοντυος' προπαρ οξύνεται δέ άμ.φότερα. Q.
V. 8. Έίατο και πρού^τεντο ( Q. προυχοντο ). ] Γρά-
Anstarchus. φεται και προυχοντο. Άρίσταρχος προείχοντο τω 5£ω
οίον παρεΐχον οι δέ προ αυτών κατείχοντο έπι το σφά-
ξα/· τίνες δέ προεβάλλοντο. Ε. Q.
V. 9· Οί σπλάγχν έπάσαντο. ] Τινές σπλάγχν έδά-
σαντο. "Οτε ούτοι των σπλάγχνων έπάσαντο, και ούτοι
ί^τυς κατήγοντο. Ε. Q.
Zenodotus. γ. n, Στεΐλαν. ] Οί περι Ζηνόδοτον σεισαν άίροντες·
τότε δέ σείουσιν οτε Ζελήσωσι χαΚασαι το άρμενον. Q.
V. 14· Ού iJ''EV σε χ®6υ$·] Ου %Ρ£<α <κ>' 7"^S"
αίδούς, άττικως' εύπρεπως δέ ως μεν άδαήμ,ονι διαλέγε-
ται ανιούσα ν'ύν άπο^σέσϊσαι διά τον καιρόν το τοιούτον
η^ος" ο δέ ουκ επάγει οτι άδαημ,ων ειμλ , ου γάξ
ευπρεπές περι αυτού τοιαύτα έκφέρειν, άλλα τ άλη^ές
φησι, ουδέ τι πω μυΐσοισι πεφείρημ,αι. Ε. Q. (sed Ε. μυ-
Sroio πεπείραμ.αι. )
Ούδ ηβαιόν. ] "Αδηλον οτι εκ συναλοΐφ^ς έστι του
"η, ιού ηβαΐον τρισυλλάβου" οι δε νεώτεροι βαιόν φασί Q.
Υ. ι5. Έπέπλως. j "Ω,σπεξ άπα του διδόω δίδω δί-
δωμΛ , ούτω κα) άπο του πλόω πλω πλωμ,ι. Β.
Πλώ, πλωσω , επλωσας , και κατά άπο'κοπην επλως
και έπέπλως. Ε.
V. ιδ. Έν/ στήνεσαι κεκευ^ε'] Παρά τίνων λέγεται
το λογιστικον εν τη κεφαλή, παρ' έτερων δέ εν τη
Καρδία. Ε.
V. 2θ. Μάλα πεπνυμ,ένος εστί ] Κα/ πως "Όδυσσεύς
Ό πεπνυμ.ένος ίσχε ψεό^εα πολλά λέγειν; άλλα προς
το μηδέν κατεπείγον ψεύδεσ^αι, τούτο κομ,ιδη νηπίου
άνδρας. Ε.
V. ai. Την δ' αυ. ] "Η αυτός προς εαυτόν, η προς
φ'ιλον τινά Μέντορα. Ε.
V. 28. Γενέσθαι τε τρ&φέμεν τε. ] Ουκ, εστίν άνα-
ΰιπλανιασμος τό τε τραφέμεν, άλλα σύνδεσμος. Q.
V. 32. 'Αμ,φι εταίρο/, j 'Έννο/αν τ^ς άρχης κα/
του οίκου την ευδαιμ,ονίαν παριστησι. Q.
V. 34· Οί $ ώζ·. J Αόπλους γάξ ίδόντες, ουκ ένομι-
σαν εχθρούς εΐναι. Ε.
V. 36. Πρώτος-, j Παρέθετα/ γάξ τοις άγα^τοΐς των
νέων πΡολαμβάνειν τους λοιπούς ταΐς άγα^οεργίαις} και
προπετευεσ^αι την φιλοτιμίαν. Q.
Δ/α η πρώτος Ό Πεισίστρατος; παροιμία έστιν η λέ-
γουσα ηλιΐ im τέρπει.^ Ε.^
V. 38. Κ»ε«ν· J 'A?ri T0V Κ"ος' μπεπλασται δέ το
κωος άπο του κωας, Ό ^ίνει rS δέρμα. Β.
V. 39· Πά<? τε κα,σίγήτ^ θρασυμήδει. ] ΚαΖηκόντως
ό πρεσβύτερος των παίδων πλησίον τού Νέστορος καάη-
στο- ούτός έστιν b και στρατείας οιυτω της έπι "Ιλ/ον
ΚΟίνωνησας. Q.
V- 4ΐ· Αειδισκόμενος.] Δε%« ή δεξιούμαι, και πλεο-
νασμέ τού 'σ χιχ\ ^07τη τού ε εις Ί δί^κω, και κατά
άναδιπλασιασμον δεδίακω και δειδεί^κω. Β. Ε.
V. ύβ. Ευχεο νυν ώ ζεΐνε. ] Πως Ό μεν Τηλέμαχος
φησι, αίδως δ, αύ νέον άνδρα γεραίτερον έζερέεσΖται, ο
δέ ούτως άόκνως λέγεται τη 'Α^ηνα; υποφαίνει ουν ο
ποιητής, οτι εχει μέν τοι και το Β-ρεφ^τηναι καλώς
δίδαζιν έσ^τλού- ην δέ και τούτο γενναίου τρόπου , άντι-
λαμβάνεσΖαι των οικείων ελαττωμάτων. Q.
V. 49· ' Ομηλικίη δ' έμοί αύτω. ] Τηλέμαχος. Ααιμο-
νίως και τον νέον έϊτεράπευσε τη της ηλικίας ομοιότητι-
έπιδεικνυς ως ούδ* αύτος έσκυ^ρωπασεν έπι της του πρε-
σβυτέρου προτιμήσεως. Q.
V. 5ο. Το^'νεκά σοι. ] Έχρ^ν ορ3ΌΓονε/ν την σοι· Ζη- Zenodotus.
νόδοτος δέ τούνεκά τοι γράψει, νοων οτι έπί της δι α-
στολης παραλαμβάνεται Ό τοι. Q.
"Αλε/ο-ον. j Το πλατύ, ο2τεν έστιν άλις .πιειν άλει-
σον δέ άπο τού λεΐον. Β.
Αέγεται το ποτηριον το έζεσμένον και λειον, κατ
έπίτασιν του α, το δέ σ κατά προσ^ηκην. Ε.
Ήγο/ έκπωμα έκτετορνευμ,ένον, οίον εύάλεισον υπάρ-
χει η πλατύ, ο%εν έστιν άλις πιειν. Q.
V. 52. Χα/ρε Άϊϊηναίη. ] Δ/ά την κρίσιν τον δί-
δοντος" ού γάς το 5ειον δέεται τίνος. Q.
V. 57- Νεστορι μ,έν πρώτιστα. ] Πλούτος γάξ σύμ-
μετρος ην τω Νέστορι, χρόνου μ,ηκος, εύπαιδία, μ,ε-
γάλων πράξεων επιτυχία , φρονησις, άκμη λόγου" ως
ούν ηάληκότι ηδη κατά τον βίον, την έπι τούτοις άγαϊσην
δό^αν εύχεται. Q.
V. 63. Δεπας άμψικύπελλον. ] Το' άμ.φοτέρω5εν
κυπτόμ.ενον. Β.
V. 65. ' Υπέρτερα. ] "Τπέρ%ετα και μ,είζονα η νω-
τιαια· ταύτα γάξ υπερέχει" έπι τα έμ.πρόσ^ηα διά η
σΰγκρισις· και τά υπεράνω τού πυρός Β. Q.
Έπει έζείλκυσχν τά οπτη^έντα υπεράνω τού πυρός Ε.
V. 68. Γερτ7ν/ος·. ] Ό εν τη Τε^ηνη άνατραφεϊς'
κρείασον δέ άποδιδόναι το εντιμ.ος παρα το γέρας. Q.
V. 69. Μετάλλια/, j Έρεον^α/' τοις (ρίλοίς Ό γέ-
ρων ταύτα §ψ} εις φ/λοξεν/αν έκφερόμ,ενος, ινα γνω-
ρίμους καϊ τοις άλλοις καταστηση τους γένους. Q.
V. 71· & ζεινοι τίνες έστέ. ] Τους μ.ετ αύτον τρεις
στίχους ο μέν Αριστοφάνης έν^άδε σημιούται τοις άστ-ε-Aristophanes.
ρίσκοίς" οτε δέ υπο τού Κ,υκλωπος λέγονται, και οβε-
λίσκους τοις άστερ'ισκοις παρατί^ησιν , ίος έντευ^εν με-
τενηγμΜνων των στίχων πό^τεν γάξ τω Κύκλωπι ληστών
έννοια; η στωμ,υλομένω φάναι, οί τ άλόωνται ψυχάς. ■
παρ^έμενοι, κακόν άλλοδάποιαι φέροντες" ο δέ'Αρισταρ- Ariitarcliui,
χος οίκειότερον αυτούς τετάχ^αι εν τω λόγω του Κυ-
κλωπος φησι, ουδέ γάξ νυν οι περι Ύηλέμαχον ληστρι-
κόν τι έμ.φαίνουσΐ" δοτέον δέ φησι τω ποιητή τά τοιαύτα-
και γάξ νυν αύτον παράγει είδότα, άλλά μοι είφ 'όπη
εσχεζ ίων εύεργέα νηα , και συνίησιν έλληνίδα φωντ,ν.
Κα^άπτεται δέ και Θουκυδίδης 'Άριστ-άρχου λέγοντος, Thucydides.
ως ουκ αισχρον ηγουντο το ληιζεσχαι οι παλαιοί, εν οις,
φησι άς μοι ληίσσατο δίος "Οδυσσεύς" Όμ,ωνυμΛα γάξ Ύ\πά-
τηται, πολλάκις της Χηίδος έπι της λαφυραγω,ίας τασ-
σομένης" παρο και την Ά^νάν, ληίτιδα προσαγορευει-
οτι γάξ αισχρον ηγουντο το λψτευειν, δηλον £ζ ών
2 I
i "Πεντακόσιοι cS' έν έκαστη. ] Ούτω διά του α το πεν-
Her^aDw' τακοσιοι "λήσταρχος και 'Πρωδιανος έκάστο^ι εν εκ,ά-
οτω 7-077-ου· τινές δέ έκάστο^εν, ο εστίν εξ εκάστης πεν-
τηκοντυος' προπαρ οξύνεται δέ άμ.φότερα. Q.
V. 8. Έίατο και πρού^τεντο ( Q. προυχοντο ). ] Γρά-
Anstarchus. φεται και προυχοντο. Άρίσταρχος προείχοντο τω 5£ω
οίον παρεΐχον οι δέ προ αυτών κατείχοντο έπι το σφά-
ξα/· τίνες δέ προεβάλλοντο. Ε. Q.
V. 9· Οί σπλάγχν έπάσαντο. ] Τινές σπλάγχν έδά-
σαντο. "Οτε ούτοι των σπλάγχνων έπάσαντο, και ούτοι
ί^τυς κατήγοντο. Ε. Q.
Zenodotus. γ. n, Στεΐλαν. ] Οί περι Ζηνόδοτον σεισαν άίροντες·
τότε δέ σείουσιν οτε Ζελήσωσι χαΚασαι το άρμενον. Q.
V. 14· Ού iJ''EV σε χ®6υ$·] Ου %Ρ£<α <κ>' 7"^S"
αίδούς, άττικως' εύπρεπως δέ ως μεν άδαήμ,ονι διαλέγε-
ται ανιούσα ν'ύν άπο^σέσϊσαι διά τον καιρόν το τοιούτον
η^ος" ο δέ ουκ επάγει οτι άδαημ,ων ειμλ , ου γάξ
ευπρεπές περι αυτού τοιαύτα έκφέρειν, άλλα τ άλη^ές
φησι, ουδέ τι πω μυΐσοισι πεφείρημ,αι. Ε. Q. (sed Ε. μυ-
Sroio πεπείραμ.αι. )
Ούδ ηβαιόν. ] "Αδηλον οτι εκ συναλοΐφ^ς έστι του
"η, ιού ηβαΐον τρισυλλάβου" οι δε νεώτεροι βαιόν φασί Q.
Υ. ι5. Έπέπλως. j "Ω,σπεξ άπα του διδόω δίδω δί-
δωμΛ , ούτω κα) άπο του πλόω πλω πλωμ,ι. Β.
Πλώ, πλωσω , επλωσας , και κατά άπο'κοπην επλως
και έπέπλως. Ε.
V. ιδ. Έν/ στήνεσαι κεκευ^ε'] Παρά τίνων λέγεται
το λογιστικον εν τη κεφαλή, παρ' έτερων δέ εν τη
Καρδία. Ε.
V. 2θ. Μάλα πεπνυμ,ένος εστί ] Κα/ πως "Όδυσσεύς
Ό πεπνυμ.ένος ίσχε ψεό^εα πολλά λέγειν; άλλα προς
το μηδέν κατεπείγον ψεύδεσ^αι, τούτο κομ,ιδη νηπίου
άνδρας. Ε.
V. ai. Την δ' αυ. ] "Η αυτός προς εαυτόν, η προς
φ'ιλον τινά Μέντορα. Ε.
V. 28. Γενέσθαι τε τρ&φέμεν τε. ] Ουκ, εστίν άνα-
ΰιπλανιασμος τό τε τραφέμεν, άλλα σύνδεσμος. Q.
V. 32. 'Αμ,φι εταίρο/, j 'Έννο/αν τ^ς άρχης κα/
του οίκου την ευδαιμ,ονίαν παριστησι. Q.
V. 34· Οί $ ώζ·. J Αόπλους γάξ ίδόντες, ουκ ένομι-
σαν εχθρούς εΐναι. Ε.
V. 36. Πρώτος-, j Παρέθετα/ γάξ τοις άγα^τοΐς των
νέων πΡολαμβάνειν τους λοιπούς ταΐς άγα^οεργίαις} και
προπετευεσ^αι την φιλοτιμίαν. Q.
Δ/α η πρώτος Ό Πεισίστρατος; παροιμία έστιν η λέ-
γουσα ηλιΐ im τέρπει.^ Ε.^
V. 38. Κ»ε«ν· J 'A?ri T0V Κ"ος' μπεπλασται δέ το
κωος άπο του κωας, Ό ^ίνει rS δέρμα. Β.
V. 39· Πά<? τε κα,σίγήτ^ θρασυμήδει. ] ΚαΖηκόντως
ό πρεσβύτερος των παίδων πλησίον τού Νέστορος καάη-
στο- ούτός έστιν b και στρατείας οιυτω της έπι "Ιλ/ον
ΚΟίνωνησας. Q.
V- 4ΐ· Αειδισκόμενος.] Δε%« ή δεξιούμαι, και πλεο-
νασμέ τού 'σ χιχ\ ^07τη τού ε εις Ί δί^κω, και κατά
άναδιπλασιασμον δεδίακω και δειδεί^κω. Β. Ε.
V. ύβ. Ευχεο νυν ώ ζεΐνε. ] Πως Ό μεν Τηλέμαχος
φησι, αίδως δ, αύ νέον άνδρα γεραίτερον έζερέεσΖται, ο
δέ ούτως άόκνως λέγεται τη 'Α^ηνα; υποφαίνει ουν ο
ποιητής, οτι εχει μέν τοι και το Β-ρεφ^τηναι καλώς
δίδαζιν έσ^τλού- ην δέ και τούτο γενναίου τρόπου , άντι-
λαμβάνεσΖαι των οικείων ελαττωμάτων. Q.
V. 49· ' Ομηλικίη δ' έμοί αύτω. ] Τηλέμαχος. Ααιμο-
νίως και τον νέον έϊτεράπευσε τη της ηλικίας ομοιότητι-
έπιδεικνυς ως ούδ* αύτος έσκυ^ρωπασεν έπι της του πρε-
σβυτέρου προτιμήσεως. Q.
V. 5ο. Το^'νεκά σοι. ] Έχρ^ν ορ3ΌΓονε/ν την σοι· Ζη- Zenodotus.
νόδοτος δέ τούνεκά τοι γράψει, νοων οτι έπί της δι α-
στολης παραλαμβάνεται Ό τοι. Q.
"Αλε/ο-ον. j Το πλατύ, ο2τεν έστιν άλις .πιειν άλει-
σον δέ άπο τού λεΐον. Β.
Αέγεται το ποτηριον το έζεσμένον και λειον, κατ
έπίτασιν του α, το δέ σ κατά προσ^ηκην. Ε.
Ήγο/ έκπωμα έκτετορνευμ,ένον, οίον εύάλεισον υπάρ-
χει η πλατύ, ο%εν έστιν άλις πιειν. Q.
V. 52. Χα/ρε Άϊϊηναίη. ] Δ/ά την κρίσιν τον δί-
δοντος" ού γάς το 5ειον δέεται τίνος. Q.
V. 57- Νεστορι μ,έν πρώτιστα. ] Πλούτος γάξ σύμ-
μετρος ην τω Νέστορι, χρόνου μ,ηκος, εύπαιδία, μ,ε-
γάλων πράξεων επιτυχία , φρονησις, άκμη λόγου" ως
ούν ηάληκότι ηδη κατά τον βίον, την έπι τούτοις άγαϊσην
δό^αν εύχεται. Q.
V. 63. Δεπας άμψικύπελλον. ] Το' άμ.φοτέρω5εν
κυπτόμ.ενον. Β.
V. 65. ' Υπέρτερα. ] "Τπέρ%ετα και μ,είζονα η νω-
τιαια· ταύτα γάξ υπερέχει" έπι τα έμ.πρόσ^ηα διά η
σΰγκρισις· και τά υπεράνω τού πυρός Β. Q.
Έπει έζείλκυσχν τά οπτη^έντα υπεράνω τού πυρός Ε.
V. 68. Γερτ7ν/ος·. ] Ό εν τη Τε^ηνη άνατραφεϊς'
κρείασον δέ άποδιδόναι το εντιμ.ος παρα το γέρας. Q.
V. 69. Μετάλλια/, j Έρεον^α/' τοις (ρίλοίς Ό γέ-
ρων ταύτα §ψ} εις φ/λοξεν/αν έκφερόμ,ενος, ινα γνω-
ρίμους καϊ τοις άλλοις καταστηση τους γένους. Q.
V. 71· & ζεινοι τίνες έστέ. ] Τους μ.ετ αύτον τρεις
στίχους ο μέν Αριστοφάνης έν^άδε σημιούται τοις άστ-ε-Aristophanes.
ρίσκοίς" οτε δέ υπο τού Κ,υκλωπος λέγονται, και οβε-
λίσκους τοις άστερ'ισκοις παρατί^ησιν , ίος έντευ^εν με-
τενηγμΜνων των στίχων πό^τεν γάξ τω Κύκλωπι ληστών
έννοια; η στωμ,υλομένω φάναι, οί τ άλόωνται ψυχάς. ■
παρ^έμενοι, κακόν άλλοδάποιαι φέροντες" ο δέ'Αρισταρ- Ariitarcliui,
χος οίκειότερον αυτούς τετάχ^αι εν τω λόγω του Κυ-
κλωπος φησι, ουδέ γάξ νυν οι περι Ύηλέμαχον ληστρι-
κόν τι έμ.φαίνουσΐ" δοτέον δέ φησι τω ποιητή τά τοιαύτα-
και γάξ νυν αύτον παράγει είδότα, άλλά μοι είφ 'όπη
εσχεζ ίων εύεργέα νηα , και συνίησιν έλληνίδα φωντ,ν.
Κα^άπτεται δέ και Θουκυδίδης 'Άριστ-άρχου λέγοντος, Thucydides.
ως ουκ αισχρον ηγουντο το ληιζεσχαι οι παλαιοί, εν οις,
φησι άς μοι ληίσσατο δίος "Οδυσσεύς" Όμ,ωνυμΛα γάξ Ύ\πά-
τηται, πολλάκις της Χηίδος έπι της λαφυραγω,ίας τασ-
σομένης" παρο και την Ά^νάν, ληίτιδα προσαγορευει-
οτι γάξ αισχρον ηγουντο το λψτευειν, δηλον £ζ ών