DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0207
5ο
2 Χ 0 Λ I Α ΕΙ2 0ΔΪΣ2ΕΙΑΝ. Ε.
V. 5. Ίοισι $ "Άθηναίη. J "Αλλη η άνω φρόνησις,
άλλη ή των ανθρώπων h μεν γάξ των ανθρώπων πολ-
λάνας άμαρτάνει τού δέοντος , η δέ άνω ήτοι της προ-
νοίας ουδέποτε. Ε.
. 'V. δ. Μητίς. J Κατά μεν την πρωτην έκκλησίαν ο
Ζευς παρεΐχεν άφορμην τη ' Αθήνα αυτός έναρχόμενος
τον λόγου, νυν δε h ' Αθηνά κατάσχεται- και ουκ εκείνα
λέγει περι του σωζεσθαι αυτόν, αλλά, μοι άμφ"Οδυσ-
οηϊ δαίφρονι δαίεται ητοξ δυσμόρω ος δη δηθά φίλο» άπο
τηΎ άλάληται- άλλα των πολιτών καταβοα, οτι έπι τοσού-
τον αμνημονουαι τον άρχοντος, ως τε και τω υΐω αυτού έπι-
βουλευειν έν μέσω δε κατετέθη τά περί τον Οδυσσέως. Q.
V. 16. Ού γάξ οι πα^ά νηες. ] Αεληθότως αφορμών
■παρέχει τω πατρϊ περι του τρόπον της σωτηρίας αυτόν
διατά^ασθαι. Q.
V. 2'3. Oy γάξ. ~\ Έν ερωτήσει τούτο προσενεκτέον
έβουλεύσω , έσκέψω. Ε.
V. 2 6. "Ω5- κε μ.άλ άσκημης. ] Σχέθω, άσχετης και
ασκητής, ήγουν άβλαβης, ο μη πάντων άεικέλια μ,ησ'
άσχετα· τούτω ίσον το άρτεμης. Ε.
V. 27. Παλιμ,πετές. ] .Άντι του παλιμ,πετεις' ως ές
δ έρέτας επίτηδες άγείρομ,εν. Β.
V. 2,9·''Ερμεία. ] Έν μίέν Ίλιάδι τη "Ίριδι χρηται
διακονώ, καταπληκτική γάξ κκι τοΐς πολεμίοις έοίκυία"
7? δε "Οδύσσεια μ,υθώδης εστίν , ως και γράφεται Έρ-
μ.ης' παρατηρητέον δ" οτι και έν "ίλιάδι απαξ έπεμ,φθη
τω τοΐς λυτροις διασωσαι τον Πρίαμ,ον. Q.
'ίΐς συγγενή οντά της άτλάντιδος Καλυψούς αυτόν
πέμπει. Q.
Συ γάξ αυτε. ] Σύ γαξ χατα άλλα υπάρχεις, εν τοις
θεοις δηλονότι, ητοι όμοιος τοις θεοΐς έσσί ει δέ και
άγγελος" η έξωθεν το γενου, ΐν η συ γάξ κατά άλλα
'άμοιος τοις θεοις, γενου δε καΐ άγγελος. Β.
Συ γας. ] Άντι τον έπεί' ού γάξ προτίθεται ο γάξ. Ε.
V.3o.EiW{v.JTo άπαρέμφατον άντί του προστακτικού^.
V. 33. Άλλ ογ έπι σχεδίης. j Ώς παρά το άμ/φα-
δον άμ.φάδιος και άμ,φαδίως, ουτω κα) παρά το σχεδόν
σχέδιος λόγος, ο μίη άναβολην έχων κατασκευής, άλλ έκ
του σύνεγγυς λεγόμ.ενος' και σχεδία ναύς' πολυδέσμου
δέ άντι πολυγόμ,φου. Ε. Q. πολλούς σχο'ινους έχούσης. Β.
Σχεδίης.] Είδος πλοίου" ητοι γόμφοις έμπεπηγμ,ένης.Ο_.
V. 34· Σχερίην. ] Ή Σχερία το μεν πρώτον έκαλείτο
Αρεπάνη διά το έκει φυλάττεσθαι την δρεπάνην την τμ,η-
τικην των τον Κρόνου αιδοίων εκλήθη δέ Σχερία, διά το δεη-
θ'ηναι την Αημητραν του Ποσειδώνος ωστε στηναι την ροην
των υοατων των μελλόντων προσχωσαι αυτήν ως πολλών
έπίσρευσαντων σχεθέντων ούν των υδάτων , Σχερία εκλή-
θη" μετά δέ ταύτα μ,ετωνομάσθη, Κέρκυρα καλούμενη. Ε.
V. 35. Φαιήκων ες γαΐαν. ] Κέρκυραν. Ύην Άσωπίδα
άγαγων αυτόθι Ποσειδών και μιγεις, ισχει παίδα Φαί-
ακα, άφ'ού ol Φαίακες. Q.
"Αγχίθεοι. ] Δία την εύδαιμ,ονίαν κα) την εύπάθειαν
η δια την εύγένειαν, άπο γάξ ΐίοσειδωνος τρίτοι είσιν
οι βασιλείς αύτων η καθο οι θεοί συνδιατρ'ιβουσιν αύ-
τοις ζαι εύωχουνται διά την φιλοζενίαν. Ε.
V. 38. Έσθητά τε δόντες. ] Ψιλοτέον το εσθητα- πάν
γάξ φωνήεν το σ έχον έπιφερόμενον μετα δασέος, ψ/.
λουταΐ' άσχάλλων, άσθμα, έσθλος, έσθης. Β.
V. 39. Έξ^ρατ "Οδυσσεύς. ] 'Ω,ς εξαίρετα ελαβεν >
η πλείονα των άλλων. Ε.
V. 40. Αίσαν. J Atrcu έπι των μη άντιστρεφομένων,
αϊτούμ,αι δέ έπι των άντιστρεφομενων. Β.
V. 43. Ώ? έφατ'. ] Μετηνέχθησαν ού δεόντως εντεύθεν
εις τά περι της ''Αθήνας έν α λεγόμενα, και εις τά περι
Ερμού ηνίκϊ άπ Όλυμπαυ εις την Ύροίαν κάτείσιν. Q.
Διάκτορος. ] 'Ejc τού διάκτωξ διάκτορος' και μετά-
γεται η γενική εις ευθείαν" η παρά το διάτορος Ό με-
γάλως φωνών , πλεονασμ,ω τού κ Ε.
V. 4^. Τά μιν φέρον.]Ό λόγος γάξ έν χάρταις γραφόμε-
νος φέρεται διά τε θαλάσσης καϊ 'ζηράς και πανταχού" τούτο,
γάξ αίνίττεται το και έφ υγρην καϊ έπ' άπείρονα γαιαν. Β.
V. 47· EiXero δέ ράβδον. ] Αόγου παραίνεαιν νοητίον
την τού Ερμού ράβδον, ωστε ψυχάς μίέν τεταραγμενας
παυειν, έκλελυμένας δέ διεγείρειν λόγος γάξ ων τους
μ.έν λυσσώντας καταπραΰνει, τους δέ χαλίφρονας, με-
ριμ.νητας λόγων έργαζεται. Ε.
,Ορθοτάτου λόγου σημ.εϊον η ράβδος" τους μεν νη-
φοντας καΧεί, τους δέ νκαιρημΛνους ορθοί" και ^υχάς
7ταρουγενομ£να.ς παύει, έκΧελυμΛνας δέ διεγείρει" ουδέν
δέ φησιν όφελος ένθάδε ράβδου , ωσπες έν Ίλιάδι προς
το κοιμάσαι τους πυλωρούς* ού συνορωσι δέ οτι ίδια εστί
θεων φρονήματα" και εϊ τις μέμ,φοιτο οτι Ποσειδών εις
Αίθιοπίαν πορευόμ,ενος , διατί τρίαιναν εχει. Q.
"Αλλως" Κατά τας κοινας έννοιας , "Άθηνα μίέν έγχος,
Ποσειδών δέ τρίαιναν, "Άρμης δέ ράβδον παρατίθησιν"
λόγος γάξ ων , τους μ.εν λυσσώντας καλαπραυνει, τους
δέ χαλίφρονας μεριμνητάς εργάζεται. Q.
V. 5ο. Πιερίην. J 'Όρος Μακεδονίας Μουσών ιερόν
έπίερος γάξ ο λόγος. Ε. Q. ονομ.α ορούς εν τη Θράκη. Β.
'Ε£ αιθέρος εμπεσε. ] Αθρόως, οικειοθελώς, ως οι
νηχοντες. Ε.
V. 5ι. Σευατ έπειτα. ] Ώρεσέθηκέ τις τον στίχον ,
ού δεόντως· και μ.έν τοι και βραδυτερον πορεύεται, μ.·η
χρωμενος τω ίδίω τάχεί' άλλ" έποχούμ,ενος κυμ,ασί και
μιμούμενος λάρον κατά το επος. Q.
Αάρω ορνιθι έοικως. ] Αιατί λάρω καϊ μίη άετω έοικως
η άλλω τίνΐ τοιούτω ; διότι ούτ άετος ούτ άλλο τι χερ-
σαιον ορνεον δύναται πλέειν ως των πτερών Αραιωμένων
όντων, Ό δέ λάρος θαλάσσιος και πυκνότερος" και ουκ
ην Όμοιωθηναι άλλω τίνΐ θαλασσίω δι είδος, αλλα
διά το λαμπρον και λευκον τού θεού· τοιούτος 7αΡ
Ό λόγος, ως τω ηλίω ο κύκνος ανατίθεται. Ε.
V. 52. 'Ατρυγέτοιο. ] "Η την μ}ί τρυγωμένην διά^ το
πυκρον του ύδατος" η την ην ού δύναται τις τρυγη^αι
διά το πολύ του ύδατος. Β.
V. 53.Ίχ^ζ· άγρωσσων. } 'Η άμφιβολία της δ^στο-
λης ουδέ τους έίτιγησαμένονς ελαθεν ητοι γαξ άγρωσσων
πυκινως, % πυκνοτέρα η πύκνωσις τυγχάνει της χρήσεως
προς την χρείαν αύτοίς ταύτην σκέπην πορίσαμενης, ως μη
ραδίως προς την σάρκα διϊκνούμενον το ύγρίν, ποιμαίνεΐ. Q.
2 Χ 0 Λ I Α ΕΙ2 0ΔΪΣ2ΕΙΑΝ. Ε.
V. 5. Ίοισι $ "Άθηναίη. J "Αλλη η άνω φρόνησις,
άλλη ή των ανθρώπων h μεν γάξ των ανθρώπων πολ-
λάνας άμαρτάνει τού δέοντος , η δέ άνω ήτοι της προ-
νοίας ουδέποτε. Ε.
. 'V. δ. Μητίς. J Κατά μεν την πρωτην έκκλησίαν ο
Ζευς παρεΐχεν άφορμην τη ' Αθήνα αυτός έναρχόμενος
τον λόγου, νυν δε h ' Αθηνά κατάσχεται- και ουκ εκείνα
λέγει περι του σωζεσθαι αυτόν, αλλά, μοι άμφ"Οδυσ-
οηϊ δαίφρονι δαίεται ητοξ δυσμόρω ος δη δηθά φίλο» άπο
τηΎ άλάληται- άλλα των πολιτών καταβοα, οτι έπι τοσού-
τον αμνημονουαι τον άρχοντος, ως τε και τω υΐω αυτού έπι-
βουλευειν έν μέσω δε κατετέθη τά περί τον Οδυσσέως. Q.
V. 16. Ού γάξ οι πα^ά νηες. ] Αεληθότως αφορμών
■παρέχει τω πατρϊ περι του τρόπον της σωτηρίας αυτόν
διατά^ασθαι. Q.
V. 2'3. Oy γάξ. ~\ Έν ερωτήσει τούτο προσενεκτέον
έβουλεύσω , έσκέψω. Ε.
V. 2 6. "Ω5- κε μ.άλ άσκημης. ] Σχέθω, άσχετης και
ασκητής, ήγουν άβλαβης, ο μη πάντων άεικέλια μ,ησ'
άσχετα· τούτω ίσον το άρτεμης. Ε.
V. 27. Παλιμ,πετές. ] .Άντι του παλιμ,πετεις' ως ές
δ έρέτας επίτηδες άγείρομ,εν. Β.
V. 2,9·''Ερμεία. ] Έν μίέν Ίλιάδι τη "Ίριδι χρηται
διακονώ, καταπληκτική γάξ κκι τοΐς πολεμίοις έοίκυία"
7? δε "Οδύσσεια μ,υθώδης εστίν , ως και γράφεται Έρ-
μ.ης' παρατηρητέον δ" οτι και έν "ίλιάδι απαξ έπεμ,φθη
τω τοΐς λυτροις διασωσαι τον Πρίαμ,ον. Q.
'ίΐς συγγενή οντά της άτλάντιδος Καλυψούς αυτόν
πέμπει. Q.
Συ γάξ αυτε. ] Σύ γαξ χατα άλλα υπάρχεις, εν τοις
θεοις δηλονότι, ητοι όμοιος τοις θεοΐς έσσί ει δέ και
άγγελος" η έξωθεν το γενου, ΐν η συ γάξ κατά άλλα
'άμοιος τοις θεοις, γενου δε καΐ άγγελος. Β.
Συ γας. ] Άντι τον έπεί' ού γάξ προτίθεται ο γάξ. Ε.
V.3o.EiW{v.JTo άπαρέμφατον άντί του προστακτικού^.
V. 33. Άλλ ογ έπι σχεδίης. j Ώς παρά το άμ/φα-
δον άμ.φάδιος και άμ,φαδίως, ουτω κα) παρά το σχεδόν
σχέδιος λόγος, ο μίη άναβολην έχων κατασκευής, άλλ έκ
του σύνεγγυς λεγόμ.ενος' και σχεδία ναύς' πολυδέσμου
δέ άντι πολυγόμ,φου. Ε. Q. πολλούς σχο'ινους έχούσης. Β.
Σχεδίης.] Είδος πλοίου" ητοι γόμφοις έμπεπηγμ,ένης.Ο_.
V. 34· Σχερίην. ] Ή Σχερία το μεν πρώτον έκαλείτο
Αρεπάνη διά το έκει φυλάττεσθαι την δρεπάνην την τμ,η-
τικην των τον Κρόνου αιδοίων εκλήθη δέ Σχερία, διά το δεη-
θ'ηναι την Αημητραν του Ποσειδώνος ωστε στηναι την ροην
των υοατων των μελλόντων προσχωσαι αυτήν ως πολλών
έπίσρευσαντων σχεθέντων ούν των υδάτων , Σχερία εκλή-
θη" μετά δέ ταύτα μ,ετωνομάσθη, Κέρκυρα καλούμενη. Ε.
V. 35. Φαιήκων ες γαΐαν. ] Κέρκυραν. Ύην Άσωπίδα
άγαγων αυτόθι Ποσειδών και μιγεις, ισχει παίδα Φαί-
ακα, άφ'ού ol Φαίακες. Q.
"Αγχίθεοι. ] Δία την εύδαιμ,ονίαν κα) την εύπάθειαν
η δια την εύγένειαν, άπο γάξ ΐίοσειδωνος τρίτοι είσιν
οι βασιλείς αύτων η καθο οι θεοί συνδιατρ'ιβουσιν αύ-
τοις ζαι εύωχουνται διά την φιλοζενίαν. Ε.
V. 38. Έσθητά τε δόντες. ] Ψιλοτέον το εσθητα- πάν
γάξ φωνήεν το σ έχον έπιφερόμενον μετα δασέος, ψ/.
λουταΐ' άσχάλλων, άσθμα, έσθλος, έσθης. Β.
V. 39. Έξ^ρατ "Οδυσσεύς. ] 'Ω,ς εξαίρετα ελαβεν >
η πλείονα των άλλων. Ε.
V. 40. Αίσαν. J Atrcu έπι των μη άντιστρεφομένων,
αϊτούμ,αι δέ έπι των άντιστρεφομενων. Β.
V. 43. Ώ? έφατ'. ] Μετηνέχθησαν ού δεόντως εντεύθεν
εις τά περι της ''Αθήνας έν α λεγόμενα, και εις τά περι
Ερμού ηνίκϊ άπ Όλυμπαυ εις την Ύροίαν κάτείσιν. Q.
Διάκτορος. ] 'Ejc τού διάκτωξ διάκτορος' και μετά-
γεται η γενική εις ευθείαν" η παρά το διάτορος Ό με-
γάλως φωνών , πλεονασμ,ω τού κ Ε.
V. 4^. Τά μιν φέρον.]Ό λόγος γάξ έν χάρταις γραφόμε-
νος φέρεται διά τε θαλάσσης καϊ 'ζηράς και πανταχού" τούτο,
γάξ αίνίττεται το και έφ υγρην καϊ έπ' άπείρονα γαιαν. Β.
V. 47· EiXero δέ ράβδον. ] Αόγου παραίνεαιν νοητίον
την τού Ερμού ράβδον, ωστε ψυχάς μίέν τεταραγμενας
παυειν, έκλελυμένας δέ διεγείρειν λόγος γάξ ων τους
μ.έν λυσσώντας καταπραΰνει, τους δέ χαλίφρονας, με-
ριμ.νητας λόγων έργαζεται. Ε.
,Ορθοτάτου λόγου σημ.εϊον η ράβδος" τους μεν νη-
φοντας καΧεί, τους δέ νκαιρημΛνους ορθοί" και ^υχάς
7ταρουγενομ£να.ς παύει, έκΧελυμΛνας δέ διεγείρει" ουδέν
δέ φησιν όφελος ένθάδε ράβδου , ωσπες έν Ίλιάδι προς
το κοιμάσαι τους πυλωρούς* ού συνορωσι δέ οτι ίδια εστί
θεων φρονήματα" και εϊ τις μέμ,φοιτο οτι Ποσειδών εις
Αίθιοπίαν πορευόμ,ενος , διατί τρίαιναν εχει. Q.
"Αλλως" Κατά τας κοινας έννοιας , "Άθηνα μίέν έγχος,
Ποσειδών δέ τρίαιναν, "Άρμης δέ ράβδον παρατίθησιν"
λόγος γάξ ων , τους μ.εν λυσσώντας καλαπραυνει, τους
δέ χαλίφρονας μεριμνητάς εργάζεται. Q.
V. 5ο. Πιερίην. J 'Όρος Μακεδονίας Μουσών ιερόν
έπίερος γάξ ο λόγος. Ε. Q. ονομ.α ορούς εν τη Θράκη. Β.
'Ε£ αιθέρος εμπεσε. ] Αθρόως, οικειοθελώς, ως οι
νηχοντες. Ε.
V. 5ι. Σευατ έπειτα. ] Ώρεσέθηκέ τις τον στίχον ,
ού δεόντως· και μ.έν τοι και βραδυτερον πορεύεται, μ.·η
χρωμενος τω ίδίω τάχεί' άλλ" έποχούμ,ενος κυμ,ασί και
μιμούμενος λάρον κατά το επος. Q.
Αάρω ορνιθι έοικως. ] Αιατί λάρω καϊ μίη άετω έοικως
η άλλω τίνΐ τοιούτω ; διότι ούτ άετος ούτ άλλο τι χερ-
σαιον ορνεον δύναται πλέειν ως των πτερών Αραιωμένων
όντων, Ό δέ λάρος θαλάσσιος και πυκνότερος" και ουκ
ην Όμοιωθηναι άλλω τίνΐ θαλασσίω δι είδος, αλλα
διά το λαμπρον και λευκον τού θεού· τοιούτος 7αΡ
Ό λόγος, ως τω ηλίω ο κύκνος ανατίθεται. Ε.
V. 52. 'Ατρυγέτοιο. ] "Η την μ}ί τρυγωμένην διά^ το
πυκρον του ύδατος" η την ην ού δύναται τις τρυγη^αι
διά το πολύ του ύδατος. Β.
V. 53.Ίχ^ζ· άγρωσσων. } 'Η άμφιβολία της δ^στο-
λης ουδέ τους έίτιγησαμένονς ελαθεν ητοι γαξ άγρωσσων
πυκινως, % πυκνοτέρα η πύκνωσις τυγχάνει της χρήσεως
προς την χρείαν αύτοίς ταύτην σκέπην πορίσαμενης, ως μη
ραδίως προς την σάρκα διϊκνούμενον το ύγρίν, ποιμαίνεΐ. Q.