DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0219
G<2
2X0 ΑΙ Α ΕΙΣ 0ΔΤΣ2ΕΙΑΝ. Ζ.
Υ. 12. Θε»ν άπο μήδεα είδως. ] Ή άπο αντί
της παρα, διο οξύνεται· "ήδη δέ τι των χρησίμων υπο-
βάλλει οτι φιλόξενου ανδρός έπιτεύξεται Ό Όδυσσεύς.
Β. Q.
V. ΐ8. Πας δε δύ' άμφίπολοι. ] ΐίαρέκειντο δε και
δύο άμφίπολοι ήτοι έκοιμωντο. Β.
V. ig. ΣταθμοΤίν. ] Σταθμοί λέγονται τα εκα-
τέρωθεν των θυρών όρθια ξύλα τα άνέχοντα τάς
φλιάς. Q.
V. 20. Ή δ' άνεμου. ] Νοητέον παρεισδύσαν πάλιν
την θεόν παρά κληίδος ιμάντα. Q.
V. 22. Ναυσικλείτοιο Αύμ.αντος. ] ΪΙερισπωμ,ένου του
ναυσικλειτοιο· τίνες δε τη ναυσιλειτοι , ως Καλυψοί·
ενιοι δε ναυσι κλειτοιο, εν δυσί μέρεσι λογού· άμ,είνων
δε h πρώτη ναυσικλειτοιο εν τοις κατά ναυτικών ερ-
γοίς ενδόξου. Q.
V. 26. Σιγαλόεντα. ] Απαλά· τα ρ,έν σκληρά άν-
τιτυπει , τα δε άπαλα ωσπεξ σιγά και ησυχάζει. Q.
Τα φύσει λαμ,πρά, τά σιγήν έμποιουντα, η τρυφερά
μη έμποιουντα δ* ουπω. Ε.
V. 23. Ύοισι. ] Έκείνοίς παρασχειν "ήτοι τω γαμβρω·
το πληθυντικών άντι ενικού άττικως. Β.
£1ς τοιούτου οντος του εθους τα,ς νύμ,φκς τοις νϋμ-
φίοις παρέχειν έσθητα,ς. Q.
Οϊ κ'ε σ αγωνται. ] ϊζ.υριωνυμ.ειται το άγω· κείται
γάξ άντι τού αγωνται εις γυναίκα" και τίθεται το
ρημα μόνον, ως το "ήγετο και το ηγάγετο' νοείται δε
το πρόσωπον έξωθεν άντι του ηγετο άνδρα, η ήγάγετο
■γυναίκα. Β.
V. 32. Καί τοι εγω συνέριθος. ] Καί τούτο προ-
ααγαγον , ίνα σπεύση συγγενεσθαι τη φίλη κατά σχο-
λήν. Q.
Συνέριθος. ] Κυρίως h συνεργούσα εις τά ερια' εκ
τούτου γούν και ο άπλως βοηθός. Β.
V. 33. Έντύνεαι. ] Κατασκευάσειας, πλύνειας, κο-
σμήσιας , κομίσεΐας. Ε. Q.
V. 36. Άλλ' άγ έπότρυνον. ] "Αναγκαία έπειξις, ίνα
θαττον h θεραπεία του "Οδυσσέως γένηται. Q.
V. 38. Ζωστρα. ] Τα προς ζωνην επιτήδεια, πάντα
ά εστί ζωσασθαι, οίον χιτώνας καί τά τοιαύτα· πέπλους
δε τά γυναικεία ενδύματα και εμ,περονήμ&τα' άπαξ δε
ενταύθα η ζωστρα λέγεται. Q.
'νήγεα. ] Τά βαπτά περιστρωμ,ατα. Q.
V. 4ο. ΤΙλυνοί] Οί λίθοι εν οίς πλύνουσιγ εκ μέ-
ρους δε πάντα τον τόπον φησί. Β.
Αί πληγαί, οι τόποι εν οίς πλύνουσι τά ϊμ.άτια. Ε.
V. 42, Ουλυμπόνδ' 'όθι φασι. ] Ει μεν προς ούρανον
το οθΐ φασί, νύν ουκ έ'χει καλώς- ουδέ γάξ επι τούτου
διστάζει ο ποιητής λέγων 'όθι φασίτ εί δε προς το κα-
λούμενον οΰτως "όρος, καλόν δια δε τού φασι την εκ
προγόνων παράδοσιν εμφαίνει και ουκ ήδη πλάσμα τον.
ποιητού το τού 'Ολύμπου. Ε. Q.
V. 44· Ούτε χίων έπιπίλναται. ] 'Αχιόνιστον μεν
αυτόν αττο των άνωτέρω μ,ερων λέγεί' άγάννιφον δε
απο των κατωτιχ,τω μ,ετά τά νέφη τόπων ό)ς όταν το
δόρυ ποτε μεν άπο τού δένδρου μελίαν το ολον , %άλ-
χεον δε άπο μΐρους λέγει. Β. Q.
Επιπίλναται. ] Προσπελάζει, άπο τού πελω , προ-
οθέσει τού ν κα) τροπή τού ε εις Ί πιλνω, καί εξ
κύτού πίλνημί. Ε.
V. 4^· Άννέφελος· J Νεφελών χωρ)ς' h γάξ κορυφή
h τού "Ολύμπου επουράνιος καλείται· ο δε ουρανός υ($
ΌμΜρου άπο των νεφελών εως τού κατηστερισμένου τό-
που συνωνύμως αύτω τω κατηστερισμΑνω καλείται. Ε. Q-
V. 4& 'Ηώ^ ηλθεν έύ^ρονύί·.] Ορόνον νύν τϊ άρμα
φησιν της ηους, αύ γάξ εδραία η θεος. Ε.
V. 52. Ή μεν έπ' εσχάρη. ] Πάλ<ν σύνεθες αυτω-
προδιατυπούν την συναγωγην των προσώπων. Q.
V. 53. Ήλάκατα στροφωσ άλυπόρφυρα. ] Καί τοι
τρυφερωτάτης ούσης της πολιτείας ουκ άμ,ελει των
έργων τά δε άλιπόρφυρα οίκείως τη βασιλίδι, ως και
Ελένη ιοδνεφες εριον εργάζεται. Q.
Ήλάκατα τά ερια, ηλακάτη δε το ξύλον εν ώ τυ-
λίσσονται τά ερια. Β.
V. 5φ Μετά κλειτους βασιληας. ] "Όπισθεν των
κλειτων βασιλήων, νύν γάξ τους ένδοξους καλονσιν η
το μετα άντι τον εις. Ε.
Έρχομ,ένω προς τους κΧειτους βασιληας. Q.
V. 55. Εις βουλήν. ] Το βουλευτρον λέγει νύν. Β.
Έ? βουλήν ίνα μίν κάλεον. ] Ούχ" οτι νύν τοιούτον
τι ην ωστε. χρείαν είναι τού βασιλέως, άλλ' οίον που
έδει άπανταν οπου αυτόν έκάλει τα πράγματα διά την
αρχήν. Q. '
V. 5π. Τίάππα. ] Πάτεξ· ψεκιζομ,ένη εστι τις φωνη,
προσφωνησις νεωτέρου φιλοφρονητική προς πρεσβύτερον
κατά τιμήν ταύτα τίνες προσαγορευτικά' ουδέποτε δε περί
τίνος αυτά φησι, αλλά προς τινα· τέττα φίλου, άττα
τροφέως, ήθειε αδελφού, πάππα πατρός. Ε.
V. 58. "Ινα κλειτά ειματ άγωμαι. ] Ού τά τότε ,
άλλά τά φύσεΐ' ως επι τού φαεινήν άμ,φί σελήνην ου
την τότε άλλά την φύσει· και επι τού πλήθει δή μοι
νεκυων ερατεινά ρέεθρα. Ε.
V. 59- Τά μοι ρερυπωμ,ένα κείται. ~\ Μ,όνος έστιν ούτος
παρακείμενος παρά τω ποιητή, άπο τού ρ δε διπλασιασμέ-
νος- εστι δε καί παρ"Άνακρέοντι ο ρερυπασμένω νωτω. Q. Anacreon.
V. 60. Καί δέ σοι αύτω. ] 'Η μεν ,Αθηνά έλεγε
περί τους γάμους άπαραλύπτως, τά δέ τοΐσι παρασχειν
οϊ κέ σ άγωνται- αύτη δε την χρείαν ένήλλαξε των
φορησάντων επ" αυτόν καί τους άδελφούς· αλλ έχει
ύπόνοιαν της αληθείας ο λόγος διά την άκμην της
γαμούσης. Q.
V. 65. Μέμη7,εν. ] Δ/α φροντίδας είσίν , άπο τού
μ,έλω το φροντίζω. Β.
V. 70. 'Ύπερτερίη άραρυΤαν. ] Τώ πλινθίγ τω επι-
τιθεμένη άνωθεν εις τΐ δέχεσθαι τά επιτιθέμενα· ( Β.
τω επιτιθεμένω τη άμάξη προς το πλείονα βάρη ^
ρειν ) η τω υπεράνω της 'Ά^ς ™T?^v<* ξύλω δε-
χομένης τί έντιθέμενον φορτίον. Β. Ε. Q.^
V. 74· 'Εσθητα φαεινήν. ] Ου την τότε ουσαν φαεινήν,
ίρύπωτο γάξ, άλλά την φύσει καθαράν. Ε.
ι
2X0 ΑΙ Α ΕΙΣ 0ΔΤΣ2ΕΙΑΝ. Ζ.
Υ. 12. Θε»ν άπο μήδεα είδως. ] Ή άπο αντί
της παρα, διο οξύνεται· "ήδη δέ τι των χρησίμων υπο-
βάλλει οτι φιλόξενου ανδρός έπιτεύξεται Ό Όδυσσεύς.
Β. Q.
V. ΐ8. Πας δε δύ' άμφίπολοι. ] ΐίαρέκειντο δε και
δύο άμφίπολοι ήτοι έκοιμωντο. Β.
V. ig. ΣταθμοΤίν. ] Σταθμοί λέγονται τα εκα-
τέρωθεν των θυρών όρθια ξύλα τα άνέχοντα τάς
φλιάς. Q.
V. 20. Ή δ' άνεμου. ] Νοητέον παρεισδύσαν πάλιν
την θεόν παρά κληίδος ιμάντα. Q.
V. 22. Ναυσικλείτοιο Αύμ.αντος. ] ΪΙερισπωμ,ένου του
ναυσικλειτοιο· τίνες δε τη ναυσιλειτοι , ως Καλυψοί·
ενιοι δε ναυσι κλειτοιο, εν δυσί μέρεσι λογού· άμ,είνων
δε h πρώτη ναυσικλειτοιο εν τοις κατά ναυτικών ερ-
γοίς ενδόξου. Q.
V. 26. Σιγαλόεντα. ] Απαλά· τα ρ,έν σκληρά άν-
τιτυπει , τα δε άπαλα ωσπεξ σιγά και ησυχάζει. Q.
Τα φύσει λαμ,πρά, τά σιγήν έμποιουντα, η τρυφερά
μη έμποιουντα δ* ουπω. Ε.
V. 23. Ύοισι. ] Έκείνοίς παρασχειν "ήτοι τω γαμβρω·
το πληθυντικών άντι ενικού άττικως. Β.
£1ς τοιούτου οντος του εθους τα,ς νύμ,φκς τοις νϋμ-
φίοις παρέχειν έσθητα,ς. Q.
Οϊ κ'ε σ αγωνται. ] ϊζ.υριωνυμ.ειται το άγω· κείται
γάξ άντι τού αγωνται εις γυναίκα" και τίθεται το
ρημα μόνον, ως το "ήγετο και το ηγάγετο' νοείται δε
το πρόσωπον έξωθεν άντι του ηγετο άνδρα, η ήγάγετο
■γυναίκα. Β.
V. 32. Καί τοι εγω συνέριθος. ] Καί τούτο προ-
ααγαγον , ίνα σπεύση συγγενεσθαι τη φίλη κατά σχο-
λήν. Q.
Συνέριθος. ] Κυρίως h συνεργούσα εις τά ερια' εκ
τούτου γούν και ο άπλως βοηθός. Β.
V. 33. Έντύνεαι. ] Κατασκευάσειας, πλύνειας, κο-
σμήσιας , κομίσεΐας. Ε. Q.
V. 36. Άλλ' άγ έπότρυνον. ] "Αναγκαία έπειξις, ίνα
θαττον h θεραπεία του "Οδυσσέως γένηται. Q.
V. 38. Ζωστρα. ] Τα προς ζωνην επιτήδεια, πάντα
ά εστί ζωσασθαι, οίον χιτώνας καί τά τοιαύτα· πέπλους
δε τά γυναικεία ενδύματα και εμ,περονήμ&τα' άπαξ δε
ενταύθα η ζωστρα λέγεται. Q.
'νήγεα. ] Τά βαπτά περιστρωμ,ατα. Q.
V. 4ο. ΤΙλυνοί] Οί λίθοι εν οίς πλύνουσιγ εκ μέ-
ρους δε πάντα τον τόπον φησί. Β.
Αί πληγαί, οι τόποι εν οίς πλύνουσι τά ϊμ.άτια. Ε.
V. 42, Ουλυμπόνδ' 'όθι φασι. ] Ει μεν προς ούρανον
το οθΐ φασί, νύν ουκ έ'χει καλώς- ουδέ γάξ επι τούτου
διστάζει ο ποιητής λέγων 'όθι φασίτ εί δε προς το κα-
λούμενον οΰτως "όρος, καλόν δια δε τού φασι την εκ
προγόνων παράδοσιν εμφαίνει και ουκ ήδη πλάσμα τον.
ποιητού το τού 'Ολύμπου. Ε. Q.
V. 44· Ούτε χίων έπιπίλναται. ] 'Αχιόνιστον μεν
αυτόν αττο των άνωτέρω μ,ερων λέγεί' άγάννιφον δε
απο των κατωτιχ,τω μ,ετά τά νέφη τόπων ό)ς όταν το
δόρυ ποτε μεν άπο τού δένδρου μελίαν το ολον , %άλ-
χεον δε άπο μΐρους λέγει. Β. Q.
Επιπίλναται. ] Προσπελάζει, άπο τού πελω , προ-
οθέσει τού ν κα) τροπή τού ε εις Ί πιλνω, καί εξ
κύτού πίλνημί. Ε.
V. 4^· Άννέφελος· J Νεφελών χωρ)ς' h γάξ κορυφή
h τού "Ολύμπου επουράνιος καλείται· ο δε ουρανός υ($
ΌμΜρου άπο των νεφελών εως τού κατηστερισμένου τό-
που συνωνύμως αύτω τω κατηστερισμΑνω καλείται. Ε. Q-
V. 4& 'Ηώ^ ηλθεν έύ^ρονύί·.] Ορόνον νύν τϊ άρμα
φησιν της ηους, αύ γάξ εδραία η θεος. Ε.
V. 52. Ή μεν έπ' εσχάρη. ] Πάλ<ν σύνεθες αυτω-
προδιατυπούν την συναγωγην των προσώπων. Q.
V. 53. Ήλάκατα στροφωσ άλυπόρφυρα. ] Καί τοι
τρυφερωτάτης ούσης της πολιτείας ουκ άμ,ελει των
έργων τά δε άλιπόρφυρα οίκείως τη βασιλίδι, ως και
Ελένη ιοδνεφες εριον εργάζεται. Q.
Ήλάκατα τά ερια, ηλακάτη δε το ξύλον εν ώ τυ-
λίσσονται τά ερια. Β.
V. 5φ Μετά κλειτους βασιληας. ] "Όπισθεν των
κλειτων βασιλήων, νύν γάξ τους ένδοξους καλονσιν η
το μετα άντι τον εις. Ε.
Έρχομ,ένω προς τους κΧειτους βασιληας. Q.
V. 55. Εις βουλήν. ] Το βουλευτρον λέγει νύν. Β.
Έ? βουλήν ίνα μίν κάλεον. ] Ούχ" οτι νύν τοιούτον
τι ην ωστε. χρείαν είναι τού βασιλέως, άλλ' οίον που
έδει άπανταν οπου αυτόν έκάλει τα πράγματα διά την
αρχήν. Q. '
V. 5π. Τίάππα. ] Πάτεξ· ψεκιζομ,ένη εστι τις φωνη,
προσφωνησις νεωτέρου φιλοφρονητική προς πρεσβύτερον
κατά τιμήν ταύτα τίνες προσαγορευτικά' ουδέποτε δε περί
τίνος αυτά φησι, αλλά προς τινα· τέττα φίλου, άττα
τροφέως, ήθειε αδελφού, πάππα πατρός. Ε.
V. 58. "Ινα κλειτά ειματ άγωμαι. ] Ού τά τότε ,
άλλά τά φύσεΐ' ως επι τού φαεινήν άμ,φί σελήνην ου
την τότε άλλά την φύσει· και επι τού πλήθει δή μοι
νεκυων ερατεινά ρέεθρα. Ε.
V. 59- Τά μοι ρερυπωμ,ένα κείται. ~\ Μ,όνος έστιν ούτος
παρακείμενος παρά τω ποιητή, άπο τού ρ δε διπλασιασμέ-
νος- εστι δε καί παρ"Άνακρέοντι ο ρερυπασμένω νωτω. Q. Anacreon.
V. 60. Καί δέ σοι αύτω. ] 'Η μεν ,Αθηνά έλεγε
περί τους γάμους άπαραλύπτως, τά δέ τοΐσι παρασχειν
οϊ κέ σ άγωνται- αύτη δε την χρείαν ένήλλαξε των
φορησάντων επ" αυτόν καί τους άδελφούς· αλλ έχει
ύπόνοιαν της αληθείας ο λόγος διά την άκμην της
γαμούσης. Q.
V. 65. Μέμη7,εν. ] Δ/α φροντίδας είσίν , άπο τού
μ,έλω το φροντίζω. Β.
V. 70. 'Ύπερτερίη άραρυΤαν. ] Τώ πλινθίγ τω επι-
τιθεμένη άνωθεν εις τΐ δέχεσθαι τά επιτιθέμενα· ( Β.
τω επιτιθεμένω τη άμάξη προς το πλείονα βάρη ^
ρειν ) η τω υπεράνω της 'Ά^ς ™T?^v<* ξύλω δε-
χομένης τί έντιθέμενον φορτίον. Β. Ε. Q.^
V. 74· 'Εσθητα φαεινήν. ] Ου την τότε ουσαν φαεινήν,
ίρύπωτο γάξ, άλλά την φύσει καθαράν. Ε.
ι