DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0232
SCIIOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM VIII.
V. 12. "Oppa ξείνοιο πυ%ησ%ε. ] Είκότως δια πάν-
των αυτούς έπεγείρει , φήσασα αυτόν ξένον πλανήτων
διαπρεπή rh 2ψ/ν, ίνα οί μ.εν φιλόξενοι προς τον ξένον,
ο'ι δέ φιλόκαλοι προς το κάλλος, οί φιλίστορες προς
την άκρόασιν του φιλοπλανούς κινφωσιν. Ε. Q.
V. Ι7· Θηήσαντο Κόντες. ] Σαφώς νυν το έ^ηήσαντο
αντί του θαύμασαν επιφέρει γούν ίδοντες. Q.
V. 22. ΆέΖλους. ] Πλη^υντικως είπε του δίσκου
Gratee. αθλον Κράτης δε τους κατά Ίθάκ^ν ήκουσε πόνους. Q.
Zenodotu. V. 23. Πολλούς. ] 'ΑΖετεΤ Ζηνόδοτος- ου γάξ πολ-
λούς έτέλεσεν εν Φαιακία , αλλ έδίσκευσε μόνον. Q.
V. 24- Αύτάς επεί f νγερ^εν. ] Ή φήμη εκ φρ0-
νήσεως και οικονομίας του "Οδυσσέως- εστί δε και του
'Ομήρου ίνα γρωρισ^η και τω κοίνω λαω ο 'Οδυσσεύς,
μήπως κα2τ 'οδον κομ.ιζ,όμ,ενος παρ αυτών έμ,παιχ^η
τί' δ ιο και εις τ ας δοκιμάς αύτον εξάγει, όπως πλείο-
νος τψφη παρά των Φαιάκων. Ε.
V. 29· Προς· Ήο/ών.] Ή προς αντί του άπα , /V
τ) άπο των προς δυσμάς η των προς ανατολάς. Β.
Ήέ προς ηωων r) 'εσπερίων. ] Ή των προς δυσμάς η
των προς ανατολάς· ούτως δε οί παλαιοί έμέριζ,ον εις
δύσιν και ανατολών τα κοσμικά· ού γάξ τ ϊδμ,εν οπη
ζόφος ούδ' οπη V<k' είτ επί δεξιά ϊωσι προς ηω, ειτ
επ αριστερά , τοί γε ποτί 'ζ,όφον. Q.
V. 3ι. Ώ>ς το πάρος πεξ εποτρυνωμ,ε^α. ] Εως
έσπουδασμ.ένως ποιήσωμ.εν δεξιως δε το άνανεούσ^αι την
των Φαιάκων φιλοξενίαν, ίνα μηδέ τοιούτον πέμπειν
όκνωσι· τούτο γάξ εν τω πάρος πεξ έδήλωσεν. Q.
V. 32. Ουδέ γάς ουδέ.] Πλεόναζε/ η μία ούδϊ κατά Ατ-
τικούς· ούΰε γάς ουδέ Δρυαντος· ουδέ γάς ουδέ κεν αυτός. Q.
V. 35. ΤΙρωτοπλόον. ] Την πρώτον πλ,ευσασαν επί
γλυκού, επί δε αρσενικού προπαροξύνεται- και πρωτό-
τοκος ομ,οίως έπϊ θηλυκού βαρύνεται, επί δε αρσενικού
προπαροξυνεται ο πρωτότοκος υιός. Β.
Τίνες την πρωτψ πλέουσαν , ο εστίν ναυαρχίδα. Q.
V. 38. θοην αλεγύνετε.] Άντ/ τον %οως, ως λύσαν
άγορην αί^ηρήν το δε άλεγύνετε αντί τον εύτρεπίζετε,
ούτως δια τον έων -παρατατικού. Q.
V. 4ΐ■ Σκηπτούχοι βασιληες. J Την μεν δαπάνψ
εκ του ιδίου ποιείται- την δε έκ της υποδοχής φίλαν-
%ρωπιαν κοινώς πάντων κα^τίστησι. Q.
V. 4^· Καλεσασ^ε δέ θε/ον άοιδον. ] "Ινα ηδέως y\
ΰυνουσία γένηται· το δε ολον δαιμονίως ωκόνομησεν
ο ποίψης■> 'να αδοντος αυτού κλαίων Όδυ σσεύς υπόνοιαν
τω 'Αλκίνο'ω παράσχη και άφορμην πυ%έσ%αι τις έστιν
άμα δε λλι hpek τα περί την πόρ^ησιν της Ιλίου
μάϊωμεν αδοντος αυτού Q. ,
V. 44· Δψ^'οΜ,' ] ®ικείον τ° νομα δια την παρά
τω δήμω υποδοχή»· Q* β
'V. 45. "Οππη Ζνμος·]*0™ έβ°ί?*το <ώτΙς , ζ
οσα h επιθυμία των άκουοντων. tu^
V. 47· Μετωχετο. ] Ή μ&*> ΤΚ ^ ώχετο
έπϊ τον $εγον άοιδόν. Q.
V. 52. % y tVrov. J Δ/ατί' Ιατον είρεαία χρωμενοι;
κόσμου χάριν η ΐσως κα1 άνεμου. Ε.
75
V. 53. Ίίρτυναντο. J Ήτοίμασαν τάς κωπας εν τοις
τροποτηρσι- τρόπος γάξ Ό ίμάς ο συνδέων την κώπην
( Q. τρόπιν ) τω σκαλμΜ. Β. Q.
V. 54· Κανά ό ιστία λευκά τάνυσσαν. ] "Ηπλωσαν
αυτά κατά τού πλοίου ϊν έτοιμα ωαιν εις το ελκυα-
%ηναι. Β. Q.
V. 59- Ίοΐσιν δ' Αλκίνοος. ] Μέμφονται τίνες ως
ολίγα παρασκευάσαντος Αλκινόου τοις Φαίαξι πολλών
όντων των μελλόντων εύωχεΤσ^αι- και Κράτος· δε γάξ crates.
αύτο πέπον^εν αύτοΐς , πάντας οϊομενος τους Φαιακας
εύωχεισϊσαι παρά τω Άλκινόω· ού γάξ ην το πλήθος
τιϊσροισμένον , άλλα δώδεκα μ.εν βασιλείς, αύτος δε
τρισκαιδέκατος και οι παίδες αυτού, και οί έρέται της
νεως πεντηκονταδυο. Q.
V. 6ΐ. Τούς δέρον.] Συλληπτικως- σύες γάς ουκ
έκδέρονται. Q.
V. 63. Τον πέρι μοίρ' έφίλησε. ] Ουκ ούν, ώ "Ομηρε,
Οσαυμασίως αύτον ή μοίρα έφίκησεν, εί των οφ^αλμ.ων
μ.εν έστέρησεν, άοιδήν δε άντι τούτου εχαρίσατο ωαπεξ
δητα και σε ύστερον. Ε.
Πώς· ούν έφίλησεν; ήτοι έπεί οί τυφλοί μουσικωτεροι
μη περϊ πολλά ασχολούμενοι· τ] έπεϊ πάντως άν^ρωπι-
νον δυστυχεϊν r) οικονομικώς ίνα μη έπψω τον "Οδυσ-
σέα· τίνες δε φασϊν εις εαυτόν ταύτα λέγειν τον ποιη-
τήν. Ε.
V. 66. Μέσσω δαιτυμόνων. J Τίι^ανως ίνα πάντες
εκ του ίσου άκροωνται. Το δε έκ πασσαλόφιν δήλοι
κατά τού πασσάλου. Q.
V. 6γ. Κ,άδ δ' εκ ιιασσοιΧόφι. J Κα/ εκ τού πχσσά-
λου δε ε κρέμασε την φόρμιγγα την λίγείαν ήτοι την
αποτελούσαν οξύ μυελός. Q.
V. 68. Έπέφραδε. J "Hro/ έσήμ,ανεν ίνα άνέληται
ταις χεραιν η τάς χείρας επέ^ηκεν έπι την κι^άραν,
ίνα ίδη ενϊσα κείται. Ε.
ι
Ητοι έδήλωσεν ο ΐΐοντόνοος τω μελωδω την κβάραν
λαβείν ταΐς χερσί και κρούαασ^αι· και έπέφραδε χερ-
αιν ελεσ^αι, ταΐς χερσιν έσήμανεν ίνα άνέληται, δη-
λονότι τάς χείρας αύτον έπιτε^εικως τη φόρμιγγι ίνα
γνω πού κείται. Q.
V. 7^· Άνηκεν. ] Τράφεται ένηκεν άνήγειρεν επί
των αύδων έμπνεύσασα. Ε.
V. 74· Δ/α οίμης' άπο προοιμίου- και διηγήσεως εκεί-
νης. Ε.
Οί'μης. ] Διηγήσεως, ο%εν και προοίμιον. Q.
V. 7$. Νεΐχος Όδυσσηος. ] Τω Άγαμέμνονι χρωμένω
παρά (περί) τού κατά τον πόλεμων τέλους, ήτοι μαν-
τευομένω, Ό έν Αελφοΐς ^Απόλλων είπε, οτι τότε το
Ίλιον πορ^ήσεται, οτε οι άριστοι στασιάαουσι των Ελ-
λήνων και δη παρά πόντον διαλεχ^έντων Οδυσσέως
και Άχιλλέως, τού μλν "Οδυσσέως σύνεσιν έπαινούντος,
τού δε Άχιλλέως άνδρείαν ό μεν Άχιλλεύς βιάζεσ^αΐ
παρήνει και άνηρέΒη, ό δε Όδυσσευς δόλω μετήλθε
τον Αγαμέμνονα *. Q.
V. 76.."% ποτ έδψ'σαντο.] Δ/α λόγων έφιλονείκε-
σαν το δε Ζαλείη τη Ζαλλούση. η Ζάλλειν ποιουση. Q.
V. 12. "Oppa ξείνοιο πυ%ησ%ε. ] Είκότως δια πάν-
των αυτούς έπεγείρει , φήσασα αυτόν ξένον πλανήτων
διαπρεπή rh 2ψ/ν, ίνα οί μ.εν φιλόξενοι προς τον ξένον,
ο'ι δέ φιλόκαλοι προς το κάλλος, οί φιλίστορες προς
την άκρόασιν του φιλοπλανούς κινφωσιν. Ε. Q.
V. Ι7· Θηήσαντο Κόντες. ] Σαφώς νυν το έ^ηήσαντο
αντί του θαύμασαν επιφέρει γούν ίδοντες. Q.
V. 22. ΆέΖλους. ] Πλη^υντικως είπε του δίσκου
Gratee. αθλον Κράτης δε τους κατά Ίθάκ^ν ήκουσε πόνους. Q.
Zenodotu. V. 23. Πολλούς. ] 'ΑΖετεΤ Ζηνόδοτος- ου γάξ πολ-
λούς έτέλεσεν εν Φαιακία , αλλ έδίσκευσε μόνον. Q.
V. 24- Αύτάς επεί f νγερ^εν. ] Ή φήμη εκ φρ0-
νήσεως και οικονομίας του "Οδυσσέως- εστί δε και του
'Ομήρου ίνα γρωρισ^η και τω κοίνω λαω ο 'Οδυσσεύς,
μήπως κα2τ 'οδον κομ.ιζ,όμ,ενος παρ αυτών έμ,παιχ^η
τί' δ ιο και εις τ ας δοκιμάς αύτον εξάγει, όπως πλείο-
νος τψφη παρά των Φαιάκων. Ε.
V. 29· Προς· Ήο/ών.] Ή προς αντί του άπα , /V
τ) άπο των προς δυσμάς η των προς ανατολάς. Β.
Ήέ προς ηωων r) 'εσπερίων. ] Ή των προς δυσμάς η
των προς ανατολάς· ούτως δε οί παλαιοί έμέριζ,ον εις
δύσιν και ανατολών τα κοσμικά· ού γάξ τ ϊδμ,εν οπη
ζόφος ούδ' οπη V<k' είτ επί δεξιά ϊωσι προς ηω, ειτ
επ αριστερά , τοί γε ποτί 'ζ,όφον. Q.
V. 3ι. Ώ>ς το πάρος πεξ εποτρυνωμ,ε^α. ] Εως
έσπουδασμ.ένως ποιήσωμ.εν δεξιως δε το άνανεούσ^αι την
των Φαιάκων φιλοξενίαν, ίνα μηδέ τοιούτον πέμπειν
όκνωσι· τούτο γάξ εν τω πάρος πεξ έδήλωσεν. Q.
V. 32. Ουδέ γάς ουδέ.] Πλεόναζε/ η μία ούδϊ κατά Ατ-
τικούς· ούΰε γάς ουδέ Δρυαντος· ουδέ γάς ουδέ κεν αυτός. Q.
V. 35. ΤΙρωτοπλόον. ] Την πρώτον πλ,ευσασαν επί
γλυκού, επί δε αρσενικού προπαροξύνεται- και πρωτό-
τοκος ομ,οίως έπϊ θηλυκού βαρύνεται, επί δε αρσενικού
προπαροξυνεται ο πρωτότοκος υιός. Β.
Τίνες την πρωτψ πλέουσαν , ο εστίν ναυαρχίδα. Q.
V. 38. θοην αλεγύνετε.] Άντ/ τον %οως, ως λύσαν
άγορην αί^ηρήν το δε άλεγύνετε αντί τον εύτρεπίζετε,
ούτως δια τον έων -παρατατικού. Q.
V. 4ΐ■ Σκηπτούχοι βασιληες. J Την μεν δαπάνψ
εκ του ιδίου ποιείται- την δε έκ της υποδοχής φίλαν-
%ρωπιαν κοινώς πάντων κα^τίστησι. Q.
V. 4^· Καλεσασ^ε δέ θε/ον άοιδον. ] "Ινα ηδέως y\
ΰυνουσία γένηται· το δε ολον δαιμονίως ωκόνομησεν
ο ποίψης■> 'να αδοντος αυτού κλαίων Όδυ σσεύς υπόνοιαν
τω 'Αλκίνο'ω παράσχη και άφορμην πυ%έσ%αι τις έστιν
άμα δε λλι hpek τα περί την πόρ^ησιν της Ιλίου
μάϊωμεν αδοντος αυτού Q. ,
V. 44· Δψ^'οΜ,' ] ®ικείον τ° νομα δια την παρά
τω δήμω υποδοχή»· Q* β
'V. 45. "Οππη Ζνμος·]*0™ έβ°ί?*το <ώτΙς , ζ
οσα h επιθυμία των άκουοντων. tu^
V. 47· Μετωχετο. ] Ή μ&*> ΤΚ ^ ώχετο
έπϊ τον $εγον άοιδόν. Q.
V. 52. % y tVrov. J Δ/ατί' Ιατον είρεαία χρωμενοι;
κόσμου χάριν η ΐσως κα1 άνεμου. Ε.
75
V. 53. Ίίρτυναντο. J Ήτοίμασαν τάς κωπας εν τοις
τροποτηρσι- τρόπος γάξ Ό ίμάς ο συνδέων την κώπην
( Q. τρόπιν ) τω σκαλμΜ. Β. Q.
V. 54· Κανά ό ιστία λευκά τάνυσσαν. ] "Ηπλωσαν
αυτά κατά τού πλοίου ϊν έτοιμα ωαιν εις το ελκυα-
%ηναι. Β. Q.
V. 59- Ίοΐσιν δ' Αλκίνοος. ] Μέμφονται τίνες ως
ολίγα παρασκευάσαντος Αλκινόου τοις Φαίαξι πολλών
όντων των μελλόντων εύωχεΤσ^αι- και Κράτος· δε γάξ crates.
αύτο πέπον^εν αύτοΐς , πάντας οϊομενος τους Φαιακας
εύωχεισϊσαι παρά τω Άλκινόω· ού γάξ ην το πλήθος
τιϊσροισμένον , άλλα δώδεκα μ.εν βασιλείς, αύτος δε
τρισκαιδέκατος και οι παίδες αυτού, και οί έρέται της
νεως πεντηκονταδυο. Q.
V. 6ΐ. Τούς δέρον.] Συλληπτικως- σύες γάς ουκ
έκδέρονται. Q.
V. 63. Τον πέρι μοίρ' έφίλησε. ] Ουκ ούν, ώ "Ομηρε,
Οσαυμασίως αύτον ή μοίρα έφίκησεν, εί των οφ^αλμ.ων
μ.εν έστέρησεν, άοιδήν δε άντι τούτου εχαρίσατο ωαπεξ
δητα και σε ύστερον. Ε.
Πώς· ούν έφίλησεν; ήτοι έπεί οί τυφλοί μουσικωτεροι
μη περϊ πολλά ασχολούμενοι· τ] έπεϊ πάντως άν^ρωπι-
νον δυστυχεϊν r) οικονομικώς ίνα μη έπψω τον "Οδυσ-
σέα· τίνες δε φασϊν εις εαυτόν ταύτα λέγειν τον ποιη-
τήν. Ε.
V. 66. Μέσσω δαιτυμόνων. J Τίι^ανως ίνα πάντες
εκ του ίσου άκροωνται. Το δε έκ πασσαλόφιν δήλοι
κατά τού πασσάλου. Q.
V. 6γ. Κ,άδ δ' εκ ιιασσοιΧόφι. J Κα/ εκ τού πχσσά-
λου δε ε κρέμασε την φόρμιγγα την λίγείαν ήτοι την
αποτελούσαν οξύ μυελός. Q.
V. 68. Έπέφραδε. J "Hro/ έσήμ,ανεν ίνα άνέληται
ταις χεραιν η τάς χείρας επέ^ηκεν έπι την κι^άραν,
ίνα ίδη ενϊσα κείται. Ε.
ι
Ητοι έδήλωσεν ο ΐΐοντόνοος τω μελωδω την κβάραν
λαβείν ταΐς χερσί και κρούαασ^αι· και έπέφραδε χερ-
αιν ελεσ^αι, ταΐς χερσιν έσήμανεν ίνα άνέληται, δη-
λονότι τάς χείρας αύτον έπιτε^εικως τη φόρμιγγι ίνα
γνω πού κείται. Q.
V. 7^· Άνηκεν. ] Τράφεται ένηκεν άνήγειρεν επί
των αύδων έμπνεύσασα. Ε.
V. 74· Δ/α οίμης' άπο προοιμίου- και διηγήσεως εκεί-
νης. Ε.
Οί'μης. ] Διηγήσεως, ο%εν και προοίμιον. Q.
V. 7$. Νεΐχος Όδυσσηος. ] Τω Άγαμέμνονι χρωμένω
παρά (περί) τού κατά τον πόλεμων τέλους, ήτοι μαν-
τευομένω, Ό έν Αελφοΐς ^Απόλλων είπε, οτι τότε το
Ίλιον πορ^ήσεται, οτε οι άριστοι στασιάαουσι των Ελ-
λήνων και δη παρά πόντον διαλεχ^έντων Οδυσσέως
και Άχιλλέως, τού μλν "Οδυσσέως σύνεσιν έπαινούντος,
τού δε Άχιλλέως άνδρείαν ό μεν Άχιλλεύς βιάζεσ^αΐ
παρήνει και άνηρέΒη, ό δε Όδυσσευς δόλω μετήλθε
τον Αγαμέμνονα *. Q.
V. 76.."% ποτ έδψ'σαντο.] Δ/α λόγων έφιλονείκε-
σαν το δε Ζαλείη τη Ζαλλούση. η Ζάλλειν ποιουση. Q.