Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Homerus; Didymus <Caecus>; Mai, Angelo [Hrsg.]
Iliadis fragmenta antiquissima cum picturis — Mediolani, 1819 [Cicognara, 1101]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0250
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
SCHOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM X.

"Αλλως· ] Τίνες άλληγορούντες, Αϊολον μεν λέγουσι
τον ένιαυτόν, δώδεκα δε παΐδας τους μήνας, αδένας
μεν τους χειμερινούς, θηλείας δέ τους καλοκαιρίους.
Τίνες δε οτι παρετηρησεν, αστρολογίας έμπειρος ών,
ηλίου οντος έν ταύρω, ζέφυρον πνεύσαΐ' οί δε άνεμοι
πν'εουαιν ενίοτε και καΓ£ εαυτούς, ως και πολλοί" καϊ γάξ
ημείς δίου ( κα/ γάξ άνεμοι Διός ) βασιλικού προστάγ-
ματος προστασσόμ.ενοΐ. Q.

ογε θυγατέρας πόρεν υίάσιν. ] Αρχαΐον
έθος το συνοικίζειν αδελφούς- και ο Ζευς αδελφή ούση
συνοικεί τη "Ηρα* μεγίστη γαξ ευδαιμονία, κα$ O/xrjpov
η ομ,οφροσύνη' όταν ούν το της συνοικησεως έπίτερπη
προσυπάρχον τι φνσικον φιλοστοργίας πάθος εκ γένους
και συναναστροφής παιδικής, διπλασιάζεται εύνοια. Β. Q.

V. ίο. Κνισσηεν.]νΗ.τοι εύοσμένον, η κνίσσης μέ-
τοχον, δια το πλήθος των λυομένων. Q.

Περιστεναχίζεται. ] Περιηχεΐται έκ του λάου. Q.

V. ΐ5. Ιλιον. ] Περί της Ιλίου" έπιτόμ,ως έκατέρων
των ποιήσεων την υπόθεσιν έδηλωσε. Β.

V. Ι9· Δωκ.ε δε μοι άσκόν. ] Δία το στερρόν και
αρραγές τοιούτον άσκόν δέδωκεν. Β.

V. 20. "Εν3·α δε βυκτάων άνεμων. ] Αθρόως πνεόν-
των βύκται δε άνεμοι, n κατά όνοματοποιιαν οι ηχη-
τικοί η οι σφοδροί και κατά βυθού άικτοί η και ως άπα
άρρητου 'ρημ,ατος τού βυσσω, ήτοι εις βυθόν κατάγω. Β.

Των αθρόως πνεόντων η ισχυρώς κα\ πληρουντων τα
ιστία- λέγονται δε ούτως έκ τού άγειν βοην· Q-

V. 21. Κεΐνον γάξ. ] Προσφιλής γαξ λίαν τοίς θεοΐς
Αίολος. Q.

V. 2,3. ΜερμΑ^-ι. ] Έ,χοινίω ητοι συρμ.ατι άργυρω. Β.

V. 24· "Άργυρεη. j "ίνα μη εκείνοι δυνηθωσι βαστά-
ζαντες αίσθέσθαι της κουφότητος , άπατηθωσι τε
γγ> αργυρεα μέρμιθι. Β.

' V. 20. Ούδ" αρ' εμελλεν έκτελεειν. ] Ουκ εμελλεν
δε ες πέρας άγειν ταυτην την βουλην. Β. Q.

V. 3ο. Πυρπολεοντας. ] Αντί τού πυρσευοντας , ο
εστί πύξ καίοντας, η περι πύξ αναστρεφόμενους. Β. Q.

V. 32. Πόδα νηός. ] Τον μ,εταγωγόν τού κέρατος
κάλων , η το πηδάλιον. Q.

V. 38. Και τίμιος εστίν. ] Τράφεται και τιμής ήτοι
Τψ<ηεις< Β.

V. 39· Ότεων. ] Δίχως οτεων και οτεων έκράτησε
δε οτεων προπαροζυτόνως. Q.

V. 41· Δ-νδος. ] "Οτι διηρημενως άναγνωστεον βου-
λεται γαξ λέγειν ερωτικής λείας- ως οτε ουνεκά με
στερεσαι της λ>Α ήθελε πάσης τρωϊάδος. Q.

V-42.0iW£ νκτσόμεθα.] Γράφεται οϊκαδ'ενεΐσόμεθα.Ο^.

γ "Οττΐ τάδ εστίν. ] ϊι' είσι και κατά. την
ποσότητα- οθεν **< επεζηγήσατο , 'όσσός τις χρυσός και
άργυρος άακω ενεοτ/V. Q-

V. 55. Αυτις έπ Αίολίην.] Έ<ρ' ην και οι άνεμοι
κατά πρόσταγμα υπέστρε^ον ^fa Αίολίην. Q.

V. 56. Έπ' Απείρου βψεν. ] Tw νησον ηπειρον είπε
κατά την διαίρεσιν του υγρού, «? β* ελεγεν έπι την
γην εβημεν. Β. Q.

93

V. 6ο. Bm εις Αιόλου κλυτά δώματα- τον δ" εκί-
χανον. ] Ό στίχος σφηκωδης- σφηκωδες δε εστί το έλ-
λεΐπον εν μεσω τού στίχου , χρόνου, ως ενταύθα- χρή-
ζει γάξ ο δεύτερος πους χρόνου- το γάς Αω τροχαίος
εστίν άλλα το ομ,όχρονον, ως δίχρονον λαμβάνομεν. Q.

Ό στίχος λαγαρός εστίν. Β.

V. 72· 'Ερρ' ] Μετά φθοράς αναχωρεί. Q.

V. 77· Άκαχημενοι. ] Διατί άκαχημενοι; επι τη
ημων αυτών ματαιότητι , οτι ουκ'ετι φαίνετο πομ,πη-
ματίη δε μ,αταιοτητι, φρενόβλαβία, ματαιολογία,, μ.α-
ταιοπραγία- γίνεται δε άπο τού ματω μ,ατία, ως α/χαρτω
άμαρτία' εστι δε ομηρικόν. Β. Q.

V. 79. Ημέτερη ματίη. ] "Άγνωμόνως εαυτόν παρα-
λαμβάνει εις την άμαρτίαν, οτι άφίπνωσεν. Q.

V. 8ΐ. Κάμου αίπυ.] "Άπο τού βασιλευσαντος Και-
ατρυγόνος Αάμου τού Ποσειδώνος παιδος, η ονομ,α Ααι-
στρυγόνος. Q.

"Αλλως. Περιφραστικούς την Αάμ,ον και Ιλίου εζα-
λαπάξαι πάλιν , την "Ιλιον και αύτη μεν καλείται
Αάμ.ος, οι δε ενοικονντες Ααιστρυγόνες. Β. Q.

V. 82. Τηλέπυλον. ] Πόρρω αλλήλων και διασταδον
τα,ς πυλας εχουσαν , η μακρόπυλον. Β. Q.

Ποιμένα ποίμην. ] Τον βουκόλον ο των μήλων νο-
μευς δια το πολλά είναι τα πρόβατα. Β.

"0$ι ποιμ,'ενα. \ 'Ομ,ωνυμ,ως τω γένει το είδος είπε,
αν τι τού νομ,ευς νομ,ος- ητοι εν^α οι νομείς άλληλους
προσφ^εγγονται , δια το πλησίον είναι τάς νομάς , η
μ,αλλον τού διαστήματος το άπ εναντίον πυλών μέτρον
άπεχειν και ούτως τη* φωνϊιν άκουεσ^ται του τε είσε-
λαυνοντος καϊ εζελαύνοντος , ωσπεξ πότ εχει και αύτω
'όσον τε γεγωνε βοησας. Β. Q.

V. 84· Έλπυε*. ] Προσαγορευει, φωνεΐ. Q.

V. 85. Των μίεν βουκολέων. ] Kara μεν τον καιρόν
της... βουκολέων δια τον οϊστρον ος έστι... τοίς βουσί'
κατά δε της 'ημ,έρας... πρόβατα- δύναται ούν τις φησι..
έκεΐ λαμβάνειν δυο μισθούς , επειδή της ημέρας καϊ
της νυκτός αί ν ο μα ι έγγυς είσι και ού πόρρω. Β.

V. 86. Έγγυς γα,ξ νυκτός. ] Της ημέρας η οδός έγτ·
γυς είναι πέφυκε της νυκτός· τούτο δε έφη, ώς μη
της ημ,έρας άφισταμενης της νυκτός , άλλά τη παρα-.
κελεύσει αυτής είσέρχεσ^αι νύκτα έν άκαρεΐ. Q.

"Αλλως. Πλησίον γάς της πόλεως είσιν αι νυκτερι-
ναί τε και έω^ιναι νομαϊ, και τοσούτον πλησιάζουσιν,
ως τον έζελαυνοντα της πόλεως άκουειν τοίςέν αγροίς. Q.

"Αλλως. Ιίράτης βραχείας αυτού υποτίθεται τάς Cr,
νύκτας- και γάξ φησιν αυτούς είναι περι την κεφαλήν
τού δράκοντας, περί ης "Αρατος φησι, κείνη που κε- Ar
φαλη τη νείσεται ηχι πεξ ακραι μίσγονται δυσιές τε και
άντολαι άλληλησιν ο%εν σύνεγγυς ούσων των ανατο-
λών τα7ς δυσεσι λέγειν τον ποιητην , εγγύς γάξ νυκτός
τε , και τά έζνς , παρά τό πλησιάζειν τας της νυκ-
τός κελεύΖτους , η την νύκτα εγγύς τετάχθαι της γ\μ.ε-
ρας βραχυτάτην ούσαν τον ούν καθεύδείν παραιτούμε
yov διπλούς μισθούς λαμβάνειν, η τον |y {ίπνω τό r%
ημέρας πολύ καταχρωμενον. Q.

24

Crates.

atus.
 
Annotationen