DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0262
I
SCIIOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM XI.
ι o5
V. 569. "Ημενον. ] Ouic άρα έπεζηλθεν b Μίνας
ua καϊ ώφθή· άλογον γάξ το καϊ έν τοις δικαζομένοις
και αυτών δίφρων έπεζελΖτε'ϊν. Q.
V. 57θ· "ίΐμενοι έσταότες τ ε. J "Ημενοι οι εντελείς,
έστάοτες οί ευτελείς. Β. Q.
V. 5j3. Τους αυτός κατέπεφνεν. 'Τποτίθεται τους
εν άδη τοιαύτα πράττειν οία καϊ εν ζ,ωσιν έποίουν. Β. Q.
Οίονοπόλοιαιν. ] ,Ερήμοις· η ημεροις εν ο'ις μόνος
αν τις πορεύοιτο διά το ημ,ερον η έν οίς οίες αναστρέ-
φονται , οίον οπού νέμονται τα πρόβατα. Β. Q«
V. 576. Πε'λεθρα. ] Ώέλε^ρον έστι το έκτον μέρος
του σταδίου· υπερμεγέθης δέ ων τω σώματι εκείτο έπι
εννέα πέλεθρα. Q.
Καταγέλαστα και ταύτα , κατεστρωμένος συν τω δα-
πέδω, προηλθεν έπι τα σφάγιον αυτός γάξ ο Οδυσ-
σεύς ουκ έδύνατο διαβηναι εις το έρεβος. Q.
Τόσον w μέγας ως κρατεΐν εννέα πέλεθρα κείμενος,
μ,έτρα, τίνα. γης. Β.
V. 577· 'Τίπαξ έκειρον. ] Ου τον έπικείμενον υμένα
τω ηττατί , άλλα τον επίπλουν , άλλα το δέρμα. Q.
Antimachue V. 5γ8. Δέρτρον.] Το δέρτρον Αντίμαχος μεν ο
colpphoniu». Κΰχ0(ρ^νιος TJy έπ'ιπλουν ακούει τον εν τοϊς καλουμέ-
νοις έγκάτοις' λέγει γάξ ούδέτι θερμόν άναπνέων χολά-
Apoiiodorus. $«ff δέρτροις καλυφοις. Ό δε επίπλους , φησϊν Απολ-
λόδωρος , ον άργέτην δημόν καλεί, ου περί το ηπαξ
άλλα, περι την κοιλίαν εστίν. Δωριείς δέ την υπό την
δοράν σάρχ,α δέρτρον καλουσιν , ου παν δε το έκδεδαρ-
μένον μέρος του σώματος άλλα το περιανειληφός και
τζεριχαλύπτον την κοιλίαν ο δη και άνασχίσαντες έξαι-
ρούσι το εντός· το ζ? αυτό τούτο και περί τον . . μ.ετά
τον δέρματος και χωρίς όταν έκδαρη' οθεν τίνες και
το τα σπλάγχνα έξαιρείν αποδερτρούσι καλουσιν. Ευλό-
γως δέ κ«ί οι γύπες δέρτρον έσω δί/νουσι το ηπαξ έσ-
θίοντες ειξ την έπιφάνειαν της σαρκός ης εντός το
ηπαξ' το γας δέρτρον είσω ίσον έστι τω εις δέρτρον
τω γαξ εσω άντϊ της εις "Ομηρος χρΆται , και νήεσσ
νγήσατ ' Αχαιών "ΐλ/ον είσω, αντί του εις το 'Ίλ/ον. Q.
Δέρτρον. J Το δέρτρον η το έκτος της σαρκός δέρ-
μα, ij το έπικείμενον λεπτότατον δέρμα τω ηπατι ,
Glossa fre- Ιπεξ h πολλή γλωσσά φλάμ.ουλον οΤδε καλεΐν. Β.
V. J79- Αητω γαξ ηλκησε. ] Δια τούτο ύττ' αυτής
ωργίσθη καϊ τοις όρνέοις έκδέδοτο. Q.
'Ήλκ>]<τε·] Έβιάσατο, από του αλκη h δυναμις· έδυ-
νάστευσε. Β.
V. 58θ. Δ/α καλλιχόρου Πάνοπλος. ] Έν Πανοπηί
της Φωκίδος πάλει τά κατά. τον Τιτυόν ην δέ Της και
Διός παΐς. Β. 0_·
Καλ?αχόρου. ] Αντί του κχλλιχωρου , κάλους τό-
πους έχουσης. Β.
V. 583. Στεύτο δε δ/ψάων.] Νΰν αντι του ϊ'στατο
έπι των ποδών το πιεΊν δε ου% έδΰνατο ελέσθαι. Β.
V. 586. ϊ^ταζήνασκε. ] 'A?W του αζω τΐ ξηραίνω,
αζαίνω. Β.
V. 587- Χέε καρπόν. ] Το %έε και έπι ξηρών ο δε
νους,έπεκλων κατά. της κεφαλής οωτου τον καρπόν. Β. Q.
V. 590. Των. οπότ ίθυσει. ] Τουτέστιν έφάφασ^αΐ
ταΐς χερσίν οτε ωρμα ο γέρων. Β.
V. 592.. Σίσυφον. _] 'Η τιμωρία τούτου ην ίνα λ&ον
μέγαν αναβίβαση έν κορυφή ορούς" τούτον οπόταν ανε-
βίβασεν, διατεινόμενος ο λίθος πάλιν υπέστρεφε τη οι-
κεία δυνάμει χρωμενος. Β.
1\ως δύναται συν τω λίθω καϊ τη ακρωρεία , εφ' η
έκυλιε τον λ&ον, nuiv έπι τά σφάγια; πως τε κολά-
ζεται κερδιστος ων κα\ συνετωτατος; Q.
V. 594· Σκηριπτόμενος χερσίν τε ποσίν τε. ] Τοις
μεν ποσιν αντιβαίνων εις την γην, ταΊς δε χερσίν ωθων
ανω τον λίθον. Q.
V. 595. Λάαν ανω ωθεσκε. ] Επαινείται το επος ως
δια των μακρών συλλάβων την δυσχέρειαν έμ.φαίνον. Q.
Άποστρέψασκε κραταιίς. J 'Ύπεστρέφετο η δυναμις
εκείνου. Q.
V. 596. Τότ άποστρέφασκε κραταιις. ] 'Ο μεν
Άρίσταρχος καϊ Ίίρωδιανος οξυτόνως κατά συστολην, Arietarchne.
ως. λίκριφις , αμφουοις επιρρημ,ατικως' ο όε Ασκαλω- Ascalonensis.
νίτης το πλήρες κραταιά ϊς, οίον ισχυρά ϊς, ώ έπείσθη
καϊ h συνήθεια· η κραταιά δυναμις του λίθου, ο έστι
το βάρος. Β. Q.
V. 6οο. Τον δε μετ εισενόησχ. ] Και τούτο νεω-
τερικον , ού γάξ είδε τον Έρακλεα άποθανατωμενον
ουδέ την c'Uj3^v γεγαμ.ημένην αλλά παρθένον διό καϊ
παρθενικά έργα αποτελεί, οίνοχοεΊ γάξ καϊ λούει. Q.
V. 6ο ι. Είδωλον, αυτός δε. J "Οτί εις τρία διαιρεί εις
είδωλον, σωμ.α, φυχην τούτο δε ουκ οίδεν ο ποιητής- Β. Q.
V.. 6θ2. Καλλίσφυρον "Ηβην.] Την "Ηβην την καλ-
λίαφυρον ταυτη'ν δε καλλίσφυρον ο ποιητής λέγει ως
ίσχυράς εχουσαν τάς σφύρας ήτοι τους αστραγάλους ,
οίς τό ολον σωμ.α ανέχεσθαι πεφυκεν. Q.
V. 6θ4· %Αμ.φϊ δέ μ.ιν κλαγγη νεκυων ην. ] Ήν/κα
κατηλθεν ο Ηρακλή έπι τον \{έρβερον , πόλεμον ηρε
προς τε τους νεκρούς καϊ τον "'Αδην τρωσας δε τον
'Αδ/ιν, καϊ τους νεκρούς εις φυγην τρέλας , άνηνεγκε
τον Κερβερον καϊ μετά θάνατον c Ηρακλέους- νομίσαν-
τες οί νεκροϊ οτι πάλιν βιάσασθαι αυτούς κατηλθεν ,
έμάχοντο προς το είδωλον αυτού· τούτο δέ έστιν, άμ.φϊ
δέ μιν κλαγγη νεκυων ην οιωνών ως. Β. Q.
V. 612. Μη τεχνησάμενος. J Ο/ δε ούτως, μ.η τε-
χνησάμενος, μ,ηδέ άλλό τι τεχνήσατο άνθρωπος ος είργά-
σατο τον τελαμ.ωνα έκείνον , δηλούντος ν του ποιητου ως
πάντως άν εύπετως έργου γένοιτο τεχνίτης Ό δημιουργός
του τελαμωνος- η ως είτις λέγοι οίον Φειδίας έποίησε
τον Δία, τοιούτον ούδεν άλλο έν τη εαυτού ένέθηκε
τέχνη, αντι του ενενοησε. α.
V. 6ΐ5. Καϊ μ ολοφυρόμενος. ] Ελέγχεται έκ
τούτων τά προκείμενα περϊ τού Ηρακλέους εώωλου ,
αυτός γάξ μετ άθανάτοισι θεοΐσι- πως ούν όλοφυρεται
έν δεινοΐς ων; Q.
V. 617. Ή.γηλάζεις.]*Αγη κακω μόρω, η διάγεις. Β.
Δυστυχίαν βουκολεΐς. Q.
V. 6ΐ8. "Ονπεξ έγων όχέεσκον. ] Συνίστησιν εαυτόν
τοις Φαίαζιν , ένδεικνυμενος οτι τά 'όμοια ΉρακλεΓ
a7
SCIIOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM XI.
ι o5
V. 569. "Ημενον. ] Ouic άρα έπεζηλθεν b Μίνας
ua καϊ ώφθή· άλογον γάξ το καϊ έν τοις δικαζομένοις
και αυτών δίφρων έπεζελΖτε'ϊν. Q.
V. 57θ· "ίΐμενοι έσταότες τ ε. J "Ημενοι οι εντελείς,
έστάοτες οί ευτελείς. Β. Q.
V. 5j3. Τους αυτός κατέπεφνεν. 'Τποτίθεται τους
εν άδη τοιαύτα πράττειν οία καϊ εν ζ,ωσιν έποίουν. Β. Q.
Οίονοπόλοιαιν. ] ,Ερήμοις· η ημεροις εν ο'ις μόνος
αν τις πορεύοιτο διά το ημ,ερον η έν οίς οίες αναστρέ-
φονται , οίον οπού νέμονται τα πρόβατα. Β. Q«
V. 576. Πε'λεθρα. ] Ώέλε^ρον έστι το έκτον μέρος
του σταδίου· υπερμεγέθης δέ ων τω σώματι εκείτο έπι
εννέα πέλεθρα. Q.
Καταγέλαστα και ταύτα , κατεστρωμένος συν τω δα-
πέδω, προηλθεν έπι τα σφάγιον αυτός γάξ ο Οδυσ-
σεύς ουκ έδύνατο διαβηναι εις το έρεβος. Q.
Τόσον w μέγας ως κρατεΐν εννέα πέλεθρα κείμενος,
μ,έτρα, τίνα. γης. Β.
V. 577· 'Τίπαξ έκειρον. ] Ου τον έπικείμενον υμένα
τω ηττατί , άλλα τον επίπλουν , άλλα το δέρμα. Q.
Antimachue V. 5γ8. Δέρτρον.] Το δέρτρον Αντίμαχος μεν ο
colpphoniu». Κΰχ0(ρ^νιος TJy έπ'ιπλουν ακούει τον εν τοϊς καλουμέ-
νοις έγκάτοις' λέγει γάξ ούδέτι θερμόν άναπνέων χολά-
Apoiiodorus. $«ff δέρτροις καλυφοις. Ό δε επίπλους , φησϊν Απολ-
λόδωρος , ον άργέτην δημόν καλεί, ου περί το ηπαξ
άλλα, περι την κοιλίαν εστίν. Δωριείς δέ την υπό την
δοράν σάρχ,α δέρτρον καλουσιν , ου παν δε το έκδεδαρ-
μένον μέρος του σώματος άλλα το περιανειληφός και
τζεριχαλύπτον την κοιλίαν ο δη και άνασχίσαντες έξαι-
ρούσι το εντός· το ζ? αυτό τούτο και περί τον . . μ.ετά
τον δέρματος και χωρίς όταν έκδαρη' οθεν τίνες και
το τα σπλάγχνα έξαιρείν αποδερτρούσι καλουσιν. Ευλό-
γως δέ κ«ί οι γύπες δέρτρον έσω δί/νουσι το ηπαξ έσ-
θίοντες ειξ την έπιφάνειαν της σαρκός ης εντός το
ηπαξ' το γας δέρτρον είσω ίσον έστι τω εις δέρτρον
τω γαξ εσω άντϊ της εις "Ομηρος χρΆται , και νήεσσ
νγήσατ ' Αχαιών "ΐλ/ον είσω, αντί του εις το 'Ίλ/ον. Q.
Δέρτρον. J Το δέρτρον η το έκτος της σαρκός δέρ-
μα, ij το έπικείμενον λεπτότατον δέρμα τω ηπατι ,
Glossa fre- Ιπεξ h πολλή γλωσσά φλάμ.ουλον οΤδε καλεΐν. Β.
V. J79- Αητω γαξ ηλκησε. ] Δια τούτο ύττ' αυτής
ωργίσθη καϊ τοις όρνέοις έκδέδοτο. Q.
'Ήλκ>]<τε·] Έβιάσατο, από του αλκη h δυναμις· έδυ-
νάστευσε. Β.
V. 58θ. Δ/α καλλιχόρου Πάνοπλος. ] Έν Πανοπηί
της Φωκίδος πάλει τά κατά. τον Τιτυόν ην δέ Της και
Διός παΐς. Β. 0_·
Καλ?αχόρου. ] Αντί του κχλλιχωρου , κάλους τό-
πους έχουσης. Β.
V. 583. Στεύτο δε δ/ψάων.] Νΰν αντι του ϊ'στατο
έπι των ποδών το πιεΊν δε ου% έδΰνατο ελέσθαι. Β.
V. 586. ϊ^ταζήνασκε. ] 'A?W του αζω τΐ ξηραίνω,
αζαίνω. Β.
V. 587- Χέε καρπόν. ] Το %έε και έπι ξηρών ο δε
νους,έπεκλων κατά. της κεφαλής οωτου τον καρπόν. Β. Q.
V. 590. Των. οπότ ίθυσει. ] Τουτέστιν έφάφασ^αΐ
ταΐς χερσίν οτε ωρμα ο γέρων. Β.
V. 592.. Σίσυφον. _] 'Η τιμωρία τούτου ην ίνα λ&ον
μέγαν αναβίβαση έν κορυφή ορούς" τούτον οπόταν ανε-
βίβασεν, διατεινόμενος ο λίθος πάλιν υπέστρεφε τη οι-
κεία δυνάμει χρωμενος. Β.
1\ως δύναται συν τω λίθω καϊ τη ακρωρεία , εφ' η
έκυλιε τον λ&ον, nuiv έπι τά σφάγια; πως τε κολά-
ζεται κερδιστος ων κα\ συνετωτατος; Q.
V. 594· Σκηριπτόμενος χερσίν τε ποσίν τε. ] Τοις
μεν ποσιν αντιβαίνων εις την γην, ταΊς δε χερσίν ωθων
ανω τον λίθον. Q.
V. 595. Λάαν ανω ωθεσκε. ] Επαινείται το επος ως
δια των μακρών συλλάβων την δυσχέρειαν έμ.φαίνον. Q.
Άποστρέψασκε κραταιίς. J 'Ύπεστρέφετο η δυναμις
εκείνου. Q.
V. 596. Τότ άποστρέφασκε κραταιις. ] 'Ο μεν
Άρίσταρχος καϊ Ίίρωδιανος οξυτόνως κατά συστολην, Arietarchne.
ως. λίκριφις , αμφουοις επιρρημ,ατικως' ο όε Ασκαλω- Ascalonensis.
νίτης το πλήρες κραταιά ϊς, οίον ισχυρά ϊς, ώ έπείσθη
καϊ h συνήθεια· η κραταιά δυναμις του λίθου, ο έστι
το βάρος. Β. Q.
V. 6οο. Τον δε μετ εισενόησχ. ] Και τούτο νεω-
τερικον , ού γάξ είδε τον Έρακλεα άποθανατωμενον
ουδέ την c'Uj3^v γεγαμ.ημένην αλλά παρθένον διό καϊ
παρθενικά έργα αποτελεί, οίνοχοεΊ γάξ καϊ λούει. Q.
V. 6ο ι. Είδωλον, αυτός δε. J "Οτί εις τρία διαιρεί εις
είδωλον, σωμ.α, φυχην τούτο δε ουκ οίδεν ο ποιητής- Β. Q.
V.. 6θ2. Καλλίσφυρον "Ηβην.] Την "Ηβην την καλ-
λίαφυρον ταυτη'ν δε καλλίσφυρον ο ποιητής λέγει ως
ίσχυράς εχουσαν τάς σφύρας ήτοι τους αστραγάλους ,
οίς τό ολον σωμ.α ανέχεσθαι πεφυκεν. Q.
V. 6θ4· %Αμ.φϊ δέ μ.ιν κλαγγη νεκυων ην. ] Ήν/κα
κατηλθεν ο Ηρακλή έπι τον \{έρβερον , πόλεμον ηρε
προς τε τους νεκρούς καϊ τον "'Αδην τρωσας δε τον
'Αδ/ιν, καϊ τους νεκρούς εις φυγην τρέλας , άνηνεγκε
τον Κερβερον καϊ μετά θάνατον c Ηρακλέους- νομίσαν-
τες οί νεκροϊ οτι πάλιν βιάσασθαι αυτούς κατηλθεν ,
έμάχοντο προς το είδωλον αυτού· τούτο δέ έστιν, άμ.φϊ
δέ μιν κλαγγη νεκυων ην οιωνών ως. Β. Q.
V. 612. Μη τεχνησάμενος. J Ο/ δε ούτως, μ.η τε-
χνησάμενος, μ,ηδέ άλλό τι τεχνήσατο άνθρωπος ος είργά-
σατο τον τελαμ.ωνα έκείνον , δηλούντος ν του ποιητου ως
πάντως άν εύπετως έργου γένοιτο τεχνίτης Ό δημιουργός
του τελαμωνος- η ως είτις λέγοι οίον Φειδίας έποίησε
τον Δία, τοιούτον ούδεν άλλο έν τη εαυτού ένέθηκε
τέχνη, αντι του ενενοησε. α.
V. 6ΐ5. Καϊ μ ολοφυρόμενος. ] Ελέγχεται έκ
τούτων τά προκείμενα περϊ τού Ηρακλέους εώωλου ,
αυτός γάξ μετ άθανάτοισι θεοΐσι- πως ούν όλοφυρεται
έν δεινοΐς ων; Q.
V. 617. Ή.γηλάζεις.]*Αγη κακω μόρω, η διάγεις. Β.
Δυστυχίαν βουκολεΐς. Q.
V. 6ΐ8. "Ονπεξ έγων όχέεσκον. ] Συνίστησιν εαυτόν
τοις Φαίαζιν , ένδεικνυμενος οτι τά 'όμοια ΉρακλεΓ
a7