DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0277
I 20
2Χ0ΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΪΣΣΕΙΑΝ. Ξ.
V. 432- Έλεοΐσιν. ] ΜαγειρικαΊς τραπεζαις. Β.
"V. 4^3. Δαιτρεύσων. j Κατάκοπων αυτά. Β. Κα-
τακοπτων αυτά, μαγειρείων. Q.
V. 435. Trjv μ.εν ί'Ίχν Νύ/ν,^αγ. J 'Ω$· ποιμενικοίς προ-
Simonides. σταταις· και Σημωνίδης θίειν φησι Νύμφαις καί Μα/α-
τόκα)· ούτοι γας άνδρων αίμα έχουσι ποιμενικών. Β. Q-
V. 436. θηκεν. J Έν μέρει εάηκε. Β.
V. 437- Νωτοισιν διενηκέεσσι. J Συνεχέσι νωτιαίοις
κρέασι· κατε^αίρετον αύτον έτίμα διχα των μερίδων. Β. (^.
V. 443· Ααιμονιε. J Ώ κχκοδαιμ,ονέστατε· τούτο δε
φησιν οίκτείρων και συμπαθών. Β. Q.
V. 44^· "Αργματα. θύσε. J Τά^ άπαρχάς των μερί-
δων , η τα άττομερισθέντα τοΐς θεοίς. Θυσε 6ε, έθυμίασεν
ουδέποτε γάξ θύσαι επί του σφάζαι ίερείον φησί. Β. Q.
V. 449* Μ-εδαυλιος. ] Άπο της μεσαυλου της κατ
αγρούς έπαυλίας το όνομα· ό νους τον Μ,εσαυλιον δουλον
οντά έ^ωνήσατο ο συβωτης, και ούτως έκτήσατο μ,όνος
τού Όδυσσέως υποχωρησαντος. Q.
V. 4^8. Ζέφυρος μέγας αίεν ίφυδρος. ] 'ΎετΌν επα-
γόμενος ουκ άει άλλ' έν χειμ,ωνι. Β. Q.
V. 4^3. Εύζάμενος. j Μάρτυρα τον θεον επικαλού-
μενος οτι άληθείω' η καυχησάμενος. Β. Q.
Υ. 466. "Apprjrov τ' άμεινον.] "Οπες το λόγιον κρέΐτ-
τον hv μέϊναι αλ,εκτον. Β. Q.
Aris^archT68 ΐΐροέηκεν. j Ούτως αί Άριστάρχειον ο δε ' Αριστοφά-
Anstophanes. παρέθηκεν , ο και άμεινον. Q.
V. 4^7· Άλλ' έπεϊ ούν το πρώτον. ] Άλλ' επεϊ
κατά πρωτην επιβουλών λέγειν ηρζάμην , ου μη έπι-
κευσω ήτοι κριίψω οπεξ ειπείν υπεοχόμην. Q.
V. 468. Είθ' ως ηβωοιμΛ. ] "Ενθίν δηλονότι· το ευ-
ζάμενον έπί του καυχησάμενος. Q.
V. 47^· Πηγυλίς. Ό'ζυτόνως γο πηγυλίς άντ\ τού
παγετώδης· οθεν και τροφή η πηγνύουσα το αωμα. Β. Q.
Χ/ων. ] Χ/ων δροσωδες- εστίν υδωξ καταφερόμενον
έπειτα πηγνυμενον διά το ψύχος, καλείται πάχνη' ει
δ' επι πολύ, κρύσταλλος" πάχνη ούν έστιν h πεπηγυΐα
πάχνη· δηλόΐ δε διά των λεγομένων την προσθηκην της
ψύξεως" η γάς χίων λεπτή , η πάχνη παχύτερα , h
κρύσταλλος παχυτάτη. Β. Q.
V. 4^3. Τρ/%α νυκτός. ] Ίο τρίτον μέρος της νυκ-
τός. Β. Q.
V. 4^5. Έμμ,απέως. ] Ταχέως, αμα τω λόγω· Ου-
Phiioxenu» τως δε Φιλόξενος σχηματίζει την λεί,ΐν εν δευτερω
vwbUmode ^P' μονοσυλλάβων ρημάτων παρά το έπος γράφουσι
syiiabis libro. ovv^stov το άμ.μεπής , ως ψευδός άψευδής' είτα εξ
αυτού γράφουσι μεσότητος έπίρρημ.α άμεπως άψευδως,
και έν ιωνική διαλύσει (Q. διαλέγει) αμ-επεως ως άψευδέως·
και έπεί τρεϊς βραχεΤαι αλλεπάλληλοι ού συνίστανται ,
τω διπλασιασμω τού μ, κα/ άντιπαραχωρήσει ( Β. υπερ-
θέσει) τού α και ε, γίνεται έμμχπέως. Β. Q.
V. 491· Οίος εκείνος. ] ΤΙοταπος h έχεΐνος· %αυ-
μαστικόν. Β.
Versus 5οφ Αοίη etc. 5ο5. Άμφότερον etc. 5ο6.
Nuv etc. obelo configuntur in codice Q.
V. 5o5. Άμφότερον. ] Δυσ/ rpoVoif, φιλότητί τε
και ανδρός αγαθού αίδοΐ. Q.
V. 5ο8. Αίνος μεν τ οι. ] Αίνιγματωδης Ό λόγος h
είπες. Β.
V. 5θ9· Παρά μοΊραν έπος.~] Ασίμφορον, άνόητον. Β.
V. 5ii. Ύαλαπείριον. J Τύν τλωντα πείρας πολλών
πραγμάτων. Q.
V. 512. Δνοπαλίζεις. ] Δ/ά %ε/ρών £^/f οί ρα-
κύ(ρορουντ·εζ· συνεχι»)^ εφελκονται αυτα εις τους γυμνούς
τόπους τού σώματος" παρά το δονεΐν ταΐς παλαμαις το
ληφθέν. Β. Q.
Καί άλλως. ] 'Ϋάπτεις τά σα. ράκ») διεσχισμενα
οντα· το δε ράπτεις άντί τού ράπτε. Β. Q.
V. 513. Αύτάξ πολλά) χλαίναι. J Χλαίνα/ τά έξω-
θεν περιβλήματα, καί αί χλανίδες, έπημοιβοί τε, τ\τοΐ
'άς άμείφασθαί τις δύναται η καταλαμβάνείν εί ποτε
χειμων ε'ι'η, r) άλλην άλλάσσειν άντι άλλης" χιτώνες
δε τά εσωθεν ανδρών ιμάτια. Β. Q.
V. 5ai. Ώαρεχέσκετ άμοιβάς. ] Δ/ά του χ, ΐν r)
τιτις 7ταρε7χεν αντίο τάς αμείψεις εις το μεταμπισχεσ-
α,χυρον δέ· ου γα,ξ h χλα?να παρείχε τάς άμοιβάς,
αλλ αύτη παρέκειτο εις τό άμείβεσθαι· καί επι των
Φαιάκων, εί'ματά τ' έζαμοιβά , λοετρά τε θερμά και
ευναί. Q.
ΐίαρεχεσκετ" άμοιβάς. ] Παρέκειτο h χλαίνα άμοι-
βάς ούσα, ο έστιν υπ' αμοιβή κειμένη" τούτο δε είπε (έπεί)
τοις ηρωσιν, άτε δη άνδρείαν έπιδεικνυμενοις, άπρεπες
έλογίζετο δυο χλαίναις άμπέχεσθαι, διο έφη αύτην
άμ.οιβάδχ· ως γάξ στερεωτέραν έκείνην την χλαίναν
παρέθηκεν, ίνα %τέως μεν τη ελαφρότερα καλυπτοίτο,
εί δέ χειμάσει , άμεί^ας ταύτη χρήσαιτο. Β. Q.
V. 52,5. 'Ήνδανεν. ] Άπο τού ηδω γίνεται, το εύ·
φραίνω. Β.
V. 520. Χα~ρε δ' Όδνσσείς. ] "Ε%α/ρεν ό Όδυσ-
σεύς , οτι ο συβωτης χωρίς ων αυτού ουκ έπαυετο φρον-
τίδων τού Οδυσσέως της ί^ωης και τού βίου. Q.
V. 529- Χλα/ναν άλεζάνεμον μάλα πυκνην. J Παρά
των άγροικοτερων λεγομένην κάπα. Q.
V. 531. Άλκτηρα.~\ Άποσοβητηρα. Β.
V. 533. Βορε'ω υπ ίωγης. ] Σύνθετόν έστι το ονομ-α
άντι τού έν τω σκέποντι και άπείργοντι τον βορραν
τόπω" της δε πέτρας τού βορρά υπ ίωγην είπε » ^αΡ"
όσον ού διαβαίνει αύτην Ό άνεμος , άλλ' αύτόσε αγνυται
αυτού κιων. Β.
'Τττ' ιωγης. ] Άπανεμ.ίας, ησυχίας. Β·
2Χ0ΛΙΑ ΕΙΣ ΟΔΪΣΣΕΙΑΝ. Ξ.
V. 432- Έλεοΐσιν. ] ΜαγειρικαΊς τραπεζαις. Β.
"V. 4^3. Δαιτρεύσων. j Κατάκοπων αυτά. Β. Κα-
τακοπτων αυτά, μαγειρείων. Q.
V. 435. Trjv μ.εν ί'Ίχν Νύ/ν,^αγ. J 'Ω$· ποιμενικοίς προ-
Simonides. σταταις· και Σημωνίδης θίειν φησι Νύμφαις καί Μα/α-
τόκα)· ούτοι γας άνδρων αίμα έχουσι ποιμενικών. Β. Q-
V. 436. θηκεν. J Έν μέρει εάηκε. Β.
V. 437- Νωτοισιν διενηκέεσσι. J Συνεχέσι νωτιαίοις
κρέασι· κατε^αίρετον αύτον έτίμα διχα των μερίδων. Β. (^.
V. 443· Ααιμονιε. J Ώ κχκοδαιμ,ονέστατε· τούτο δε
φησιν οίκτείρων και συμπαθών. Β. Q.
V. 44^· "Αργματα. θύσε. J Τά^ άπαρχάς των μερί-
δων , η τα άττομερισθέντα τοΐς θεοίς. Θυσε 6ε, έθυμίασεν
ουδέποτε γάξ θύσαι επί του σφάζαι ίερείον φησί. Β. Q.
V. 449* Μ-εδαυλιος. ] Άπο της μεσαυλου της κατ
αγρούς έπαυλίας το όνομα· ό νους τον Μ,εσαυλιον δουλον
οντά έ^ωνήσατο ο συβωτης, και ούτως έκτήσατο μ,όνος
τού Όδυσσέως υποχωρησαντος. Q.
V. 4^8. Ζέφυρος μέγας αίεν ίφυδρος. ] 'ΎετΌν επα-
γόμενος ουκ άει άλλ' έν χειμ,ωνι. Β. Q.
V. 4^3. Εύζάμενος. j Μάρτυρα τον θεον επικαλού-
μενος οτι άληθείω' η καυχησάμενος. Β. Q.
Υ. 466. "Apprjrov τ' άμεινον.] "Οπες το λόγιον κρέΐτ-
τον hv μέϊναι αλ,εκτον. Β. Q.
Aris^archT68 ΐΐροέηκεν. j Ούτως αί Άριστάρχειον ο δε ' Αριστοφά-
Anstophanes. παρέθηκεν , ο και άμεινον. Q.
V. 4^7· Άλλ' έπεϊ ούν το πρώτον. ] Άλλ' επεϊ
κατά πρωτην επιβουλών λέγειν ηρζάμην , ου μη έπι-
κευσω ήτοι κριίψω οπεξ ειπείν υπεοχόμην. Q.
V. 468. Είθ' ως ηβωοιμΛ. ] "Ενθίν δηλονότι· το ευ-
ζάμενον έπί του καυχησάμενος. Q.
V. 47^· Πηγυλίς. Ό'ζυτόνως γο πηγυλίς άντ\ τού
παγετώδης· οθεν και τροφή η πηγνύουσα το αωμα. Β. Q.
Χ/ων. ] Χ/ων δροσωδες- εστίν υδωξ καταφερόμενον
έπειτα πηγνυμενον διά το ψύχος, καλείται πάχνη' ει
δ' επι πολύ, κρύσταλλος" πάχνη ούν έστιν h πεπηγυΐα
πάχνη· δηλόΐ δε διά των λεγομένων την προσθηκην της
ψύξεως" η γάς χίων λεπτή , η πάχνη παχύτερα , h
κρύσταλλος παχυτάτη. Β. Q.
V. 4^3. Τρ/%α νυκτός. ] Ίο τρίτον μέρος της νυκ-
τός. Β. Q.
V. 4^5. Έμμ,απέως. ] Ταχέως, αμα τω λόγω· Ου-
Phiioxenu» τως δε Φιλόξενος σχηματίζει την λεί,ΐν εν δευτερω
vwbUmode ^P' μονοσυλλάβων ρημάτων παρά το έπος γράφουσι
syiiabis libro. ovv^stov το άμ.μεπής , ως ψευδός άψευδής' είτα εξ
αυτού γράφουσι μεσότητος έπίρρημ.α άμεπως άψευδως,
και έν ιωνική διαλύσει (Q. διαλέγει) αμ-επεως ως άψευδέως·
και έπεί τρεϊς βραχεΤαι αλλεπάλληλοι ού συνίστανται ,
τω διπλασιασμω τού μ, κα/ άντιπαραχωρήσει ( Β. υπερ-
θέσει) τού α και ε, γίνεται έμμχπέως. Β. Q.
V. 491· Οίος εκείνος. ] ΤΙοταπος h έχεΐνος· %αυ-
μαστικόν. Β.
Versus 5οφ Αοίη etc. 5ο5. Άμφότερον etc. 5ο6.
Nuv etc. obelo configuntur in codice Q.
V. 5o5. Άμφότερον. ] Δυσ/ rpoVoif, φιλότητί τε
και ανδρός αγαθού αίδοΐ. Q.
V. 5ο8. Αίνος μεν τ οι. ] Αίνιγματωδης Ό λόγος h
είπες. Β.
V. 5θ9· Παρά μοΊραν έπος.~] Ασίμφορον, άνόητον. Β.
V. 5ii. Ύαλαπείριον. J Τύν τλωντα πείρας πολλών
πραγμάτων. Q.
V. 512. Δνοπαλίζεις. ] Δ/ά %ε/ρών £^/f οί ρα-
κύ(ρορουντ·εζ· συνεχι»)^ εφελκονται αυτα εις τους γυμνούς
τόπους τού σώματος" παρά το δονεΐν ταΐς παλαμαις το
ληφθέν. Β. Q.
Καί άλλως. ] 'Ϋάπτεις τά σα. ράκ») διεσχισμενα
οντα· το δε ράπτεις άντί τού ράπτε. Β. Q.
V. 513. Αύτάξ πολλά) χλαίναι. J Χλαίνα/ τά έξω-
θεν περιβλήματα, καί αί χλανίδες, έπημοιβοί τε, τ\τοΐ
'άς άμείφασθαί τις δύναται η καταλαμβάνείν εί ποτε
χειμων ε'ι'η, r) άλλην άλλάσσειν άντι άλλης" χιτώνες
δε τά εσωθεν ανδρών ιμάτια. Β. Q.
V. 5ai. Ώαρεχέσκετ άμοιβάς. ] Δ/ά του χ, ΐν r)
τιτις 7ταρε7χεν αντίο τάς αμείψεις εις το μεταμπισχεσ-
α,χυρον δέ· ου γα,ξ h χλα?να παρείχε τάς άμοιβάς,
αλλ αύτη παρέκειτο εις τό άμείβεσθαι· καί επι των
Φαιάκων, εί'ματά τ' έζαμοιβά , λοετρά τε θερμά και
ευναί. Q.
ΐίαρεχεσκετ" άμοιβάς. ] Παρέκειτο h χλαίνα άμοι-
βάς ούσα, ο έστιν υπ' αμοιβή κειμένη" τούτο δε είπε (έπεί)
τοις ηρωσιν, άτε δη άνδρείαν έπιδεικνυμενοις, άπρεπες
έλογίζετο δυο χλαίναις άμπέχεσθαι, διο έφη αύτην
άμ.οιβάδχ· ως γάξ στερεωτέραν έκείνην την χλαίναν
παρέθηκεν, ίνα %τέως μεν τη ελαφρότερα καλυπτοίτο,
εί δέ χειμάσει , άμεί^ας ταύτη χρήσαιτο. Β. Q.
V. 52,5. 'Ήνδανεν. ] Άπο τού ηδω γίνεται, το εύ·
φραίνω. Β.
V. 520. Χα~ρε δ' Όδνσσείς. ] "Ε%α/ρεν ό Όδυσ-
σεύς , οτι ο συβωτης χωρίς ων αυτού ουκ έπαυετο φρον-
τίδων τού Οδυσσέως της ί^ωης και τού βίου. Q.
V. 529- Χλα/ναν άλεζάνεμον μάλα πυκνην. J Παρά
των άγροικοτερων λεγομένην κάπα. Q.
V. 531. Άλκτηρα.~\ Άποσοβητηρα. Β.
V. 533. Βορε'ω υπ ίωγης. ] Σύνθετόν έστι το ονομ-α
άντι τού έν τω σκέποντι και άπείργοντι τον βορραν
τόπω" της δε πέτρας τού βορρά υπ ίωγην είπε » ^αΡ"
όσον ού διαβαίνει αύτην Ό άνεμος , άλλ' αύτόσε αγνυται
αυτού κιων. Β.
'Τττ' ιωγης. ] Άπανεμ.ίας, ησυχίας. Β·