DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0280
SGHOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM XV.
123
εγήρασε' τα ουν έ^ής γήραος δε ούδον ούχ ΐκετο· ομ,οιον
δέ έστι τω ούδ" Αγαμέμνων ληγ' έριδος την πρώτον
επηπείλησ Άχιληι'· το γάξ έζης 'Αγαμέμνων δ" ού
MenanJcr. ληγ' έριδος. Τούτο Μένανδρος ού προαεσχηκως eiitev ,
'όν οί θεοί φιλούσιν αποθνήσκει νέος. Q.
'Ή συμβολον της θεοφιλίας το μη καταγηράσαι, η
nafa σύνταζιν κείται· λέγει γας , οτι καίπεξ θεοφι-
λής ων, ουκ εγήρασε' το ουν έξης γήραος δε οδόν. Β.
V. 254- 'Ύπερησίην. ] ΐΐόλις "Αργούς h 'Τπερησία·
είπε γάξ οτι ε£ "Αργούς ήλθεν α Θεοκλύμ,ενος. Β. Q.
V. 201. Αίσσομ' νπες θυέων. ] 'Ύπέξ ταύτης τ>ίς
θυσίας και του δαίμονος ώ θυεις· αντί του κατά της
θυσίας και του δαίμονος. Β. Q.
V. ζγγ.Έφεσσαι. ] Άντι του εφεσον, έπιβίβασον. Β.
V. 282. Οί έδέζατο χάλκεον έγχος. ] Κάτω ων
ίκτείνας την χείρα έδωκεν εις το πΧοΊον το δόρυ' μετά
δε το δούναι δόρυ είτα άνέβη. Β. λείπει η πάρα, ΐν'
η παρ" αυτού. Q.
V. 283. "Επ" ικριόφιν. ] Έπι το κατάρκτιον. Q.
AHsti.phanes. V. 293. Αάβρον έπαιγίζοντα. ] Αριστοφάνης επαΐσ-
σοντα· αιγίδας ελεγον τας υφ' ημ-ων καταιγίδας και
ΰφοδρας πνοάς των θυελλών. Q.
V. 298. Νήσοισιν θοηαιν. ] Ταίς ό'ζείαις λεγομέναις
μεταληπτικως. Β. Q.
V. 3θ9· Ευ θ' νπόθευ. ] Σνμβούλενσον. Q.
V. 311. Κοτύλψ. ] Έκπωματος ητοι ποτηριού είδος
τοσούτου και μέτρου. Β. "ΊΤτοι ΰδωξ κοτύλης ητοι πο-
τηριού. Q.
ΙΙυρνον. ] Το μεν γένος ά,δηλον παρά τω ποίητη'
πόρνος έστι πύρινος χλωμός , άπό του πυρός ο σίτος. Β. Q.
V. 3ΐ6. ΔρώοψΛ. ] Διακοναίην , δουλεύοιμι· την δε
ΰφίσιν ορθοτονητέον, καίτοι απόλυτον ούσαν. Q.
V. 318. Έρμείαο εκητι.] Οτι κήρυξ; και γάξ πας
Όμήρω τά πολλά ούτοι ποιούσι, κήρυκες δ' αύτοϊσι
και hpripol θεράποντες , οι μεν άρ' οίνον έμιαγον και
παρά τοϊς npom δε κήρυκες οί ταύτα υπουργούντες. Q.
'Επειδή τον Έρμήν τον λόγου λέγουσιν έφορον και
των τεχνών επιστήμονα , λέγει "Οδυσσεύς οτι τη
τούτον βουλή εν πάσαις υπηρεσίαις δοκιμωτερος των
άλλων φα,νήσομαι. Q.
V. 321. Ξόλα πολλά κεάσσαι. ] Ξύλα σωρεύσαι
ένεκεν τού πύξ ποίησαν καταστρέφει δε εις το φυλά-
ζαι πνξ· Β.
V. 332. Οϊ' σφιν ύποδρωωσίν. ] Έχρην άναστρέφεσθαι
την νίΰ 5 η υπό σφιν. Το δέ εύγεστοι αντί τον κα-
λώς ε\εΰμεναι ητοι έργασμέναι. Q.
■ V. 34-3- Γαοτρο?. ] Γ'αστής λέγεται πάρα το γιο
το χωρω, ή %<ΛγΦιΜ κερμάτων, η παρά το δέχω. Q.
V. 344· Άνερε?· ] Το ^ έ&ς ών έφάψεται h άλη
"ήτοι h πλάνη το πημα κ«' τΐ άλγος. Q. ^
ν· 345. Ίσχαναας. ] Κατέχεις- έκ τού ϊσχω το κρα-
τώ. Q.
V. 346. E/V άγε. J Περί τού πατρός βουλόμενος
μαθεΊν , υποκρίνεται τον μη ειδότα μαθεΐν περι Άντι-
κλείας. Q.
V. 356. 'Ήκαχ'. ] Αυπηθηναι έποίησε. Β.
'ζίμω γήραι. J Προ ωρας γηράσαι έποίησε διά τήν
επ αύτη λΰπψ, άπαραμυθητον γάξ αύτην άφηκεν
το προ ωρας και θαττον τού προσήκοντος. Β. Q.
V. 36ο. "Οίβρα /Λεν ούν δή κείνη. ] Τούτου h άπό-
όοσις εν τω d αρα όεσποινης , ιν η οτε μεν εζη η
'Άντ'ικλεια, τότε και ερωτών περι "Οδυσσέως και έπε-
ζ,ήτουν τά κατά τον οίκον , φιλούμενος γάξ υπ αύτης
ως αν νιος αύτης' νυν δε ουδέ άποκρίσεως ημας τυχεΤν
περι της ϊΐηνελόπης' τού γάξ κακού των μνηστήρων
εμπεσόντος ουδέ λαλησαι τινι βούλεται. Q.
V. 302. Κτιμένη. ] Κτιμ,ένη κυρίως έκαλείτο η'Οδυσ-
σέως αδελφή, γς Ό Εύρύλοχος υπονοείται άνηξ' λέγει
γάξ, και πηω πεξ έόντι μάλα σχεδόν. Β. Q.
V. 363. Όπλοτάτην τέ κε παίδων. J Θηλείων γούν
μ,όνον δ" αύτ Οδυσσέα πατήξ τέκε , και πλείους ούν
αί "Οδυσσέως (άδελφαί.) Q.
V. 370. Τούτων έπιδεύομαι ( Β. ετι δεύομαι ). ] Ών
h Άντίκλεια έχαρί'ζετο , τούτων ενδεής είμι. Β. Q.
V. 37ΐ· "Εργον άέζ,ουσι. \ Τήν κακοπάθειαν. Q.
V. 372· Κα/ αίδοίοισιν έδωκα. J Ουτω τους ικετας
ελεγον. Q.
V. 375. Χατέουσιν. ] Χρήζ,ουσιν. Q.
V. 396. Άνακτορίησιν. ] Ό μϊν "Αρίσταρχος ταΊς Aristarchus.
δεσποτικαϊς' ο δε "Αριστοφάνης ών έκαστος άρχει, οθενAj-istophanes.
και ο χειρωναζ. Β.
'Ανακτορίιησιν. J Τοις δεσπόταις, η ών έκαστος άρχει. Q.
V. 398. Κ^εοϊν αλλήλων τερπωμεθα. j Κα/ ε'ν ταϊς
δειναΐς οΊηγήσεαι τέρπεται άνης ών εν $λίψεσι και
άκουων ετέρου λέγοντος τά εαυτού άλγεα. Β. Q.
V. 4°2· Συρίη. J Μία των Κυκλάδων h Συρία, ή παρ"
ημ'ίν λεγομένη Σύρα. Β. Q.
V. 4°3· "Ο.^ τροπαι ήελίον. ] "Εν$·α φασιν είναι
ηλίου σπήλαιον, δι ου σημ,ειούνται τάς τού ηλίου τρο-
πάς. Q.
0/ον ως προς τας τροπας ηλίου, ο εστίν επι τα
δυτικά μέρη υπεράνωθεν της Δήλου. Β. Q.
V. 4°5· Ευμηλος. J Καλα θρέμ,ματα έχουσα. Q.
V. 4°6· Πε/vjj δ' οΰποτε δημον εισέρχεται, j Τώ
λίμω τήν νούαον συνέζ,ευζεν, έπει τω λψ.ω και λοιμός
παρακολουθεί" λιμον Όμ,ον και λοιμόν άποφθινύθουσι
δέ λαοί. Q.
V. 4J5. Τρωκται. ] "Απατεώνες κλέπται. Q.
V. 4χ6· Τυνή φοίνισα J Κυρίως γυναίκα είπεν, ως
και άνδρα τον άνθρωπον. Ταύτα δέ οι Φοίνικες ίσως
Ααέρτη διηγήσαντο, πολλού αζιον αύτον υποφαίνοντες ,
Ααέρτης δε Εύμαίω διηγήσατο' ού γαξ οίον τ ε ειδεναι
το αληθές νήπιον ήρπαγμένον. Β. Q.
V. 421. Εί" κ εύεργος έησιν.] Καν γάξ καλοεργος
h γυνή και ενάρετος, πλανάται φιλότητι και εύνη. Q.
V. 424· Σιδωνος πολυχάλκου. J "Ήτοι στερράς, &
αύτη γάξ χαλκός ού γίνεται· η ως της ^ορίρυρας· ε'ν
αύτη γινομένης. Q.
V. 434· Εί"ΐ κεν κα' ™T'- ] Τενοιτο και τούτο επα·
νελθείν με εις τήν πατρίδα μου. Β. Q.
123
εγήρασε' τα ουν έ^ής γήραος δε ούδον ούχ ΐκετο· ομ,οιον
δέ έστι τω ούδ" Αγαμέμνων ληγ' έριδος την πρώτον
επηπείλησ Άχιληι'· το γάξ έζης 'Αγαμέμνων δ" ού
MenanJcr. ληγ' έριδος. Τούτο Μένανδρος ού προαεσχηκως eiitev ,
'όν οί θεοί φιλούσιν αποθνήσκει νέος. Q.
'Ή συμβολον της θεοφιλίας το μη καταγηράσαι, η
nafa σύνταζιν κείται· λέγει γας , οτι καίπεξ θεοφι-
λής ων, ουκ εγήρασε' το ουν έξης γήραος δε οδόν. Β.
V. 254- 'Ύπερησίην. ] ΐΐόλις "Αργούς h 'Τπερησία·
είπε γάξ οτι ε£ "Αργούς ήλθεν α Θεοκλύμ,ενος. Β. Q.
V. 201. Αίσσομ' νπες θυέων. ] 'Ύπέξ ταύτης τ>ίς
θυσίας και του δαίμονος ώ θυεις· αντί του κατά της
θυσίας και του δαίμονος. Β. Q.
V. ζγγ.Έφεσσαι. ] Άντι του εφεσον, έπιβίβασον. Β.
V. 282. Οί έδέζατο χάλκεον έγχος. ] Κάτω ων
ίκτείνας την χείρα έδωκεν εις το πΧοΊον το δόρυ' μετά
δε το δούναι δόρυ είτα άνέβη. Β. λείπει η πάρα, ΐν'
η παρ" αυτού. Q.
V. 283. "Επ" ικριόφιν. ] Έπι το κατάρκτιον. Q.
AHsti.phanes. V. 293. Αάβρον έπαιγίζοντα. ] Αριστοφάνης επαΐσ-
σοντα· αιγίδας ελεγον τας υφ' ημ-ων καταιγίδας και
ΰφοδρας πνοάς των θυελλών. Q.
V. 298. Νήσοισιν θοηαιν. ] Ταίς ό'ζείαις λεγομέναις
μεταληπτικως. Β. Q.
V. 3θ9· Ευ θ' νπόθευ. ] Σνμβούλενσον. Q.
V. 311. Κοτύλψ. ] Έκπωματος ητοι ποτηριού είδος
τοσούτου και μέτρου. Β. "ΊΤτοι ΰδωξ κοτύλης ητοι πο-
τηριού. Q.
ΙΙυρνον. ] Το μεν γένος ά,δηλον παρά τω ποίητη'
πόρνος έστι πύρινος χλωμός , άπό του πυρός ο σίτος. Β. Q.
V. 3ΐ6. ΔρώοψΛ. ] Διακοναίην , δουλεύοιμι· την δε
ΰφίσιν ορθοτονητέον, καίτοι απόλυτον ούσαν. Q.
V. 318. Έρμείαο εκητι.] Οτι κήρυξ; και γάξ πας
Όμήρω τά πολλά ούτοι ποιούσι, κήρυκες δ' αύτοϊσι
και hpripol θεράποντες , οι μεν άρ' οίνον έμιαγον και
παρά τοϊς npom δε κήρυκες οί ταύτα υπουργούντες. Q.
'Επειδή τον Έρμήν τον λόγου λέγουσιν έφορον και
των τεχνών επιστήμονα , λέγει "Οδυσσεύς οτι τη
τούτον βουλή εν πάσαις υπηρεσίαις δοκιμωτερος των
άλλων φα,νήσομαι. Q.
V. 321. Ξόλα πολλά κεάσσαι. ] Ξύλα σωρεύσαι
ένεκεν τού πύξ ποίησαν καταστρέφει δε εις το φυλά-
ζαι πνξ· Β.
V. 332. Οϊ' σφιν ύποδρωωσίν. ] Έχρην άναστρέφεσθαι
την νίΰ 5 η υπό σφιν. Το δέ εύγεστοι αντί τον κα-
λώς ε\εΰμεναι ητοι έργασμέναι. Q.
■ V. 34-3- Γαοτρο?. ] Γ'αστής λέγεται πάρα το γιο
το χωρω, ή %<ΛγΦιΜ κερμάτων, η παρά το δέχω. Q.
V. 344· Άνερε?· ] Το ^ έ&ς ών έφάψεται h άλη
"ήτοι h πλάνη το πημα κ«' τΐ άλγος. Q. ^
ν· 345. Ίσχαναας. ] Κατέχεις- έκ τού ϊσχω το κρα-
τώ. Q.
V. 346. E/V άγε. J Περί τού πατρός βουλόμενος
μαθεΊν , υποκρίνεται τον μη ειδότα μαθεΐν περι Άντι-
κλείας. Q.
V. 356. 'Ήκαχ'. ] Αυπηθηναι έποίησε. Β.
'ζίμω γήραι. J Προ ωρας γηράσαι έποίησε διά τήν
επ αύτη λΰπψ, άπαραμυθητον γάξ αύτην άφηκεν
το προ ωρας και θαττον τού προσήκοντος. Β. Q.
V. 36ο. "Οίβρα /Λεν ούν δή κείνη. ] Τούτου h άπό-
όοσις εν τω d αρα όεσποινης , ιν η οτε μεν εζη η
'Άντ'ικλεια, τότε και ερωτών περι "Οδυσσέως και έπε-
ζ,ήτουν τά κατά τον οίκον , φιλούμενος γάξ υπ αύτης
ως αν νιος αύτης' νυν δε ουδέ άποκρίσεως ημας τυχεΤν
περι της ϊΐηνελόπης' τού γάξ κακού των μνηστήρων
εμπεσόντος ουδέ λαλησαι τινι βούλεται. Q.
V. 302. Κτιμένη. ] Κτιμ,ένη κυρίως έκαλείτο η'Οδυσ-
σέως αδελφή, γς Ό Εύρύλοχος υπονοείται άνηξ' λέγει
γάξ, και πηω πεξ έόντι μάλα σχεδόν. Β. Q.
V. 363. Όπλοτάτην τέ κε παίδων. J Θηλείων γούν
μ,όνον δ" αύτ Οδυσσέα πατήξ τέκε , και πλείους ούν
αί "Οδυσσέως (άδελφαί.) Q.
V. 370. Τούτων έπιδεύομαι ( Β. ετι δεύομαι ). ] Ών
h Άντίκλεια έχαρί'ζετο , τούτων ενδεής είμι. Β. Q.
V. 37ΐ· "Εργον άέζ,ουσι. \ Τήν κακοπάθειαν. Q.
V. 372· Κα/ αίδοίοισιν έδωκα. J Ουτω τους ικετας
ελεγον. Q.
V. 375. Χατέουσιν. ] Χρήζ,ουσιν. Q.
V. 396. Άνακτορίησιν. ] Ό μϊν "Αρίσταρχος ταΊς Aristarchus.
δεσποτικαϊς' ο δε "Αριστοφάνης ών έκαστος άρχει, οθενAj-istophanes.
και ο χειρωναζ. Β.
'Ανακτορίιησιν. J Τοις δεσπόταις, η ών έκαστος άρχει. Q.
V. 398. Κ^εοϊν αλλήλων τερπωμεθα. j Κα/ ε'ν ταϊς
δειναΐς οΊηγήσεαι τέρπεται άνης ών εν $λίψεσι και
άκουων ετέρου λέγοντος τά εαυτού άλγεα. Β. Q.
V. 4°2· Συρίη. J Μία των Κυκλάδων h Συρία, ή παρ"
ημ'ίν λεγομένη Σύρα. Β. Q.
V. 4°3· "Ο.^ τροπαι ήελίον. ] "Εν$·α φασιν είναι
ηλίου σπήλαιον, δι ου σημ,ειούνται τάς τού ηλίου τρο-
πάς. Q.
0/ον ως προς τας τροπας ηλίου, ο εστίν επι τα
δυτικά μέρη υπεράνωθεν της Δήλου. Β. Q.
V. 4°5· Ευμηλος. J Καλα θρέμ,ματα έχουσα. Q.
V. 4°6· Πε/vjj δ' οΰποτε δημον εισέρχεται, j Τώ
λίμω τήν νούαον συνέζ,ευζεν, έπει τω λψ.ω και λοιμός
παρακολουθεί" λιμον Όμ,ον και λοιμόν άποφθινύθουσι
δέ λαοί. Q.
V. 4J5. Τρωκται. ] "Απατεώνες κλέπται. Q.
V. 4χ6· Τυνή φοίνισα J Κυρίως γυναίκα είπεν, ως
και άνδρα τον άνθρωπον. Ταύτα δέ οι Φοίνικες ίσως
Ααέρτη διηγήσαντο, πολλού αζιον αύτον υποφαίνοντες ,
Ααέρτης δε Εύμαίω διηγήσατο' ού γαξ οίον τ ε ειδεναι
το αληθές νήπιον ήρπαγμένον. Β. Q.
V. 421. Εί" κ εύεργος έησιν.] Καν γάξ καλοεργος
h γυνή και ενάρετος, πλανάται φιλότητι και εύνη. Q.
V. 424· Σιδωνος πολυχάλκου. J "Ήτοι στερράς, &
αύτη γάξ χαλκός ού γίνεται· η ως της ^ορίρυρας· ε'ν
αύτη γινομένης. Q.
V. 434· Εί"ΐ κεν κα' ™T'- ] Τενοιτο και τούτο επα·
νελθείν με εις τήν πατρίδα μου. Β. Q.