DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0288
SCHOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM XVIII.
i3
Mnaseas.
Marsyas.
V. 56* "Ήρα. ] Το εντελές έπίηρα. Β.
V. 5γ. ' Ατασθάλλων. ] Ένυ,βρί'ζων με υπερηφάνως
η άδικων με. Β. Q.
V. 58. Έπώμνυον. ] Έπώμνυον ουκ άπώμνυον. Β.
V. 63. Έτζϊ 5' αίνεΐτον βασιληες. ] Συντίθενται δέ
κελεύσει μ.ου ο 'Avrivouf και Εύρυμαχος. Q.
V. 66. Ζωσατο. ] Περιεζ,ώσατο μεν τοις ράκεσι τά
αιδοία , η περί τα αίδο7α έ'ζ,ώσατο. Β. Q.
V. 69. Mike ηλδανε. ] Φιλάς άπο του άλδαίνω·
και Αιολείς άλματα καλούσι τους κλάδους, οίον άλ-
δηματα και ανάματα. Β. Q.
V. 72· "Aipoff έπίσπαστον. ] Ούκέτι εν ζ,ωσιν έσόμε-
νος ^Ιροζ' το δε έπίσπαστον αύθαίρετον ο αυτός έαυτω
Ιπεσπάοατο. Β.
V. 7^· Επί/ουν/ό^α. ] Τον επάνω τον γόνατος τόπον
απο οε μέρους το παν σωμ,α φησιν ει γας το οστωόες
μέρος ευσαρκον , πως ουκ άν και τά άλλα ; Β. Q.
V. 7^· Αλλα και ως δρηστηρες. ] ' Απλώς· ού γάξ
επι των μαγείρων ούτοι δώμα καταδρηστηρες εασιν. Q.
V. 78· Νυν μεν μήτ εί'ης. ] Άντι του άποθάνοις·
νυν μήτε γένοιο , άντι του μηδέ εν παλιγγενεσία έλθοις
το δεύτερον. Β.
Βουγάϊε. ] Άκουστέον υπερμεγέθη εχειν βοείαν ασ-
πίδα , έπι του Αϊαντος όταν λέγγ, ω Αίαν άμαρτοεπϊς
βουγάϊε, ως εί ελεγεν , ο γαίων έπι τη άσπίδι, ως
κυδεϊ γαίων επι δε του "Ιρου χαριεντιζ,όμενος φησι,
διά το μέγεθος , ως υπερμεγέθη άνέχοντος ασπίδα· λέ-
γει δε, μή εϊης μέγας, μη δε γένοιο· ομοιον τω , η
μάλα ^Ιρος άϊρος , α,παγγέλλων οτε που τις ανώγοΓ
τούτο ομοιον και τω , ούτω γαξ κεν μ.οι, έύκλείη
τ αρετή τε είη έπ ανθρώπους άμα τ αντίκα και
μετέπειτα· τούτο γάξ ταυτον τω είης και γένοιο. Q.
Βουγάϊε. ] Επι μλν του Αϊαντος , επι τη βοΐ γαίων
ο έστί τη άαπίδΐ' νυν δε χαριεντισμένος έπι τω γαυ-
ριωντί τη αναισθησία φησί. Β. Q.
Υ. 83. Πέμψω σ'Ήπειρόνδε. Υ'Ππειρος χωρά (Β.χω-
ρίον) lerh εναντίον της Ιθάκης ούτως ίδικως λεγο-
μένη. Β. Q.
V. 84. Εις "Εχετον βασιληα. ] 'Έχετος μ£ν ην υιός
Βουχετου, <ίφ ού και εν Σικελία πόλις Βούχετος κα-
λείται. Σικελών δε τύραννος λέγεται· τούτον τους μήν
εγχώριους κατα πάντα τρόπον σίνεσθαι, τους δε γένους
άναιρεΤν λωβώμενον τοσαυτην δε κακίαν εχειν ως και
70ύς μακράν οίκονντας οτε θέλοιεν σφόδρα τινά τιμω-
ρηοαΐ ^ai ξενω περιβαλεϊν θανάτω έκπέμ,πείν αύτω'
παλλάς γ*ξ MW*1"*? εζευρεϊν τούτον αίκίας· οθεν τον
λαον ουχ υνομένειν την πικράν ταύτην τυραννίδα,
λίθοις δε αυτόν άνελεϊν h ιστορία παρά Μνασέα και
Μαρσύα. Q.
Εις ''Εχετον βασίληα. ] ^ Ούτος Ηπείρου βασιλεύς
Έυχήνορος κα) Φληγυίας νιος , ος την θυγατέρα Με-
τωπην | "Άμφυσσαν υηο Αίχμοδόκου φθαρεΐσαν πη·
ρωσας ννάγκασεν άλείν κριθάς σιδηράς, τότε φήσας
άποδωσειν αύτη τάς όψεις όταν άλήση τας κριθάς· τον
δε Αίχμοδόκον ως int εστίαν καλέσας Μρωτηρίασε·
καϊ εις ωμότητα τραπεις μισθον ελάμβανεν υπέξ του
άκρωτηριάζείν τους επι τούτω πεμπομένους αύτω ζέ-
■νους' ύστερον μεντοι μ,ανεις ενεφορήθη των ιδίων σαρ-
κών. Τίνες δέ φασιν οτι έπ αύτοΰ 'Ομήρου ην ο "Εχε-
τος· επειδή δε έπλημμέλησεν εις αύτον, έμνήσθη αύτου
ωσανεϊ παλαιού τίνος αδίκου. Q.
V. 88. "Avayov. ] "Ιωνες το άγειν, άνάγειν λέγουσιν
οι δέ τοί εις Έλίκην τε και Αϊγας δωζ άνάγουσι. Β. Q.
V. 97- Μοτκων , έπι ανθρωπιάς φωνής. Β.
Συνδιήλασ οδόντας. J Συνέκρουσε. Β. Q.
V. ιοο. ΕΓλκε δι εκ προθύροιο. ] Δία τον πρόθυρου
τον άνδρωνος είλκεν αύτον, εως οτε κατέλαβε την
αύλην, οπού είσιν α'ι θ'ύραι της αιθούσης ( Β. αύλης. ) Q.
V. ΙΟΙ. Ώοτι ερκιον αύλης. J EtV το περίφραγμα
της αύλης, άντι του τω περιεχομ,ένω τ'οπω της αύλης.
Β. Q.
V. ιοο. Είναι. ] 5Αντι του έσο. Q.
V. Ιθ6. Έπαύρη. j Άνη τον εΰρης. Β. Q.
V. 114· 'Ανάξο/λεν "Ηττείρόν^ε. J Άναχθηναι ποιή-
αομεν νήσος γάξ η Ιθάκη- Β· Q.
V. Ι27· Έπαιτη. J ΪΙερισπομένως άντι τω λογίω. Β.
V. 129· 9Ακιδνότερον. ] 'Ύπομονητικωτερον. Β. Q.
V. 132. "Οφρ' αρετών. ] Νυν τοίς άγαθοΊς παρέχου-
σαν ευδαιμονίαν' ομοίως τω άρετωσι δε λαοί. Q.
V. ΐ35. Τοϊος γάξ νόος. ] Οί μεν φιλόσοφοι έκδέ- PhUo»ophi.
χονται, οτι οίον άν y το κατάστημα τον άέρος , τοιαυ-
την και την ημέραν διατελονσιν οί άνθρωποι" ο δέ ποιη-
τής λέγει, όποια άν y τά προσπίπτοντα , τούτοις έ^ο-
μοίούμεθα· ποίον γάξ έπαγάγει ημαξ ο Ζευς τοις άνθρώ-
ποις, τοιούτος εστίν ο νους αύτων, ε'ν μεν ταίς εύτυ-
χίαις έπαιρόμενος, έν δε ταϊς δυστυχίαις ταπεινουμενος
προς τάς έφ ημέρα τύχας. Β. Q.
V. 137. "Εμ,ελλον. ] Έωκείν, εδόκονν. Q.
V. 139· Πατρί τ έμ.ω πίσυνος. ] Θαρρών τη προ-
στασία του πατρός και των αδελφών. Q.
V. 141 · Άλλ' ογε σιγή. ] Ήσυχοι, έγκρατως, μ,ητε
έπαιρόμενος μ,ητε άγαν οδυρόμενος- δωρα δέ θεων άπλως
τά διδόμενα οποία τύχη οντά. Β.
V. 142. Οί' όρόω μνηστήρας δωρα θεων. J Θαυμα-
στίκως τό οία· ηρέμα ταύτα προς τον 'Άμφίνομον φησί. Q.
V. 153- "Οσσετο. J Ώροεμ.ηνυετο. Q.
V. ι59· Πετάσειε. J Ούκ άλαζονικως δέ πρόσεισιν
h Πηνελόπη, άλλ' οπως μη βιασθη προνοουμλνη και
έλπιδοποιονσα το δοκεΐν τΐν\ συνοικηααι. Q.
Πετάσειε. J "Αναστήσει προς έπιθνμίαν. Β.
V. ι6ΐ. Μάλλον ^ρος τιόσιος. ] "ΐν' έκπλαγείς τω
κάλλει αύτης 'Οδυσσεύς μάλλον κατά των μνηστήρων
έπιρρωσθείη. Β. Q.
V. i6a. Άχρεϊβν. ] "Ακα/ρβν μηδενός προκειμένου,
αχριωδες, ούδε προς χρε'ιαν άρμοζόμενον. Β. Q.
V. 167. Βάζουσι.] Εις κενόν λαλούσι. Q.
V. 171 r Έπιχρίσασα παρειάς. ] Έλα/ω λιτω η σκευ-
αστώ. Β.
V. Ι77· Παράτα. ] "Εξω τον δέοντος λέγει η κρύπ-
τει. Q.
i3
Mnaseas.
Marsyas.
V. 56* "Ήρα. ] Το εντελές έπίηρα. Β.
V. 5γ. ' Ατασθάλλων. ] Ένυ,βρί'ζων με υπερηφάνως
η άδικων με. Β. Q.
V. 58. Έπώμνυον. ] Έπώμνυον ουκ άπώμνυον. Β.
V. 63. Έτζϊ 5' αίνεΐτον βασιληες. ] Συντίθενται δέ
κελεύσει μ.ου ο 'Avrivouf και Εύρυμαχος. Q.
V. 66. Ζωσατο. ] Περιεζ,ώσατο μεν τοις ράκεσι τά
αιδοία , η περί τα αίδο7α έ'ζ,ώσατο. Β. Q.
V. 69. Mike ηλδανε. ] Φιλάς άπο του άλδαίνω·
και Αιολείς άλματα καλούσι τους κλάδους, οίον άλ-
δηματα και ανάματα. Β. Q.
V. 72· "Aipoff έπίσπαστον. ] Ούκέτι εν ζ,ωσιν έσόμε-
νος ^Ιροζ' το δε έπίσπαστον αύθαίρετον ο αυτός έαυτω
Ιπεσπάοατο. Β.
V. 7^· Επί/ουν/ό^α. ] Τον επάνω τον γόνατος τόπον
απο οε μέρους το παν σωμ,α φησιν ει γας το οστωόες
μέρος ευσαρκον , πως ουκ άν και τά άλλα ; Β. Q.
V. 7^· Αλλα και ως δρηστηρες. ] ' Απλώς· ού γάξ
επι των μαγείρων ούτοι δώμα καταδρηστηρες εασιν. Q.
V. 78· Νυν μεν μήτ εί'ης. ] Άντι του άποθάνοις·
νυν μήτε γένοιο , άντι του μηδέ εν παλιγγενεσία έλθοις
το δεύτερον. Β.
Βουγάϊε. ] Άκουστέον υπερμεγέθη εχειν βοείαν ασ-
πίδα , έπι του Αϊαντος όταν λέγγ, ω Αίαν άμαρτοεπϊς
βουγάϊε, ως εί ελεγεν , ο γαίων έπι τη άσπίδι, ως
κυδεϊ γαίων επι δε του "Ιρου χαριεντιζ,όμενος φησι,
διά το μέγεθος , ως υπερμεγέθη άνέχοντος ασπίδα· λέ-
γει δε, μή εϊης μέγας, μη δε γένοιο· ομοιον τω , η
μάλα ^Ιρος άϊρος , α,παγγέλλων οτε που τις ανώγοΓ
τούτο ομοιον και τω , ούτω γαξ κεν μ.οι, έύκλείη
τ αρετή τε είη έπ ανθρώπους άμα τ αντίκα και
μετέπειτα· τούτο γάξ ταυτον τω είης και γένοιο. Q.
Βουγάϊε. ] Επι μλν του Αϊαντος , επι τη βοΐ γαίων
ο έστί τη άαπίδΐ' νυν δε χαριεντισμένος έπι τω γαυ-
ριωντί τη αναισθησία φησί. Β. Q.
Υ. 83. Πέμψω σ'Ήπειρόνδε. Υ'Ππειρος χωρά (Β.χω-
ρίον) lerh εναντίον της Ιθάκης ούτως ίδικως λεγο-
μένη. Β. Q.
V. 84. Εις "Εχετον βασιληα. ] 'Έχετος μ£ν ην υιός
Βουχετου, <ίφ ού και εν Σικελία πόλις Βούχετος κα-
λείται. Σικελών δε τύραννος λέγεται· τούτον τους μήν
εγχώριους κατα πάντα τρόπον σίνεσθαι, τους δε γένους
άναιρεΤν λωβώμενον τοσαυτην δε κακίαν εχειν ως και
70ύς μακράν οίκονντας οτε θέλοιεν σφόδρα τινά τιμω-
ρηοαΐ ^ai ξενω περιβαλεϊν θανάτω έκπέμ,πείν αύτω'
παλλάς γ*ξ MW*1"*? εζευρεϊν τούτον αίκίας· οθεν τον
λαον ουχ υνομένειν την πικράν ταύτην τυραννίδα,
λίθοις δε αυτόν άνελεϊν h ιστορία παρά Μνασέα και
Μαρσύα. Q.
Εις ''Εχετον βασίληα. ] ^ Ούτος Ηπείρου βασιλεύς
Έυχήνορος κα) Φληγυίας νιος , ος την θυγατέρα Με-
τωπην | "Άμφυσσαν υηο Αίχμοδόκου φθαρεΐσαν πη·
ρωσας ννάγκασεν άλείν κριθάς σιδηράς, τότε φήσας
άποδωσειν αύτη τάς όψεις όταν άλήση τας κριθάς· τον
δε Αίχμοδόκον ως int εστίαν καλέσας Μρωτηρίασε·
καϊ εις ωμότητα τραπεις μισθον ελάμβανεν υπέξ του
άκρωτηριάζείν τους επι τούτω πεμπομένους αύτω ζέ-
■νους' ύστερον μεντοι μ,ανεις ενεφορήθη των ιδίων σαρ-
κών. Τίνες δέ φασιν οτι έπ αύτοΰ 'Ομήρου ην ο "Εχε-
τος· επειδή δε έπλημμέλησεν εις αύτον, έμνήσθη αύτου
ωσανεϊ παλαιού τίνος αδίκου. Q.
V. 88. "Avayov. ] "Ιωνες το άγειν, άνάγειν λέγουσιν
οι δέ τοί εις Έλίκην τε και Αϊγας δωζ άνάγουσι. Β. Q.
V. 97- Μοτκων , έπι ανθρωπιάς φωνής. Β.
Συνδιήλασ οδόντας. J Συνέκρουσε. Β. Q.
V. ιοο. ΕΓλκε δι εκ προθύροιο. ] Δία τον πρόθυρου
τον άνδρωνος είλκεν αύτον, εως οτε κατέλαβε την
αύλην, οπού είσιν α'ι θ'ύραι της αιθούσης ( Β. αύλης. ) Q.
V. ΙΟΙ. Ώοτι ερκιον αύλης. J EtV το περίφραγμα
της αύλης, άντι του τω περιεχομ,ένω τ'οπω της αύλης.
Β. Q.
V. ιοο. Είναι. ] 5Αντι του έσο. Q.
V. Ιθ6. Έπαύρη. j Άνη τον εΰρης. Β. Q.
V. 114· 'Ανάξο/λεν "Ηττείρόν^ε. J Άναχθηναι ποιή-
αομεν νήσος γάξ η Ιθάκη- Β· Q.
V. Ι27· Έπαιτη. J ΪΙερισπομένως άντι τω λογίω. Β.
V. 129· 9Ακιδνότερον. ] 'Ύπομονητικωτερον. Β. Q.
V. 132. "Οφρ' αρετών. ] Νυν τοίς άγαθοΊς παρέχου-
σαν ευδαιμονίαν' ομοίως τω άρετωσι δε λαοί. Q.
V. ΐ35. Τοϊος γάξ νόος. ] Οί μεν φιλόσοφοι έκδέ- PhUo»ophi.
χονται, οτι οίον άν y το κατάστημα τον άέρος , τοιαυ-
την και την ημέραν διατελονσιν οί άνθρωποι" ο δέ ποιη-
τής λέγει, όποια άν y τά προσπίπτοντα , τούτοις έ^ο-
μοίούμεθα· ποίον γάξ έπαγάγει ημαξ ο Ζευς τοις άνθρώ-
ποις, τοιούτος εστίν ο νους αύτων, ε'ν μεν ταίς εύτυ-
χίαις έπαιρόμενος, έν δε ταϊς δυστυχίαις ταπεινουμενος
προς τάς έφ ημέρα τύχας. Β. Q.
V. 137. "Εμ,ελλον. ] Έωκείν, εδόκονν. Q.
V. 139· Πατρί τ έμ.ω πίσυνος. ] Θαρρών τη προ-
στασία του πατρός και των αδελφών. Q.
V. 141 · Άλλ' ογε σιγή. ] Ήσυχοι, έγκρατως, μ,ητε
έπαιρόμενος μ,ητε άγαν οδυρόμενος- δωρα δέ θεων άπλως
τά διδόμενα οποία τύχη οντά. Β.
V. 142. Οί' όρόω μνηστήρας δωρα θεων. J Θαυμα-
στίκως τό οία· ηρέμα ταύτα προς τον 'Άμφίνομον φησί. Q.
V. 153- "Οσσετο. J Ώροεμ.ηνυετο. Q.
V. ι59· Πετάσειε. J Ούκ άλαζονικως δέ πρόσεισιν
h Πηνελόπη, άλλ' οπως μη βιασθη προνοουμλνη και
έλπιδοποιονσα το δοκεΐν τΐν\ συνοικηααι. Q.
Πετάσειε. J "Αναστήσει προς έπιθνμίαν. Β.
V. ι6ΐ. Μάλλον ^ρος τιόσιος. ] "ΐν' έκπλαγείς τω
κάλλει αύτης 'Οδυσσεύς μάλλον κατά των μνηστήρων
έπιρρωσθείη. Β. Q.
V. i6a. Άχρεϊβν. ] "Ακα/ρβν μηδενός προκειμένου,
αχριωδες, ούδε προς χρε'ιαν άρμοζόμενον. Β. Q.
V. 167. Βάζουσι.] Εις κενόν λαλούσι. Q.
V. 171 r Έπιχρίσασα παρειάς. ] Έλα/ω λιτω η σκευ-
αστώ. Β.
V. Ι77· Παράτα. ] "Εξω τον δέοντος λέγει η κρύπ-
τει. Q.