Molè, Vojeslav: Historja sztuki starochrześcijańskiej i wczesnobizantyńskiej: wstȩp do historji sztuki bizantyńskiej u Słowian (Lwów, 1931)

(ii

jes1 /. tradycyj egipskich (ryc. 16). Pomimo więc pewnych wspól-
nych rysów, przemawia /. tej sztuki'świat zupełnie inny, który
mml znaleźć swoje miejsce w późniejszym rozwoju sztuki chrze-
ścijańskiej.

Oryginalna twórczość Rzymu przejawia się jednak jeszcze
w innem zjawisku, które wykracza wprawdzie poza granice
cmentarzysk, ale znajduje swój oddźwięk także w malarstwie
katakumb. Wśród tych malowideł zjawia się mianowicie, różniąca

Ryc. 10. KI Raganat. Fragment fresków w kopnie kaplicy grobowej.

(Griineisen).

się zasadniczo od wszelkich starszych koncepcyj, postać Chry-
stusa samego, stojącego, z księgą ewangelij, lub siedzącego na
tronie z otwartą księga., przyczem Chrystus czasem otoczony
jesl apostołami lub tylko postaciami ŚW. Piotra i Pawła (ryc. 17).
Trudno przypuszczać, ażeby te nowe kompozycje powstały pier-
wotnie w katakumbach samych, raczej mamy tu do czynienia
z kopjami najstarszych malowideł kościelnych, t. j. kompozycyj,
ozdabiających apsydy kościelne, zwłaszcza, jeżeli się zważy, Że
w katakumbach Domitilli umieszczona jest taka grupa w pół-
kopulo, wyciosanej z tufu. WULEF wyprowadza wprawdzie len
nowy typ bez dostatecznego uzasadnienia z Antjochji, natomiasl