DOI Artikel:
Grzybkowska, Teresa: Muzea Gdańska
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27009#0021
wiele podróżował, znał Wenecję, Genuę, Madryt. Na dworze Filipa III
szczególnie spodobały mu się brukselskie tapiserie. W podróży oglądał
zbiory sztuki u miejscowych kolekcjonerów. W Norymberdze obejrzał sław-
ną kolekcję Paula von Praun (1548-1616), który zgromadził gemmy, monety,
ryciny. Zbiory te słynęły zwłaszcza z obrazów włoskich mistrzów XV wieku.
Rozmach i jakość tej kolekcji liczącej 500 pozycji wzbudziła zainteresowanie
cesarza Rudolfa II.
Przez wiele pokoleń potężna rodzina Schwarzwaldów gromadziła obra-
zy, w tym wiele włoskich. Henryka II Schwarzwalda portretował Hans
Holbein Młodszy w Londynie. Podobnie potomek starej rodziny patrycju-
szowskiej Giese-Georg stacjonując w Londynie kazał się tam sportretować
temu malarzowi w 1532 r. Henryk III Schwarzwald (1582-1652) miał kolekcję
obrazów przywiezioną prosto z Włoch. Wyróżniały się w niej Maria Mag-
dalena i Judyta z głową Holofernesa oraz rzeźby Giovanniego da Bologna.
Henryk IV Schwarzwald (1619-1672) zbierał medale. Wszystko to przypadło
w 1 poł. XVIII w. Karolowi Wilhelmowi Schwarzwald, a po jego śmierci
w roku 1747 zbiory wraz z biblioteką stały się własnością kupca Edwarda
Fryderyka Conradiego.
Zachowane inwentarze informują o zainteresowaniach gdańszczan gro-
madzących głównie obrazy mistrzów holenderskich oraz niemieckich.
Kolekcjonerzy gdańscy, jak w całej Europie, cenili pejzaże i malarstwo
rodzajowe.Portrety spełniały w dużym stopniu funkcję użytkową, zama-
wiano je u miejscowych malarzy, bądź u twórców o północnej orientacji.
Z wyraźną satysfakcją odnotowano posiadanie obrazów włoskich bądź
"starożytności" cenionych najbardziej w europejskim świecie znawców
sztuki.
Spisany w 1693 r. inwentarz Elżbiety von Puduels wymieniał wizerunki
Lutra, króla Anglii Karola I, króla Polski Michała Korybuta Wiśniowiec-
kiego i jego żony Eleonory. Wśród scen rodzajowych znalazł się obraz
"chłopca z kotem", "wizerunki Kupidyna", pejzaże morskie.
Złotnik i medalier Samuel Ammon (zm. w 1622 r.) zajmował się też
rytowaniem herbów i pieczęci. Pozostawił po sobie liczne stemple do medali
i pieczęci, wykonane na zamówienie dworu królewskiego. Zbierał złote
medale z wizerunkami cesarza Maksymiliana, księcia Jana Radziwiłła. Miał
duży zbiór biżuterii, wielkie pierścienie z rubinami, turkusami, szmarag-
dami, miniaturowe portrety Zygmunta III i jego żony Konstancji. Zbiór
złotych monet znajdował się też w rękach Hansa Roehena. Inny gdański
złotnik, Jeremiasz Erich, w 1627 r. posiadał 158 obrazów, rycin, popiersi.
Różne piękne przedmioty można było kupić w Gdańsku podczas tar-
gów dominikańskich, których początki sięgają wieku XIII. W stuleciu XV,
organizowane przy kościele Św. Mikołaja targi trwały od 5 do 19 sierpnia
i gromadziły i kupców z Francji, Niemiec, Brabancji, Holandii, Anglii.
Gdańsk słynął z handlu dziełami sztuki. Przyjeżdżali tu artyści z całej
Europy i chętnie wystawiali swe obrazy na targu dominikańskim. Gdań-
szczanie zaś w Dworze Artusa. Aukcje nasilały się w poł. XVIII w.
Muzea
Gdańska
17
szczególnie spodobały mu się brukselskie tapiserie. W podróży oglądał
zbiory sztuki u miejscowych kolekcjonerów. W Norymberdze obejrzał sław-
ną kolekcję Paula von Praun (1548-1616), który zgromadził gemmy, monety,
ryciny. Zbiory te słynęły zwłaszcza z obrazów włoskich mistrzów XV wieku.
Rozmach i jakość tej kolekcji liczącej 500 pozycji wzbudziła zainteresowanie
cesarza Rudolfa II.
Przez wiele pokoleń potężna rodzina Schwarzwaldów gromadziła obra-
zy, w tym wiele włoskich. Henryka II Schwarzwalda portretował Hans
Holbein Młodszy w Londynie. Podobnie potomek starej rodziny patrycju-
szowskiej Giese-Georg stacjonując w Londynie kazał się tam sportretować
temu malarzowi w 1532 r. Henryk III Schwarzwald (1582-1652) miał kolekcję
obrazów przywiezioną prosto z Włoch. Wyróżniały się w niej Maria Mag-
dalena i Judyta z głową Holofernesa oraz rzeźby Giovanniego da Bologna.
Henryk IV Schwarzwald (1619-1672) zbierał medale. Wszystko to przypadło
w 1 poł. XVIII w. Karolowi Wilhelmowi Schwarzwald, a po jego śmierci
w roku 1747 zbiory wraz z biblioteką stały się własnością kupca Edwarda
Fryderyka Conradiego.
Zachowane inwentarze informują o zainteresowaniach gdańszczan gro-
madzących głównie obrazy mistrzów holenderskich oraz niemieckich.
Kolekcjonerzy gdańscy, jak w całej Europie, cenili pejzaże i malarstwo
rodzajowe.Portrety spełniały w dużym stopniu funkcję użytkową, zama-
wiano je u miejscowych malarzy, bądź u twórców o północnej orientacji.
Z wyraźną satysfakcją odnotowano posiadanie obrazów włoskich bądź
"starożytności" cenionych najbardziej w europejskim świecie znawców
sztuki.
Spisany w 1693 r. inwentarz Elżbiety von Puduels wymieniał wizerunki
Lutra, króla Anglii Karola I, króla Polski Michała Korybuta Wiśniowiec-
kiego i jego żony Eleonory. Wśród scen rodzajowych znalazł się obraz
"chłopca z kotem", "wizerunki Kupidyna", pejzaże morskie.
Złotnik i medalier Samuel Ammon (zm. w 1622 r.) zajmował się też
rytowaniem herbów i pieczęci. Pozostawił po sobie liczne stemple do medali
i pieczęci, wykonane na zamówienie dworu królewskiego. Zbierał złote
medale z wizerunkami cesarza Maksymiliana, księcia Jana Radziwiłła. Miał
duży zbiór biżuterii, wielkie pierścienie z rubinami, turkusami, szmarag-
dami, miniaturowe portrety Zygmunta III i jego żony Konstancji. Zbiór
złotych monet znajdował się też w rękach Hansa Roehena. Inny gdański
złotnik, Jeremiasz Erich, w 1627 r. posiadał 158 obrazów, rycin, popiersi.
Różne piękne przedmioty można było kupić w Gdańsku podczas tar-
gów dominikańskich, których początki sięgają wieku XIII. W stuleciu XV,
organizowane przy kościele Św. Mikołaja targi trwały od 5 do 19 sierpnia
i gromadziły i kupców z Francji, Niemiec, Brabancji, Holandii, Anglii.
Gdańsk słynął z handlu dziełami sztuki. Przyjeżdżali tu artyści z całej
Europy i chętnie wystawiali swe obrazy na targu dominikańskim. Gdań-
szczanie zaś w Dworze Artusa. Aukcje nasilały się w poł. XVIII w.
Muzea
Gdańska
17