DOI Artikel:
Kuczyńska, Jadwiga: Średniowieczne chrzcielnice kamienne w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14265#0014
10
JADWIGA KUCZYŃSKA
3. Vânge, chrzcielnica
XIII w. dominował motyw arkady; tematem dekoracji chrzcielnic wykonywanych w drugiej pol. XIV w.
były przedstawienia fantastycznych zwierząt i masek26. Oba rodzaje chrzcielnic wysyłano do
Szwecji, Danii, Szlezwiku-Holsztyna, Meklemburgii, Prus i Pomorza Zachodniego27.
Chrzcielnice typu pośredniego występujące w drugiej poł. XII w. i w XIII stuleciu, najczęściej na
terenie Anglii, Niemiec i Francji łączą w swej budowie elementy typu architektonicznego z typem
misowym (np. Cluny), bądź kielichowym (np. w Bodmin, il. 4), względnie z jedną spośród prze-
trwałych form najstarszych chrzcielnic, mianowicie z formą kotła (Oueckenberg)28.
26 Reutersvàrd, op. cit.; o chrzcielnicach dekorowanych motywem fantastycznych zwierząt i masek, ibidem, s. 88—90.
27 Mackeprang, op. cit., s. 367—402; Sauermann, op. cit., s. 17—18; Reutersvàrd, op. cit., s. 40; autor pisze
tylko o eksporcie chrzcielnic z dekoracją arkadkową czaszy; H. Ende, Dorfkirchen in Mecklenburg, Berlin 1975, s. 21.
O chrzcielnicach w Szlezwiku-Holsztynie zob. przede wszystkim: K. Freyer, Schleswische Taufsteine, „Monatshefte fur
Kunstwissenschaft", XII: 1919, z. 5/6.
28 R. de Lasteyrie, L'Architecture religieuse en France à l'époque gothique, t. 2, Paris 1927, s. 505, autor uważa, że
typ chrzcielnicy cluniackiej przetrwał przez cale średniowiecze; o chrzcielnicy w Bodmin zob. Pudełko, op. cit., s. 77 — 79;
chrzcielnice takie jak przykład z Bodmin tworzą wydzielony przez G. Pudelkę typ kornwalijski ; ilustrację chrzcielnicy podaje
Pudełko, op. cit., tabl. XII, 7 i Bond, op. cit., s. 200 — 201. O chrzcielnicy w Queckenberg zob. Zimmermann,
op. cit., s. 479. Liczne przykłady chrzcielnic typu pośredniego podają E. Vivier, J. Sequin, Les Anciens fonts baptismaux
du département de la Manche, Avranches 1914.
JADWIGA KUCZYŃSKA
3. Vânge, chrzcielnica
XIII w. dominował motyw arkady; tematem dekoracji chrzcielnic wykonywanych w drugiej pol. XIV w.
były przedstawienia fantastycznych zwierząt i masek26. Oba rodzaje chrzcielnic wysyłano do
Szwecji, Danii, Szlezwiku-Holsztyna, Meklemburgii, Prus i Pomorza Zachodniego27.
Chrzcielnice typu pośredniego występujące w drugiej poł. XII w. i w XIII stuleciu, najczęściej na
terenie Anglii, Niemiec i Francji łączą w swej budowie elementy typu architektonicznego z typem
misowym (np. Cluny), bądź kielichowym (np. w Bodmin, il. 4), względnie z jedną spośród prze-
trwałych form najstarszych chrzcielnic, mianowicie z formą kotła (Oueckenberg)28.
26 Reutersvàrd, op. cit.; o chrzcielnicach dekorowanych motywem fantastycznych zwierząt i masek, ibidem, s. 88—90.
27 Mackeprang, op. cit., s. 367—402; Sauermann, op. cit., s. 17—18; Reutersvàrd, op. cit., s. 40; autor pisze
tylko o eksporcie chrzcielnic z dekoracją arkadkową czaszy; H. Ende, Dorfkirchen in Mecklenburg, Berlin 1975, s. 21.
O chrzcielnicach w Szlezwiku-Holsztynie zob. przede wszystkim: K. Freyer, Schleswische Taufsteine, „Monatshefte fur
Kunstwissenschaft", XII: 1919, z. 5/6.
28 R. de Lasteyrie, L'Architecture religieuse en France à l'époque gothique, t. 2, Paris 1927, s. 505, autor uważa, że
typ chrzcielnicy cluniackiej przetrwał przez cale średniowiecze; o chrzcielnicy w Bodmin zob. Pudełko, op. cit., s. 77 — 79;
chrzcielnice takie jak przykład z Bodmin tworzą wydzielony przez G. Pudelkę typ kornwalijski ; ilustrację chrzcielnicy podaje
Pudełko, op. cit., tabl. XII, 7 i Bond, op. cit., s. 200 — 201. O chrzcielnicy w Queckenberg zob. Zimmermann,
op. cit., s. 479. Liczne przykłady chrzcielnic typu pośredniego podają E. Vivier, J. Sequin, Les Anciens fonts baptismaux
du département de la Manche, Avranches 1914.