DOI Artikel:
Chrościcki, Juliusz A.: Rex et Regnum Poloniae: Z dziejów propagandy w sztuce Wazów
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14265#0165
162
JULIUSZ A. CHROŚCICKI
NA.TVS ANtP.C.N.rblJXCIV»
ВС
J I^XE SrGTSMVNDf 5TIRP? DEFICIT INCLYTA^E^ ; L
;KV K •Ч,'К;^1\'кгю ST MW №^mUVlGP J|
^CV-LY? HANC ORNAT FFIMVS SFES AClffA ^, *
^DJA'LAVi- IN HOC^XSâRMATA EiŁTW OVAi
УИ# An SOr.P^J HVNC URIMSITIIM OCVLIS ANIMOfiT CON\T.RSVS
SVBiU."VlsS M.VERTENTI.C KONORKM LXHC6ET PmÙFPVJ' HOiAEIN'.
10. W. Kilian,
Portret królewicza Władysława Zygmunta jako „nadziei królestwa";
miedzioryt
wszystkich zmarłych władców „z domu jagiellońskiego i szwedzkiego" 147 z małżonkami i królewiczami.
„Pięknie wyrażone" postacie klęczały trzymając herby Wazów |4N. mitry i korony.
W Pokoju Marmurowym, urządzonym w latach 1640 -43 na Zamku Królewskim w Warszawie1*,
znalazły się portrety czterech pokoleń Jagiellonów, Wazów i Habsburgów. Przez umieszczenie portretu
królowej Jadwigi (zamiast Sonki Holszańskiej, rzeczywistej matki Jagiellonów i prababki Katarzyny
Jagiellonki) Władysław IV pragnął nawiązać do związków Jagiellonów z Andegawenami i... Piastami.
O tym, że nie była to idea nowa, świadczyło wspaniałe wczesnobarokowe obramienie pseudotumby
ostatnich książąt Mazowieckich w prezbiterium kolegiaty Św. Jana Chrzciciela, ufundowane przez
Zygmunta III. Dwie kolumny korynckie z czarnego marmuru ujmowały wielką arkadę ze srebrnym
IJ~ M. Rożek, Katedra Wawelska w XVII wieku. Kraków 1980, Biblioteka Krakowska, nr 121, s. 23. O pogrzebie
królewicza zob. Chrościcki. Pompa funebris. s. 188 n.
144 M. Goliński. Zbiór królów i Xiążąt Polskieh____ rkps. Bibioteka Czartoryskich w Krakowie, nr 1320 III,
k. 177.
|-B Lileyko. Wladyslawowski. s. 25 n.
JULIUSZ A. CHROŚCICKI
NA.TVS ANtP.C.N.rblJXCIV»
ВС
J I^XE SrGTSMVNDf 5TIRP? DEFICIT INCLYTA^E^ ; L
;KV K •Ч,'К;^1\'кгю ST MW №^mUVlGP J|
^CV-LY? HANC ORNAT FFIMVS SFES AClffA ^, *
^DJA'LAVi- IN HOC^XSâRMATA EiŁTW OVAi
УИ# An SOr.P^J HVNC URIMSITIIM OCVLIS ANIMOfiT CON\T.RSVS
SVBiU."VlsS M.VERTENTI.C KONORKM LXHC6ET PmÙFPVJ' HOiAEIN'.
10. W. Kilian,
Portret królewicza Władysława Zygmunta jako „nadziei królestwa";
miedzioryt
wszystkich zmarłych władców „z domu jagiellońskiego i szwedzkiego" 147 z małżonkami i królewiczami.
„Pięknie wyrażone" postacie klęczały trzymając herby Wazów |4N. mitry i korony.
W Pokoju Marmurowym, urządzonym w latach 1640 -43 na Zamku Królewskim w Warszawie1*,
znalazły się portrety czterech pokoleń Jagiellonów, Wazów i Habsburgów. Przez umieszczenie portretu
królowej Jadwigi (zamiast Sonki Holszańskiej, rzeczywistej matki Jagiellonów i prababki Katarzyny
Jagiellonki) Władysław IV pragnął nawiązać do związków Jagiellonów z Andegawenami i... Piastami.
O tym, że nie była to idea nowa, świadczyło wspaniałe wczesnobarokowe obramienie pseudotumby
ostatnich książąt Mazowieckich w prezbiterium kolegiaty Św. Jana Chrzciciela, ufundowane przez
Zygmunta III. Dwie kolumny korynckie z czarnego marmuru ujmowały wielką arkadę ze srebrnym
IJ~ M. Rożek, Katedra Wawelska w XVII wieku. Kraków 1980, Biblioteka Krakowska, nr 121, s. 23. O pogrzebie
królewicza zob. Chrościcki. Pompa funebris. s. 188 n.
144 M. Goliński. Zbiór królów i Xiążąt Polskieh____ rkps. Bibioteka Czartoryskich w Krakowie, nr 1320 III,
k. 177.
|-B Lileyko. Wladyslawowski. s. 25 n.