DOI article:
Paszkiewicz, Mieczysław: Tematyka polska w twórczości Stefano della Belli, Część I
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14265#0239
236
MIECZYSŁAW PASZKIEWICZ
50. S. delia Bella. Spahis, rys. ze szkicownika. Florencja. Uffizi (nr 6025)
w 1527 r. we Flensburgu ,2<\ a zmarł w 1586 (lub „po 1594") r. Tworzył głównie w Niemczech.
W latach 1557— 59 brał udział w poselstwie wysłanym przez cesarza do Konstantynopola. Wykonał
wtedy wiele rysunków, a w latach 1570- 83 dużą serię opartych na nich drzeworytów, przedsta-
wiających Turków oraz inne postacie w strojach orientalnych, wielbłądy, konie, muły w ozdobnej
uprzęży, budynki, nagrobki. Ten bogaty zespół ikonograficzny odbijany był parokrotnie, a jego katalog
zawarty jest w pracy doktorskiej Hansa Harbecka wydanej drukiem w 1911 г., w Hamburgu127.
Seria drzeworytów ma tu swą osobną numerację. W Gabinecie Rycin i Rysunków w British Muséum
używana jest numeracja obejmująca wszystkie prace graficzne Lorcha przez Harbecka opisane. Są one
w egzemplarzu katalogu należącym do Gabinetu wpisane ołówkiem oraz umieszczone na kartonach
i passe-partout, pod odpowiednimi rycinami, które zresztą mają także swe numery inwentarzowe.
Omawiając je, będę więc podawał numer kolejny w katalogu Harbecka z numerem w serii drzewo-
rytów w nawiasie
W pierwszej chwili wydaje się zaskakujące, że delia Bella w swym rzymskim szkicowniku obok
rysunków z natury umieszcza liczne kopie z drzeworytów wykonanych przez innego artystę. Trzeba
jednak pamiętać, że młody florencki artysta stanął pod koniec 1633 r. przed bardzo trudnym
zadaniem: wykonać miał wieloarkuszową rycinę - największe (rozmiarami) graficzne przedsięwzięcie
w swym twórczym życiu, a temat był dlań nowy, nieznany. U Polaków uderzać go musiała egzo-
tyczność stroju, w której wyczuwał, niewątpliwie słusznie, wpływy Bliskiego Wschodu. Zwiększały
jeszcze to wrażenie biorące udział we wjeździe wielbłądy, prowadzący je słudzy oraz koniuszowie
wiodący wierzchowce w bogatych rzędach.
Nie powinno więc dziwić, że Stefano chcąc się jak najlepiej przygotować do swego zadania, obok
l2h Thieme-Becker. F. W. H. Hollstein. German Engravings. Etchings and Woodcuts. vol. XXII (Johann Leipoh to
Melchior Lorch) Amsterdam 1979.
H. Harbeck. Melchior Lorichs. Ein Beitrag гит deuischen Kunstgeschichte. Inaugural-Dissertation zur Erlangung der
Doktorwttrde der hoehen Philosophischen Fakultat der Konigl. Christian Alhrechts - Universitàt zu Kiel. Hamburg 1911.
MIECZYSŁAW PASZKIEWICZ
50. S. delia Bella. Spahis, rys. ze szkicownika. Florencja. Uffizi (nr 6025)
w 1527 r. we Flensburgu ,2<\ a zmarł w 1586 (lub „po 1594") r. Tworzył głównie w Niemczech.
W latach 1557— 59 brał udział w poselstwie wysłanym przez cesarza do Konstantynopola. Wykonał
wtedy wiele rysunków, a w latach 1570- 83 dużą serię opartych na nich drzeworytów, przedsta-
wiających Turków oraz inne postacie w strojach orientalnych, wielbłądy, konie, muły w ozdobnej
uprzęży, budynki, nagrobki. Ten bogaty zespół ikonograficzny odbijany był parokrotnie, a jego katalog
zawarty jest w pracy doktorskiej Hansa Harbecka wydanej drukiem w 1911 г., w Hamburgu127.
Seria drzeworytów ma tu swą osobną numerację. W Gabinecie Rycin i Rysunków w British Muséum
używana jest numeracja obejmująca wszystkie prace graficzne Lorcha przez Harbecka opisane. Są one
w egzemplarzu katalogu należącym do Gabinetu wpisane ołówkiem oraz umieszczone na kartonach
i passe-partout, pod odpowiednimi rycinami, które zresztą mają także swe numery inwentarzowe.
Omawiając je, będę więc podawał numer kolejny w katalogu Harbecka z numerem w serii drzewo-
rytów w nawiasie
W pierwszej chwili wydaje się zaskakujące, że delia Bella w swym rzymskim szkicowniku obok
rysunków z natury umieszcza liczne kopie z drzeworytów wykonanych przez innego artystę. Trzeba
jednak pamiętać, że młody florencki artysta stanął pod koniec 1633 r. przed bardzo trudnym
zadaniem: wykonać miał wieloarkuszową rycinę - największe (rozmiarami) graficzne przedsięwzięcie
w swym twórczym życiu, a temat był dlań nowy, nieznany. U Polaków uderzać go musiała egzo-
tyczność stroju, w której wyczuwał, niewątpliwie słusznie, wpływy Bliskiego Wschodu. Zwiększały
jeszcze to wrażenie biorące udział we wjeździe wielbłądy, prowadzący je słudzy oraz koniuszowie
wiodący wierzchowce w bogatych rzędach.
Nie powinno więc dziwić, że Stefano chcąc się jak najlepiej przygotować do swego zadania, obok
l2h Thieme-Becker. F. W. H. Hollstein. German Engravings. Etchings and Woodcuts. vol. XXII (Johann Leipoh to
Melchior Lorch) Amsterdam 1979.
H. Harbeck. Melchior Lorichs. Ein Beitrag гит deuischen Kunstgeschichte. Inaugural-Dissertation zur Erlangung der
Doktorwttrde der hoehen Philosophischen Fakultat der Konigl. Christian Alhrechts - Universitàt zu Kiel. Hamburg 1911.