DOI Artikel:
Brykowski, Ryszard: Z ikonografii Hospicjum i kościoła Św. Stanisława w Rzymie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14265#0281
278
RYSZARD BRYKOWSKI
8^
H os Pl tali 5 ïbLONICl m vrbe lnstitvtio. <
11. Widok kościoła Najświętszego Salwatora w okresie przejęcia dla polskiej nacji, wg rysunku Tomasza Tretera.
przemawia na korzyść tezy o realistycznej aktualizacji obu rysunków w odniesieniu do przedstawionych na nich budowli.
W tym świetle przekazana na rycinie świecka zabudowa otaczająca kościół Św. Stanisława, której autentyczność była
podważana, może okazać się również wiernie oddana. Zagadnienie to mogą wyjaśnić jedynie badania nad układem
urbanistycznym i zabudową tej części Rzymu, oparte o znacznie szerszy warsztat interpretacyjny.
Przyjmując wierność rysunku kościoła Najświętszego Salwatora, a nie ma powodów aby kwestionować przekaz ks.
Tretera, widać, że polska przebudowa była gruntowna, jeżeli nie była to w ogóle budowla nowa, wzniesiona od podstaw.
Również to zagadnienie, tzn. zagadnienie reliktów kościoła Najświętszego Salwatora tkwiących ewentualnie w fundamentach
lub w zrębie murów kościoła Najświętszego Salwatora i Św. Stanisława bpa, wyjaśnić będą mogły tylko badania
architektoniczne, które, jak wyżej wspomniano, należy usilnie postulować.
L'ICONOGRAPHIE
DE L"HOSPICE ET DE L'EGLISE ST. STANISLAS A ROME.
L'histoire de l'Hospice polonais et de l'église St. Stanislas à Rome est assez bien connue, surtout dans sa partie antérieure.
Elle est relatée dans la chronique (menée jusqu'à l'année 1582) dont l'auteur fut probablement l'abbé Stanislas Reszka,
secrétaire de l'initiateur, premier recteur de l'église St. Stanislas.
RYSZARD BRYKOWSKI
8^
H os Pl tali 5 ïbLONICl m vrbe lnstitvtio. <
11. Widok kościoła Najświętszego Salwatora w okresie przejęcia dla polskiej nacji, wg rysunku Tomasza Tretera.
przemawia na korzyść tezy o realistycznej aktualizacji obu rysunków w odniesieniu do przedstawionych na nich budowli.
W tym świetle przekazana na rycinie świecka zabudowa otaczająca kościół Św. Stanisława, której autentyczność była
podważana, może okazać się również wiernie oddana. Zagadnienie to mogą wyjaśnić jedynie badania nad układem
urbanistycznym i zabudową tej części Rzymu, oparte o znacznie szerszy warsztat interpretacyjny.
Przyjmując wierność rysunku kościoła Najświętszego Salwatora, a nie ma powodów aby kwestionować przekaz ks.
Tretera, widać, że polska przebudowa była gruntowna, jeżeli nie była to w ogóle budowla nowa, wzniesiona od podstaw.
Również to zagadnienie, tzn. zagadnienie reliktów kościoła Najświętszego Salwatora tkwiących ewentualnie w fundamentach
lub w zrębie murów kościoła Najświętszego Salwatora i Św. Stanisława bpa, wyjaśnić będą mogły tylko badania
architektoniczne, które, jak wyżej wspomniano, należy usilnie postulować.
L'ICONOGRAPHIE
DE L"HOSPICE ET DE L'EGLISE ST. STANISLAS A ROME.
L'histoire de l'Hospice polonais et de l'église St. Stanislas à Rome est assez bien connue, surtout dans sa partie antérieure.
Elle est relatée dans la chronique (menée jusqu'à l'année 1582) dont l'auteur fut probablement l'abbé Stanislas Reszka,
secrétaire de l'initiateur, premier recteur de l'église St. Stanislas.