Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Historii Sztuki — 39.2014

DOI article:
Świtek, Gabriela: Boullée, Wolter, Newton: architektura i newtonianizm w dobie oświecenia
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.29589#0095

DWork-Logo
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
BOULLEE, WOLTER, NEWTON. ARCHITEKTURA I NEWTONIANIZM W DOBIE OŚWIECENIA

89

II. 10. Georges-Louis Le Rouge, Tempie ruinę (Tempie de la Philosophie Modeme), Ermenonville,
w: idem, Details des nouveaux jardins a la modę. Jardins anglo-chinois, Paris 1775, zeszyt 3, tab. 21,

fot. Biblioteka Narodowa, Warszawa

Newton

Lucern . La Lumiere

Descartes

Nil in rebus inane . Nul vide dans la Naturę

Voltaire

Ridiculum . Le Ridicule

W. Penn

Humanitatem . L’Humanite

Montesąuieu

Iustitiam . La Justice

J.J. Rousseau

Naturam . La Naturę109

Cała świątynia została zadedykowana Michelowi de Montaigne, który „powiedział wszystko” (qui
omnia dixit), co można było odczytać z inskrypcji umieszczonej we wnętrzu. Inskrypcja ta informowała
również o tym, że rotunda jest jeszcze niedoskonała (nondum perfectae, encore imparfaite)no. Przy wejściu
umieszczono złamaną kolumnę z napisem Quis hoc perficiet? (Qid l’achevera?).

Z opisu posiadłości Girardina dowiadujemy się, że „łatwiej otrzymać miejsce w Akademii, niż zasłużyć
sobie na kolumnę świątyni w Ermenonville”in. Na temat trudności dostania się do Akademii Francuskiej,
postulując jednocześnie jej reformę, ironizował Wolter już w 1734 r.: „We Francji, żeby zostać członkiem
Akademii i pobierać od niej pensję, nie wystarczy być amatorem; trzeba ponadto być uczonym, wywal-
czyć sobie miejsce wbrew konkurentom tym bardziej groźnym, że siłę swą czerpią oni z żądzy sławy”112.
Wybór geniuszy godnych upamiętnienia dla potomności należy uznać za arbitralną decyzję właściciela
ogrodu; tym bardziej trzeba podkreślić, że Newton był tutaj jedynym reprezentantem nauk ścisłych, co
potwierdza znaczenie jego kultu w dobie francuskiego oświecenia. Był również jednym z dwóch Anglików
upamiętnionych kolumną świątyni filozofii, obok Williama Penna (1644-1718), syna wiceadmirała Anglii,
kwakra i założyciela Pensylwanii, który - jak zaznacza Wolter - „wprowadził w Ameryce wolność sumie-

109 [S. Girardin], Promenadę ou itineraire des jardins d’Ermenonville, s. 39.

110 Ibidem, s. 38.

111 „[...] il est bien plus facile d’obtenir une place a 1’Academie, que de meriter une colonne ou Tempie d’Ermenonville”. Ibidem,

s. 40.

112 Wolter, Listy o Anglikach..., s. 175.
 
Annotationen