DOI Artikel:
Dobrzeniecki, Tadeusz: Maiestas Domini w zabytkach polskich i obcych z Polską związanych: [3]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19581#0013
1. Malowidło ścienne, San Vincenzo, S. Maria in insula, wg
B e 1 t i n g, Studien, jw.
H. Belting stwierdził także pokrewieństwo z wizerunkiem Chrystusa we wczesnych karolińskich
rękopisach, przede wszystkim w ewangeliarzu powstałym w Tours ok. 830 r., a pochodzącym
z Weingarten25. W tym najwcześniejszym dziele skryptorium turońskiego znajduje się cało-
stronicowa miniatura z Chrystusem, który tronuje na sferze niebios, stopy opiera na kuli ziem-
skiej, w prawej ręce trzyma wysoki krzyż, a w lewej otwartą księgę z napisem <I>«C/ZwH. Znacze-
nie tego przedstawienia wyjaśniają dwa napisy: pierwszy na purpurowym pasie, z obu stron pos-
taci Chrystusa: Hic mundi caeliąue sedet rex summus et auctor, drugi ponad górną krawędzią
obramienia, odnoszący się do czterech żywych istot: Aurorant mundum aetherioąue animalia
sensu (il. 2).
Najstarsze zachowane przykłady określenia Chrystusa jako QQ.1i znajdują się na krzyżach
i enkolpionach, gdzie wyraz ten połączony jest z drugim określeniem ZQ¥L w ten sposób, że oba
25 Stuttgart, WUrttembergische Landesbibliothek HB. II. 40, fol. lv, Tours, ok. 830 r., opatem wówczas był
Fridugisus (807—834), następca Alkuina; Die Ausstellung Karl der Grosse — Werk und Wirkung. Aachen 1965,
5, 302, nr 487, il. 74; Schiller, Ikonographie, jw., s. 242, il. 682.
9
B e 1 t i n g, Studien, jw.
H. Belting stwierdził także pokrewieństwo z wizerunkiem Chrystusa we wczesnych karolińskich
rękopisach, przede wszystkim w ewangeliarzu powstałym w Tours ok. 830 r., a pochodzącym
z Weingarten25. W tym najwcześniejszym dziele skryptorium turońskiego znajduje się cało-
stronicowa miniatura z Chrystusem, który tronuje na sferze niebios, stopy opiera na kuli ziem-
skiej, w prawej ręce trzyma wysoki krzyż, a w lewej otwartą księgę z napisem <I>«C/ZwH. Znacze-
nie tego przedstawienia wyjaśniają dwa napisy: pierwszy na purpurowym pasie, z obu stron pos-
taci Chrystusa: Hic mundi caeliąue sedet rex summus et auctor, drugi ponad górną krawędzią
obramienia, odnoszący się do czterech żywych istot: Aurorant mundum aetherioąue animalia
sensu (il. 2).
Najstarsze zachowane przykłady określenia Chrystusa jako QQ.1i znajdują się na krzyżach
i enkolpionach, gdzie wyraz ten połączony jest z drugim określeniem ZQ¥L w ten sposób, że oba
25 Stuttgart, WUrttembergische Landesbibliothek HB. II. 40, fol. lv, Tours, ok. 830 r., opatem wówczas był
Fridugisus (807—834), następca Alkuina; Die Ausstellung Karl der Grosse — Werk und Wirkung. Aachen 1965,
5, 302, nr 487, il. 74; Schiller, Ikonographie, jw., s. 242, il. 682.
9