DOI Artikel:
Domaszewska, Helena; Grandville; Grandville [Ill.]; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Zbiór rysunków Grandville'a w Muzeum Narodowym w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19581#0541
Helena Domaszewska
ZBIÓR RYSUNKÓW GRANDVILLE'A W MUZEUM NARODOWYM
W WARSZAWIE
*J . J. Grandville, którego prawdziwe nazwisko brzmiało Jean lgnące Isidore Gerard, był przede
wszystkim rysownikiem karykatur i ilustracji; z jego prac malarskich znany jest jedynie auto-
portret zachowany w Musee Lorrain w Nancy. Studia malarskie u H. Lecomte'a w Paryżu
nie wywarły wpływu na jego twórczość, grafiką zajmował się rzadko i był w tej dziedzinie samo-
ukiem. Jego doskonałe rysunki, spopularyzowane w grafice przez E. H. Foresta, A. Desperreta
1 innych odtwórców, zyskały aplauz, lecz spotkały się również z krytyką niektórych biografów1.
Lugt2 podaje, że Grandville zachował prawie wszystkie rysunki oryginalne, to tłumaczy,
dlaczego są one tak rzadkie w handlu i w zbiorach amatorów. Po śmierci artysty sprzedano
Je na trzech aukcjach w Paryżu. Pierwsza wyprzedaż odbyła się 4—5 III 1853; rodzina artysty
odbiła wówczas na każdym z nich tłoczoną pieczątkę z inicjałami Grandville'a: J. J. G. Po wy-
przedaży matryca tej pieczęci została rozbita. Oferowane wtedy rysunki stanowiły zespół 13 serii
do prac graficznych. Na drugiej aukcji 26 III 1859 ukazało się 75 rysunków Grandville'a. Ostatnia
aukcja również w Paryżu, na której sprzedano ich 85 odbyła się 13 II 1882 r. Wiele egzemplarzy
w darze od spadkobierców Grandville'a otrzymały zbiory rodzinnego miast aartysty: Nancy3.
Muzeum Narodowe w Warszawie pozyskało w 1940 r. podczas drugiej wojny światowej
stosunkowo znaczny zbiór — 29 rysunków Grandville'a. Pochodzi on z kolekcji Jana Gotliba
Blocha (1836—1902), finansisty i ekonomisty, przedstawiciela wielkiego kapitału w Królestwie
Polskim. Brał on czynny udział w kształtowaniu życia artystycznego Warszawy; w roku 1871 był
członkiem Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie4. Po jego śmierci,
1 H. Ber al di, Les Graveurs du XIXe siecle... Paris 1888, s. 201—202.
F- Lugt, Les Marąues de collections de dessins et d'estampes, Supplement. La Haye 1956, s. 206—207.
Lugt, jw., s. 279—280, wymienia liczbę ok. 800 szkiców J. J. Grandville'a, ofiarowanych przez jego syna
w 1894 do zbioru Musee des Beaux-Arts w Nancy. Drugi zbiór posiada: Bibliotheąue Publicjue w Nancy z legatu
Boidina, otrzymanego ok. 1906 roku.
J- Wiercińska, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, zarys działalności. (Studia
2 Historii Sztuki, t. XII) PAN, Wrocław—Warszawa—Kraków 1968, s. 153.
537
ZBIÓR RYSUNKÓW GRANDVILLE'A W MUZEUM NARODOWYM
W WARSZAWIE
*J . J. Grandville, którego prawdziwe nazwisko brzmiało Jean lgnące Isidore Gerard, był przede
wszystkim rysownikiem karykatur i ilustracji; z jego prac malarskich znany jest jedynie auto-
portret zachowany w Musee Lorrain w Nancy. Studia malarskie u H. Lecomte'a w Paryżu
nie wywarły wpływu na jego twórczość, grafiką zajmował się rzadko i był w tej dziedzinie samo-
ukiem. Jego doskonałe rysunki, spopularyzowane w grafice przez E. H. Foresta, A. Desperreta
1 innych odtwórców, zyskały aplauz, lecz spotkały się również z krytyką niektórych biografów1.
Lugt2 podaje, że Grandville zachował prawie wszystkie rysunki oryginalne, to tłumaczy,
dlaczego są one tak rzadkie w handlu i w zbiorach amatorów. Po śmierci artysty sprzedano
Je na trzech aukcjach w Paryżu. Pierwsza wyprzedaż odbyła się 4—5 III 1853; rodzina artysty
odbiła wówczas na każdym z nich tłoczoną pieczątkę z inicjałami Grandville'a: J. J. G. Po wy-
przedaży matryca tej pieczęci została rozbita. Oferowane wtedy rysunki stanowiły zespół 13 serii
do prac graficznych. Na drugiej aukcji 26 III 1859 ukazało się 75 rysunków Grandville'a. Ostatnia
aukcja również w Paryżu, na której sprzedano ich 85 odbyła się 13 II 1882 r. Wiele egzemplarzy
w darze od spadkobierców Grandville'a otrzymały zbiory rodzinnego miast aartysty: Nancy3.
Muzeum Narodowe w Warszawie pozyskało w 1940 r. podczas drugiej wojny światowej
stosunkowo znaczny zbiór — 29 rysunków Grandville'a. Pochodzi on z kolekcji Jana Gotliba
Blocha (1836—1902), finansisty i ekonomisty, przedstawiciela wielkiego kapitału w Królestwie
Polskim. Brał on czynny udział w kształtowaniu życia artystycznego Warszawy; w roku 1871 był
członkiem Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie4. Po jego śmierci,
1 H. Ber al di, Les Graveurs du XIXe siecle... Paris 1888, s. 201—202.
F- Lugt, Les Marąues de collections de dessins et d'estampes, Supplement. La Haye 1956, s. 206—207.
Lugt, jw., s. 279—280, wymienia liczbę ok. 800 szkiców J. J. Grandville'a, ofiarowanych przez jego syna
w 1894 do zbioru Musee des Beaux-Arts w Nancy. Drugi zbiór posiada: Bibliotheąue Publicjue w Nancy z legatu
Boidina, otrzymanego ok. 1906 roku.
J- Wiercińska, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, zarys działalności. (Studia
2 Historii Sztuki, t. XII) PAN, Wrocław—Warszawa—Kraków 1968, s. 153.
537