DOI Artikel:
Dobrzeniecki, Tadeusz: Maiestas Domini w zabytkach polskich i obcych z Polską związanych: [3]
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19581#0112
68. Nideggen, Kościół paraf., malowidło absydy, wg Clemen, Die romanische, jw.
Hagia Sophia w Konstantynopolu288 — występowała na Zachodzie jedynie w Italii. Już w X w.
została przeniesiona z Bizancjum do greckich klasztorów Sycylii, Kalabrii, Kampanii. W klasz-
torze Grottaferrata, założonym w pobliżu Rzymu przez greckiego hymnografa Nila, przyjaciela
św. Wojciecha, znajdowała się mozaika z Deesis. Przedstawienie to w okresie Ottońskim, głów-
nie dzięki cesarzowej Theophano, dotarło do państwa frankońskiego289. W sztuce zachodniej
288 S. B e 11 i n i, I mosaici delPAtrio di San Marco e ił lore seguito. Arte Veneta, VIII, 1954, s. 38; P. U n -
d e r w o o d, The Deesis Mosaic in Kahrie Cami at Istanbul. [w:] Late Classical and Mediaeval Studies in Honor
of A. M. Friend Jr. Princeton 1955, s. 254—260; R i c e, The Art of Byzantium, jw., s. 330—331, il. 172.
289 A. Stender-Petersen, Die kyrillo-methodianische Tradition bei den Polen. [w:] Cyrillo —
Methodiana. Zur Fruhgeschichte des Christentums bei den Slaven 863—1963, (Slavistische Forschungen, t. 6),
Kóln-Graz 1964, s. 440—469, tutaj s. 463—464; do tego zagadnienia por. Messerer, Zur byzantinischen
Frage in der ottonischen Kunst, jw.; B e 11 i ag, Studien, jw., s. 49 przyp. 28: Jan Chrzciciel we wczesnej liturgii
Benewentańskiej miał własny formularz mszalny jako luminis praecursor i propheta mirabilis; nie należy też
zapominać, że gens Langobardorum uznawała go za swego pierwszego po Marii orędownika (do tego B. cytuje
P. M. Paciaudius, De cultu S. Johannis Baptistae antiquitates christianae. Romae 1755, 16 nn.), Th. de B o -
gyay, L'adoption de la Deesis dans 1'art en Europę centrale et occidental.e. [w:] Melanges offerts a Szabolcs
de Vajay, Braga 1971, s. 65—70.
108
Hagia Sophia w Konstantynopolu288 — występowała na Zachodzie jedynie w Italii. Już w X w.
została przeniesiona z Bizancjum do greckich klasztorów Sycylii, Kalabrii, Kampanii. W klasz-
torze Grottaferrata, założonym w pobliżu Rzymu przez greckiego hymnografa Nila, przyjaciela
św. Wojciecha, znajdowała się mozaika z Deesis. Przedstawienie to w okresie Ottońskim, głów-
nie dzięki cesarzowej Theophano, dotarło do państwa frankońskiego289. W sztuce zachodniej
288 S. B e 11 i n i, I mosaici delPAtrio di San Marco e ił lore seguito. Arte Veneta, VIII, 1954, s. 38; P. U n -
d e r w o o d, The Deesis Mosaic in Kahrie Cami at Istanbul. [w:] Late Classical and Mediaeval Studies in Honor
of A. M. Friend Jr. Princeton 1955, s. 254—260; R i c e, The Art of Byzantium, jw., s. 330—331, il. 172.
289 A. Stender-Petersen, Die kyrillo-methodianische Tradition bei den Polen. [w:] Cyrillo —
Methodiana. Zur Fruhgeschichte des Christentums bei den Slaven 863—1963, (Slavistische Forschungen, t. 6),
Kóln-Graz 1964, s. 440—469, tutaj s. 463—464; do tego zagadnienia por. Messerer, Zur byzantinischen
Frage in der ottonischen Kunst, jw.; B e 11 i ag, Studien, jw., s. 49 przyp. 28: Jan Chrzciciel we wczesnej liturgii
Benewentańskiej miał własny formularz mszalny jako luminis praecursor i propheta mirabilis; nie należy też
zapominać, że gens Langobardorum uznawała go za swego pierwszego po Marii orędownika (do tego B. cytuje
P. M. Paciaudius, De cultu S. Johannis Baptistae antiquitates christianae. Romae 1755, 16 nn.), Th. de B o -
gyay, L'adoption de la Deesis dans 1'art en Europę centrale et occidental.e. [w:] Melanges offerts a Szabolcs
de Vajay, Braga 1971, s. 65—70.
108