DOI Artikel:
Skalska-Miecik, Lija; Stabrowski, Kazimierz [Ill.]: Kazimierz Stabrowski - lata studiów i początki działalności twórczej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19581#0643
50. Nikołaj Roerich, Zwiastuny zła, 1901, Państwowe Muzeum Rosyjskie w Leningradzie
Przedstawienie reżyserował Arnold Szyfman, rolę Lecha grał Stefan Jaracz120. W zbiorach
Muzeum Teatralnego w Warszawie ocalało szczęśliwie kilkanaście rysunków z projektami
kostiumów, wykonanych przez Stabrowskiego (ii. 52—55)121, które warte są odnotowania
nie tylko jako jedyna próba artysty w zakresie scenografii, lecz również ze względu na ich nie-
wątpliwe walory dekoracyjno-kolorystyczne, będące echem prac powstałych przed 1910 rokiem.
Zachowane fotografie z moskiewskiego spektaklu (również w zbiorach Muzeum Teatralnego
w Warszawie) pozwalają sądzić, że dość sugestywne były również oszczędne, nie pozbawione
ekspresji dekoracje wykonane według projektów Stabrowskiego (il. 56, 57).
Niewiele możemy przytoczyć tu innych faktów związanych z pobytem Stabrowskiego w Rosji
Podczas I wojny światowej. Z posiadanych materiałów wynika, że w Piotrogrodzie nawiązał
J- Lenartowicz, Teatr Polski w Warszawie, 1913—1938, Warszawa 1938, s. 94.
Projekt kostiumu Gwinony do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego, pastel, kredka, ołówek, 35,6x23,1916,
r mw. MT/TP/3728; Projekt kostiumu Rozy Wenedy do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego, kredki, węgiel, gwasz,
2 ocenie, 42,8x39,1, 1916, nr inw. MT/TP/3776; Projekt kostiumu do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego, kredki,
8wasz, złocenie, 35,7x24,7, 1916, nr inw. MT/TP/3731; Projekt kostiumu do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego,
gWasz' Pastel, węgiel, 35,4 x 21, 1916, nr inw. MT/TP/3730, wszystkie w Muzeum Teatralnym w Warszawie.
639
Przedstawienie reżyserował Arnold Szyfman, rolę Lecha grał Stefan Jaracz120. W zbiorach
Muzeum Teatralnego w Warszawie ocalało szczęśliwie kilkanaście rysunków z projektami
kostiumów, wykonanych przez Stabrowskiego (ii. 52—55)121, które warte są odnotowania
nie tylko jako jedyna próba artysty w zakresie scenografii, lecz również ze względu na ich nie-
wątpliwe walory dekoracyjno-kolorystyczne, będące echem prac powstałych przed 1910 rokiem.
Zachowane fotografie z moskiewskiego spektaklu (również w zbiorach Muzeum Teatralnego
w Warszawie) pozwalają sądzić, że dość sugestywne były również oszczędne, nie pozbawione
ekspresji dekoracje wykonane według projektów Stabrowskiego (il. 56, 57).
Niewiele możemy przytoczyć tu innych faktów związanych z pobytem Stabrowskiego w Rosji
Podczas I wojny światowej. Z posiadanych materiałów wynika, że w Piotrogrodzie nawiązał
J- Lenartowicz, Teatr Polski w Warszawie, 1913—1938, Warszawa 1938, s. 94.
Projekt kostiumu Gwinony do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego, pastel, kredka, ołówek, 35,6x23,1916,
r mw. MT/TP/3728; Projekt kostiumu Rozy Wenedy do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego, kredki, węgiel, gwasz,
2 ocenie, 42,8x39,1, 1916, nr inw. MT/TP/3776; Projekt kostiumu do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego, kredki,
8wasz, złocenie, 35,7x24,7, 1916, nr inw. MT/TP/3731; Projekt kostiumu do „Lilii Wenedy" J. Słowackiego,
gWasz' Pastel, węgiel, 35,4 x 21, 1916, nr inw. MT/TP/3730, wszystkie w Muzeum Teatralnym w Warszawie.
639