Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (33-34.1989-1990)

7. Profile naczyń: a. nr inw. 143326 MN, b. nr
inw. 143319 MN, c. nr inw. 143325 MN, d. nr

inw. 143312 MN.

10cm

kacji) datował na okres środkowopredynastyczny. Mimo nielicznych przypadków występo-
wania naczyń tego typu w czasach wczesnodynastycznych65, można przyjąć datowanie naczynia
z Muzeum Narodowego na fazę Nagada Ilc/d.

Niezwykle charakterystyczną cechą omawianego naczynia jest jego spłaszczenie. Petrie
początkowo wywodził naczynia kamienne tego kształtu od naczyń ceramicznych zaliczonych
do klasy Fancy (naczynia fantazyjne), również charakteryzujących się podobnym spłaszcze-
niem, które uważał za wcześniejsze. Później jednak uznał, że oba typy naczyń są sobie współ-
czesne66.

Według Reisnera67 naczynia takie, ze spiczastym lub zaokrąglonym dnem, musiały mieć
stopkę, lub raczej podstawkę, wykonaną oddzielnie, być może z innego rodzaju materiału.

Siedem następnych naczyń tworzy zespół jednolity pod względem chronologicznym — dato-
wany na fazy Nagada Ud i Nagada III. Na każdym z nich umieszczona jest też sygnatura „Urg.
agypt.” napisana czerwonym tuszem oraz kolejny numer, złożony z dwu części oddzielonych
dwukropkiem. Ten system oznaczania zabytków stosowały dawne Zbiory Sztuki Miasta Wroc-
ławia (Kunstsammlungen der Stadt Breslau)68. W zbiorach tych znajdował się m. in. zespół
egipskich zabytków predynastycznych pochodzących z Abusir el-Melek69. Wykopaliska na

2 Rocznik Muz. Nar, t. XXXIII, XXXIV 1 7