DOI Heft:
Starożytność
DOI Artikel:Dolińska, Monika: Fragmenty kapliczek z Deir el-Medina w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0057
b) transliteracja:
* j [...] r pr n k3 n sdm °s m st M3ct c3mckt m3c hrw
c) tłumaczenie:
... dla duszy Sługi w Miejscu Prawdy Aamaka, usprawiedliwionego głosem.
Komentarz:
Aamak (którego imię posiada płynną końcówkę -t), właściciel szybu grobowego nr 1164 na
nekropoli zachodniej w Deir el-Medina, był kapłanem Amona i sługą Sobka-Re, nosił także
długo nie wyjaśniony tytuł „°3 n c ” — szefa grupy (kamieniarzy)9. Tytuł ten znany jest tylko
w odniesieniu do jedenastu osób, z których pięć należało do rodziny Aamaka. Są to, prócz
niego, jego synowie Paharu i Amenemuia, jego brat Nebdżefa i syn brata Horinefer10. Żoną
Aamaka była Uadżronpet11, trzecim synem był Ken12.
Z wielu zabytków związanych z postacią Aamaka warto wymienić fragment podstawy
posągu13, prawy węgar wejścia z chaty na przełęczy T (O)14, ostrakon O.G.8915 i uszebti w Luw-
rze16, nie odnotowane w PM2.
Bibliografia: Deir el-Medineh 1934—35, cz. 3, s. 272, nr 8, il, XVII, 3; PM2 I, 2, s. 703;
K i t c h e n, Ram. Inscr., III, s. 720, nr 6.
4. FRAGMENT WĘGARA KAPLICZKI POŚWIĘCONEJ PRZEZ PASERA (il. 5), nr
140 716 MN.
Wymiary: 0,196x0,114x0,060 m
Materiał: wapień.
Technika: relief wgłębny (przedstawienie) i relief wklęsły (inskrypcja).
Stan zachowania: liczne ubytki na powierzchni, brak górnej części węgara.
Pochodzenie: mieszkanie XXVII w północno-zachodniej części osiedla (N.O.XXVII)17.
Datowanie: XIX dynastia, panowanie Ramzesa II18.
Opis: Fragment ten jest dolną częścią lewego węgara kapliczki. Przedstawiony jest na nim
właściciel kapliczki w pozycji klęczącej, zwrócony w prawo, z rękoma wzniesionymi przed
twarzą w geście adoracji. Na głowie ma krótką prążkowaną perukę, dłuższą po bokach niż
z tyłu. Ubrany jest w długą szatę zawiązaną w pasie, o fałdach zaznaczonych rytymi kreskami.
Postać ujęta jest w prostokątną rytą ramkę, wraz z końcem inskrypcji, której początek umiesz-
czony jest powyżej w postaci kolumny tekstu, obramowanej pionowymi rytymi kreskami.
Nieobrobiona powierzchnia z lewej strony przystosowana była do wmurowania w ścianę.
53
* j [...] r pr n k3 n sdm °s m st M3ct c3mckt m3c hrw
c) tłumaczenie:
... dla duszy Sługi w Miejscu Prawdy Aamaka, usprawiedliwionego głosem.
Komentarz:
Aamak (którego imię posiada płynną końcówkę -t), właściciel szybu grobowego nr 1164 na
nekropoli zachodniej w Deir el-Medina, był kapłanem Amona i sługą Sobka-Re, nosił także
długo nie wyjaśniony tytuł „°3 n c ” — szefa grupy (kamieniarzy)9. Tytuł ten znany jest tylko
w odniesieniu do jedenastu osób, z których pięć należało do rodziny Aamaka. Są to, prócz
niego, jego synowie Paharu i Amenemuia, jego brat Nebdżefa i syn brata Horinefer10. Żoną
Aamaka była Uadżronpet11, trzecim synem był Ken12.
Z wielu zabytków związanych z postacią Aamaka warto wymienić fragment podstawy
posągu13, prawy węgar wejścia z chaty na przełęczy T (O)14, ostrakon O.G.8915 i uszebti w Luw-
rze16, nie odnotowane w PM2.
Bibliografia: Deir el-Medineh 1934—35, cz. 3, s. 272, nr 8, il, XVII, 3; PM2 I, 2, s. 703;
K i t c h e n, Ram. Inscr., III, s. 720, nr 6.
4. FRAGMENT WĘGARA KAPLICZKI POŚWIĘCONEJ PRZEZ PASERA (il. 5), nr
140 716 MN.
Wymiary: 0,196x0,114x0,060 m
Materiał: wapień.
Technika: relief wgłębny (przedstawienie) i relief wklęsły (inskrypcja).
Stan zachowania: liczne ubytki na powierzchni, brak górnej części węgara.
Pochodzenie: mieszkanie XXVII w północno-zachodniej części osiedla (N.O.XXVII)17.
Datowanie: XIX dynastia, panowanie Ramzesa II18.
Opis: Fragment ten jest dolną częścią lewego węgara kapliczki. Przedstawiony jest na nim
właściciel kapliczki w pozycji klęczącej, zwrócony w prawo, z rękoma wzniesionymi przed
twarzą w geście adoracji. Na głowie ma krótką prążkowaną perukę, dłuższą po bokach niż
z tyłu. Ubrany jest w długą szatę zawiązaną w pasie, o fałdach zaznaczonych rytymi kreskami.
Postać ujęta jest w prostokątną rytą ramkę, wraz z końcem inskrypcji, której początek umiesz-
czony jest powyżej w postaci kolumny tekstu, obramowanej pionowymi rytymi kreskami.
Nieobrobiona powierzchnia z lewej strony przystosowana była do wmurowania w ścianę.
53