DOI Heft:
Starożytność
DOI Artikel:Godlewski, Włodzimierz: Maski grobowe z okresu rzymskiego w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0099
5. Mumia odkryta w Deir el Bahari przez H. Winlocka z pokrywą mumiową znajdującą się obecnie w Brooklyn
Museum. Nr inw. 52.128a
Mężczyzna jest ubrany w tunikę z trapezoidalnym wycięciem pod szyją. Jest ona ozdobiona
wąskim clavi, widocznym po prawej stronie pokrywy. Poprzez lewe ramię jest przerzucony
płaszcz dekorowany na piersi swastyką (?). Na szyi był zawieszony prosty pektorał, którego
kształtu możemy się jedynie domyślać. Był on zbudowany z dwóch elementów poziomych
i dwóch pionowych, a pośrodku ozdobiony zapewne kamieniem.
W prawym dolnym rogu zachowanej pokrywy mumiowej są widoczne ślady czarnego koloru,
które być może są reliktem czaszy kielicha, zwykle trzymanego przez zmarłego w prawej ręce
na analogicznych zabytkach.
Zaprezentowane powyżej zabytki wykazują duże zbieżności stylistyczne, widoczne szczegól-
nie w opracowaniu oka oraz twarzy. Wszystkie te maski wydają się pochodzić z jednego ośrodka,
a być może nawet z jednego warsztatu. Nie posiadamy niestety informacji o miejscu ich znale-
zienia. Dotarły one do zbiorów Muzeum Narodowego w różnych okresach i w odmienny spo-
sób. Niewątpliwie wszystkie były zakupione na rynku antykwarycznym w Egipcie.
Tak więc jedynie stylistyczne zbieżności, jakie łączą nasze obiekty z zespołem pokryw mumio-
wych pochodzących z Teb Zachodnich, z terenów Deir el Bahari4, stwarzają szersze możliwości
interpretacji zabytków z Muzeum Narodowego.
Podobne pokrywy mumiowe pojawiły się na egipskim rynku antykwarycznym w Luksorze
już w połowie XIX w.5 Kilka obiektów wówczas zakupionych przez kolekcjonerów trafiło do
muzeów w Europie, Australii i w Ameryce. Dla określenia ich miejsca pochodzenia miały istotne
znaczenie odkrycia E. Naville’a6 w końcu XIX w., który odsłonił na terenie zasypów zalegają-
cych świątynię królowej Hatszepsut w Deir el Bahari kilkanaście mumii z identycznymi po-
95
Museum. Nr inw. 52.128a
Mężczyzna jest ubrany w tunikę z trapezoidalnym wycięciem pod szyją. Jest ona ozdobiona
wąskim clavi, widocznym po prawej stronie pokrywy. Poprzez lewe ramię jest przerzucony
płaszcz dekorowany na piersi swastyką (?). Na szyi był zawieszony prosty pektorał, którego
kształtu możemy się jedynie domyślać. Był on zbudowany z dwóch elementów poziomych
i dwóch pionowych, a pośrodku ozdobiony zapewne kamieniem.
W prawym dolnym rogu zachowanej pokrywy mumiowej są widoczne ślady czarnego koloru,
które być może są reliktem czaszy kielicha, zwykle trzymanego przez zmarłego w prawej ręce
na analogicznych zabytkach.
Zaprezentowane powyżej zabytki wykazują duże zbieżności stylistyczne, widoczne szczegól-
nie w opracowaniu oka oraz twarzy. Wszystkie te maski wydają się pochodzić z jednego ośrodka,
a być może nawet z jednego warsztatu. Nie posiadamy niestety informacji o miejscu ich znale-
zienia. Dotarły one do zbiorów Muzeum Narodowego w różnych okresach i w odmienny spo-
sób. Niewątpliwie wszystkie były zakupione na rynku antykwarycznym w Egipcie.
Tak więc jedynie stylistyczne zbieżności, jakie łączą nasze obiekty z zespołem pokryw mumio-
wych pochodzących z Teb Zachodnich, z terenów Deir el Bahari4, stwarzają szersze możliwości
interpretacji zabytków z Muzeum Narodowego.
Podobne pokrywy mumiowe pojawiły się na egipskim rynku antykwarycznym w Luksorze
już w połowie XIX w.5 Kilka obiektów wówczas zakupionych przez kolekcjonerów trafiło do
muzeów w Europie, Australii i w Ameryce. Dla określenia ich miejsca pochodzenia miały istotne
znaczenie odkrycia E. Naville’a6 w końcu XIX w., który odsłonił na terenie zasypów zalegają-
cych świątynię królowej Hatszepsut w Deir el Bahari kilkanaście mumii z identycznymi po-
95